7 ก.ค. 2023 เวลา 04:35 • ปรัชญา

ทำวัตรเช้าวันเสาร์ที่ ๑๗ มิถุนายน ๒๕๖๖ (๕/๗)

“อย่าให้ทานอย่างเดียวนะ อย่าแค่รักษาศีลนะ ภาวนาด้วย
เรื่องของการภาวนาท่านก็แบ่งออกเป็น ๒ อย่าง
อาจจะเอ๊ะทำไมไม่เห็นมีปัญญาอยู่ในนั้นเลย
ภาวนานั้นแหละคือตัวทั้งสมถะภาวนา และวิปัสสนาภาวนา ทั้ง ๒ อย่าง
ตัว ‘สมถะภาวนา’ เป็นความสงบ
ตัว ‘วิปัสสนาภาวนา’ เป็นตัวเจริญปัญญา
อันนี้ต้องไปด้วยกันครบสูตร
อันนี้เป็นวิธีการทำบุญในพุทธศาสนา
บางคนก็ทำแต่บุญน้อยๆ แค่นั้นเอง ในทานหละให้จังเลย
คนไทยเป็นคนนี่ใจดีสุดๆ แล้ว เวลามีใครโพสต์อะไรขึ้นมา เด็กยากจน คนแก่ถูกทิ้ง คนนี้ป่วยไม่มีญาติพี่น้องดูแล เอาแล้วบริจาคกันง่ายมาก จริงเท็จประการใดไม่รู้ จนกระทั่งมิจฉาชีพทั้งหลายก็เอามาเป็นเครื่องมือในการทำมาหากิน กับไอ้ความใจบุญของคนไทยนี่แหละ
คนไทยนี่ทำบุญเยอะสุดแล้ว
อันนี้เรื่องของการให้ทาน อันนี้เขาเรียกว่าบุญน้อยๆ
ส่วนศีลบางทีไม่สนใจ ชาวบ้านทั่วไปเขาก็เป็นอย่างนี้ ตักบาตรทำบุญได้ทุกเช้า ตื่นมาตีสามตีสี่หุงข้าวใส่บาตรพระนี่เรื่องปกติ
แต่ถ้าชวนมารักษาศีลอุโบสถที่วัดไม่เอา นั่งไม่ได้ ข้ออ้างเยอะ ปวดหลัง ปวดขา ปวดเอว ใครมั่งไม่ปวด แก่แล้วมันก็ปวดทั้งนั้นแหละ มันอยู่ที่จะมาหรือไม่มาแค่นั้นเอง เจริญภาวนายิ่งหนักเข้าไปใหญ่ ใจฟุ้งซ่านไม่สงบหรอกก็เลยไม่มานั่งสมาธิกับเขา
ถ้ารอให้สงบก่อนแล้วจะมาทำไม
ฉันกิเลสเยอะมานั่งสมาธิแล้วมันวุ่นวาย หมดกิเลสแล้วมาทำไม ก็เป็นพระอรหันต์ไปแล้วเท่านั้นเอง
อันนี้คือคนโดยทั่วๆ ไป พอทำไม่ครบ เวลาทุกข์บีบคั้นขึ้นมาก็วุ่นวายละ ศรัทธาเรื่อมเสื่อมถอยแล้วที่นี้
ศรัทธาผลุบๆ โผล่ๆ ไม่ใช่ศรัทธาที่มั่นคง”
พระอาจารย์มหาวิเชียร ชินวํโส
เจ้าอาวาสวัดวังหิน จ.พิษณุโลก
โฆษณา