#ประวัติโกฮับ
โกฮับ ผู้สร้างตำนานก๋วยเตี๋ยวเรือรังสิตที่ขึ้นชื่อและโด่งดังของปทุมธานี ย้อนผ่านไปประมาณปี พ.ศ. 2500-2510 ใครที่ใช้เส้นทางถนนพหลโยธินข้ามสะพานข้ามคลองรังสิต จะเห็นร้านขายก๋วยเตี๋ยวเรือขึ้นบก
ด้วยย่านรังสิตเรามีร้านก๋วยเตี๋ยวเรือมากมาย ทำให้เป็นที่รู้จัก และเริ่มแพร่หลายมานานจนถึงปัจจุบัน คนรุ่นใหม่สมัยนี้คิดว่า โกฮับไม่มีตัวตนจริง คงเป็นชื่อที่เรียกขานกันเล่นๆ หรือเป็นนิทานที่เล่ากันปากต่อปากกันมาเกี่ยวกับเรื่องก๋วยเตี๋ยวเท่านั้น ในความเป็นจริงแล้วโกฮับมีตัวตนจริงจากการสืบค้นประวัติความเป็นมา และขายก๋วยเตี๋ยวเรือเป็นเจ้าแรกอยู่ในคลองรังสิตประยูรศักดิ์
หรือที่ชาวบ้านนิยมเรียกกันสั้นๆว่า คลองรังสิต ซึ่งในสมัยนั้นขายก๋วยเตี๋ยวในราคาชามละ 3 สตางค์
จากการสืบค้นประวัติโกฮับที่ค้นคว้าอ้างอิงจากผู้รู้ในท้องถิ่น *1 ทราบว่า โกฮับ เป็นชาวจีนไหหลำ แซ่เดิมคือแซ่ภู่ เกิดราวปี พ.ศ.2428 บ้านอยู่ข้างโรงพักเก่าริมทางรถไฟ ติดกับประตูน้ำจุฬาลงกรณ์ ตำบลประชาธิปัตย์ อำเภอธัญบุรี จังหวัดปทุมธานี
มีภรรยาไม่ปรากฏชื่อ มีบุตรชาย 1 คน ชื่อนายประสิทธิ์ แซ่ห่าน หรือโกเฮง เคยเป็นทหารเกณฑ์ ขายผ้าอยู่ในตลาดใหม่ดอนเมือง และต่อมาก็ไม่ทราบว่าย้ายถิ่นฐานหรือเสียชีวิตและโกฮับ ก็ยังมีลูกสาวอีกคน และในปัจจุบันเสียชีวิตแล้ว
โกฮับเริ่มขายก๋วยเตี๋ยวเรือเมื่อเขาอายุได้ราว 30 ปี ในช่วงปี พ.ศ.2475 (ผู้ศึกษาว่าน่าจะเป็น พ.ศ.2455 เพราะสุดท้ายอ้างว่าโกฮับเลิกขายตอนอายุ 67 ปี พ.ศ. 2494 โกฮับก็จะมีอายุแค่ 40 กว่าปี ก็จะไม่ตรงที่กล่าวอ้าง) โกฮับจะใส่หมวกกุ๋ยเล้ย พายเรือสำปั้นไปตามคลองรังสิต และคลองซอยต่างๆ ตั้งแต่เช้า พอถึงเวลาเที่ยงวันโกฮับก็จะพายเรือมาจอดขายบริเวณปากคลองสว่าน (ที่เรียกว่าคลองสว่าน เพราะเรือขุดใช้สว่านขนาดใหญ่ไชดินให้เป็นคลอง) ใต้ถุนสะพานแก้วนิมิต หรือที่ชาวบ้านนิยมเรียกกันติดปากว่าสะพานแก้วในปัจจุบัน
เนื่องจากคนงานอู่เรือขุดคลองชลประทานรังสิต หยุดพักเที่ยงจะมาซื้อรับประทาน โกฮับ เลิกขายก๋วยเตี๋ยวเรือเมื่ออายุได้ 67 ปี ตรงกับปี พ.ศ.2494 จากข้อมูลตลาดน้ำนครรังสิตได้ลงอ้างอิงจากการบอกเล่าของ นางเอ็ง บุญนำมากุล อายุ 74 ปี ชาวบ้านที่อาศัยอยู่บริเวณตลาดคลองหนึ่ง เล่าว่า
