เราขึ้นเครื่องบินไปเมืองนอกครั้งแรก คืออายุ 21 เราไปประเทศสิงคโปร์ ไปคนเดียว ไปเช้ามืดกลับค่ำ ไปสั่งสินค้าแทนพี่ชาย จองโรงแรมเอง โดยไม่รู้ว่าย่านที่พักคือย่าน Geylang หรือย่านโสเภณี คิดดูก็แล้วกันว่า สาวน้อยคนเดียวไปได้ยังไง (แถมขาวสวยหมวยเอ็กซ์อีกต่างหาก) ยุคนั้นคือเมื่อแม่รู้ แม่ตกใจมาก ด่าพี่ชายใหญ๋โต ว่าเอาสมองตรงไหนคิด ที่สุดก็ต้องได้บินไปบ่อยๆ เราจึง "เบื่อสิงคโปร์" ยุคนั้นมีเพียงเว็บไซต์และอีเมล์ หากมี FB IG เราคงโพสต์อวดไปแล้ว แต่เป็นการอวดว่า "ฉันมาคนเดียวล่ะเธอ เก่งป่ะล่ะ"
ยุคต่อมาคือเราบินไปไกลถึงญี่ปุ่น ไปเรียนและใช้ชีวิตที่นั่น แอบมีแฟนใหม่ที่นั่น แต่ก็อีกแหละ ยุคนั้นดีตรงที่ ยังไม่มี FB IG เราสนุกกับกล้องโพลารอยด์ แม้จนถึงปัจจุบัน คนญี่ปุ่นยังคงนิยมอยู่เลย ถ่ายเดียวนั้น ได้ดูภาพเดี๋ยวนั้น แต่ไม่มีที่ให้โพสต์อวด และที่ตื่นเต้นสุดๆ คือตู้ถ่ายสติ๊กเกอร์ที่ยังไม่เข้าไทย เมื่อเรากลับไทย เราจึงอดที่จะเอากลับมาอวดไม่ได้ ยุคต่อๆมา คงไม่ต้องอธิบาย บินไปนอกมาหลายประเทศแล้ว มีทั้งไปทำงาน ไปเรื่องงาน ไปหาอดีตแฟน และไปท่องเที่ยว
สมัยก่อน ใครไปเมืองนอกคือโคตรเท่ห์ ใช่ป่ะล่ะ!
ยุคนี้ใครๆ ก็ไปเมืองนอกได้ค่ะ ไม่ยากเหมือนสมัยก่อนแล้ว
ไล่แค่ย่านอาเซียน คุณก็เก็บแต้มสายการบินได้เพียบแล้ว
ไปเที่ยวแล้วอยากโชว์ ก็โชว์เถอะ มันเป็นสิทธิเสรีของคุณ
เราผู้คอยตามกดไลค์ให้เพื่อนๆ เวลาพวกเขาไปเที่ยวเมืองนอก
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
