ทำวัตรเช้าวันเสาร์ที่ ๑๗ มิถุนายน ๒๕๖๖ (๑/๗)
พอจิตเป็นปกติก็เกิดความตั้งมั่น มั่นคง จะโฟกัสเรื่องอะไรก็ง่ายขึ้น สังคมก้มหน้ายุคนี้ แค่จะอ่านหนังสือซักพารากราฟนึง จิตยังฟุ้งซ่านไปไหนก็ไม่รู้ อ่านไม่รู้เรื่อง จะโฟกัสกับอะไรสักอย่างเป็นเรื่องยาก จะมานั่งสมาธิก็ฟุ้งซ่านไปไหนก็ไม่รู้ อันนี้คือเรื่องของสมาธิ พอจิตตั้งมั่น การที่จะเข้าไปพิจารณาชีวิตและโลกตามความเป็นจริงได้มันถึงจะเกิดขึ้นถ้าจิตมันถูกครอบงำอยู่ด้วย อวิชชา ตัณหา อุปาทาน ไม่มีทางที่จะเกิดปัญญาได้เพราะปัญญาก็ไม่ใช่แค่เรื่องของปัญญาตื่นเขิน มีความรู้ที่จะเอาไว้ถกเถียงกันเอาชนะคนอื่น
แต่เป็นปัญญาที่รู้เท่าทันตนเอง รู้เท่าทันอารมณ์ รู้เท่าทันเหตุการณ์ปรากฏการณ์ทั้งหลายที่มันจะเกิดขึ้นกับชีวิต
นั่นคือปัญญาที่พระพุทธเจ้าทรงเน้น หรือที่เรียกกันว่า ‘ภาวนามยปัญญา’
ศีล สมาธิ ปัญญา มันเป็นเรื่องเดียวกัน เวลาเราพูดถึงหมวดธรรมต่างๆ อย่าไปแยกออกจากกัน
จิตเป็นปกติตั้งมั่นจึงรู้เท่าทัน
จิตรู้เท่าทันจึงเป็นปกติตั้งมั่น
เพราะจิตตั้งมั่นจึงรู้เท่าทันแล้วก็เป็นปกติ
เพราะฉะนั้นศีล สมาธิ ปัญญา ต้องไปด้วยกันอย่าไปแยก
ถ้าแยกแล้วจะไม่ประสบผล อานิสงส์อะไรก็ไม่เกิดสักอย่าง
อย่างเช่น พอรักษาศีลกลายเป็นว่าไปเพิ่มทิฐิมานะให้กับตัวเอง เราดีกว่าเขา เราเก่งกว่าเขา เราเคร่งกว่าเขา คนนู้นสู้เราไม่ได้ คนนี้สู้เราไม่ได้ กลายเป็นเกิดอีโก้ขึ้นมาท่วมหัวเลยทีนี้
ตัวเองเคร่งครัดมาก จิตก็ขุ่นมัวคอยจับผิดคนนู้นคนนี้อยู่ คอยเทียบเคียงกับคนนู้นคนนี้อยู่ เป็น ‘อติมานะ’ ขึ้นมา”
พระอาจารย์มหาวิเชียร ชินวํโส
เจ้าอาวาสวัดวังหิน จ.พิษณุโลก
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