“โกฮับขายก๋วยเตี๋ยวตรงบริเวณใต้สะพานแก้วนิมิตสะพานเดิมที่มีครุฑ และมีคำว่าแก้วนิมิตอยู่ข้างใต้ สมัยก่อนก๋วยเตี๋ยวโกฮับ ชามละ 50 สตางค์ - 1 บาท เมื่อสมัยก่อนตอนนั้นอายุ 7 ขวบ เดินกลับจากโรงเรียนศิริศึกษา จะแวะกินเหลือเงินมา 50 สตางค์ก็กินได้ เด็กๆจะขายชามละ 50 สตางค์ ผู้ใหญ่จะขาย 1 บาท โดยโกฮับจะขายคนเดียว บ้านแกอยู่บริเวณประตูระบายน้ำ สมัยก่อนตรงที่โกฮับขายก๋วยเตี๋ยวจะมี
บ้านแกอยู่บริเวณประตูระบายน้ำ สมัยก่อนตรงที่โกฮับขายก๋วยเตี๋ยวจะมีเรือขายก๋วยเตี๋ยว 5 ลำ คือ โกฮับขายก๋วยเตี๋ยวเนื้อ ตาแป๊ะชุนเกา (ร้านอร่อยเด็ดในปัจจุบัน) ขายก๋วยเตี๋ยวหมู เจ๊กหัวทู่และเจ๊กโอวจิ๋วขายชามละบาท มีโกฮับลำเดียวที่ขายก๋วยเตี๋ยวเนื้อ และมีเรือขายกาแฟอีก 1 ลำหัวเรือแกมีโอ่งเล็กๆเป็นโอ่งดินใส่น้ำไว้ให้คนกิน
มีกระบวยยาวๆ ไว้ให้คนตักกิน ตอนเที่ยงคนงานอู่ก็มากินกันเต็ม ไม่มีโต๊ะเก้าอี้นั่ง มีแต่เก้าอี้ตัวเล็กๆ ตอนหลังโกฮับย้ายไปขายก๋วยเตี๋ยวที่ดอนเมืองเพราะทหารมารับโกฮับไปขายก๋วยเตี๋ยวที่นั่นเลยมีชื่อเสียงโด่งดังขึ้นมา ซึ่งในเรื่องเล่าของนางเอ็งส่วนที่ว่ามีมีทหารเอารถมายกเรือโกฮับ ไปขายในงานของทหารอากาศที่ดอนเมือง ก็สอดคล้องกับคำบอกเล่าของโกบ้อ หรือนายจรงค์ ธัญญหาญ เจ้าของร้านธัญญมิตร ขายเครื่องสังฆภัณฑ์อยู่ที่ตลาดรังสิต
นางนันทา ทรายแก้ว อายุ 62 ปี ซึ่งเคยเป็นผู้ช่วยโกฮับขายก๋วยเตี๋ยวที่ตึกตรงสะพานใหม่ โกฮับ มีลูกชาย 1 คน ชื่อ เฮง และลูกสาวอีก 1 คน ตอนอยู่ที่รังสิตไม่ได้ช่วยขายจะมีเพื่อนชื่อ “ยี” บ้านอยู่คลอง 7 ที่ช่วยโกฮับขาย แต่ตอนนี้แต่งงานและไปอยู่จังหวัดอุบลราชธานี และมีคนชื่อ “ต๊อก” เป็นญาติของฉันแต่ไปอยู่พิษณุโลกแล้ว ตอนนั้นที่ฉันไปอยู่กับโกฮับอายุประมาณ 13 – 14 ปี พอเขาจะเอาตึกคืน โกฮับกลับมารังสิต ก็ไม่ได้มาช่วยเพราะเตี่ยไม่ยอมให้ช่วย
และนอกจากนี้ก็มีคำบอกเล่าของอาม่า (นางสบู่ ) อายุ 88 ปี จบการศึกษาชั้นประถม 4 จากโรงเรียนชุมชนประชาธิปัตย์วิทยาคาร และมีลูก 3 คน ซึ่งปัจจุบันอยู่บ้านเลขที่ 2471/97 รังสิต-ปทุมธานี 21 เมื่อก่อนอาศัยอยู่ริมคลองรังสิตประยูรศักดิ์ วัดแสงสรรค์ คลอง2 มีอาชีพค้าขายหมู ได้นั่งทบทวนเรื่องราวและเล่าถึงประวัติก๋วยเตี๋ยวเรือโกฮับ เมื่อวันที่ 9 มิถุนายน 2559 ว่า
นายโกฮับมีชื่อเรียกเป็นภาษาจีน ชื่อเต็มคือ นายโกฮับ แซ่ภู่ เป็นชายชาวจีน ตัดผมสั้นๆ ตัวเล็กเป็นคนรูปร่างสันทัด มีความสูงประมาณ 160 เซนติเมตร เป็นคนผิวคล้ำ พูดภาษาไทยไม่ค่อยชัด มีอาชีพขายก๋วยเตี๋ยวเรือ ไม่ปรากฏว่ามีพี่น้อง ซึ่งโดยสารเรือสำเภามาจากเกาะไหหลำ ประเทศจีน ในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 อาศัยบ้านอยู่หลังโรงพักเก่า ริมทางรถไฟ ปัจจุบันบ้านหลังนี้ไม่มีสภาพหลงเหลือจากบ้านที่นายโกฮับเคยอยู่แล้ว เป็นบ้านที่ปลูกสร้างขึ้นมาใหม่ อยู่บริเวณสะพานปูน ศาลไต่ฮงกง
เมื่อมาอยู่เมืองไทย ก็มีภรรยาเป็นคนไทย ไม่ค่อยมีใครรู้จักชื่อส่วนใหญ่เรียกกันว่า ซ้อ มีลูกชายชื่อ นายเฮง ส่วนลูกสาว ไม่ปรากฏชื่อ ต่อมาลูกสาว ลูกชายและภรรยาก็ป่วยเสียชีวิต ในสมัยนั้น มีเจ๊กซุงเกา ขายก๋วยเตี๋ยวหมูพายเรือขายด้วยกัน แต่คนนิยมกินก๋วยเตี๋ยวหมูมากกว่าจึงขายหมดก่อน แต่ก๋วยเตี๋ยวเรือนายโกฮับขายก๋วยเตี๋ยวเนื้อคนไม่นิยมกินกันมากนัก
โกฮับจึงต้องพายเรือขายไปเรื่อยๆ จึงทำให้คนรู้จักโกฮับมากกว่า
ขณะที่นายโกฮับพายเรือขายก๋วยเตี๋ยวอยู่นั้น จะมีลูกชายช่วยขายบ้างโดยเป็นลูกมือหั่นมันหมูเพื่อนำไปเจียว และจะพายเรือขายอยู่ใต้บริเวณสะพานแก้วนิมิต ตั้งแต่เช้าจรดเย็น ก๋วยเตี๋ยวของนายโกฮับ ลักษณะเรือจะเป็นเรือสำปั้น จะมีโอ่งน้ำ ตั้งที่หัวเรือ มีกระจาดผักอยู่ด้านหลัง มีรสชาติอร่อยถูกปากลูกค้า
เพราะจะหั่นเนื้อชิ้นใหญ่ๆ เนื้อก็สด เคล็ดลับความอร่อยของโกฮับคือ น้ำตกเนื้อจะมีลักษณะหั่นชิ้นเนื้อวางไว้บนน้ำแข็ง และเมื่อน้ำแข็งละลายออกมา เลือดของเนื้อสดก็จะตกลงมาทีละน้อย จึงเรียกว่าก๋วยเตี๋ยวเนื้อน้ำตก ขายชามละประมาณ 50 สตางค์ เครื่องปรุง พริกดองใช้มือบดพริกเหมือนเครื่องบดกาแฟ ใส่ซีอิ๊วดำลงในน้ำซุป ในช่วงเวลานั้น สามีของอาม่า (นางสบู่) เป็นผู้ขายหมูให้โกฮับเพื่อไปทำน้ำมันเจียว และโกฮับมีความสนิทสนมกับครอบครัวของอาม่า
จึงขอให้ลูกสาวที่ชื่อ เต๊ก (ตรัยรัตน์) และคนที่ชื่อยีซึ่งเคยอาศัยอยู่ที่บ้านอาม่า มีหน้าที่คอยเลี้ยงน้องชาย ไปช่วยกันล้างจานให้โกฮับ
จากคำบอกเล่าของคนเก่าแก่ของคนในท้องที่พบว่า “โกฮับ” นั้นเป็นร้านก๋วยเตี๋ยวที่ได้รับความนิยมเป็นอย่างมาก และเป็นก๋วยเตี๋ยวเรือยุคแรกๆที่อยู่ในคลองรังสิตประยูรศักดิ์แห่งนี้
ความโด่งดังก๋วยเตี๋ยวเรือน้ำตกโกฮับ ไม่ใช่จะรู้จักกันแค่เพียงคนงานอู่เรือขุดเท่านั้น ชาวดอนเมืองกรุงเทพมหานครก็พากับมารับประทานกันทุกวันคลองรังสิตในสมัยนั้นบ้านเรือนปลูกอยู่ห่างกันไม่หนาแน่นเหมือนเดี๋ยวนี้
น้ำในคลองใสสะอาดมองเห็นตัวปลามาแหวกว่ายกินเศษอาหาร อาจารย์พงศ์สุข นันท์พัฒน์ปรีชา เล่าว่าสมัยมาบรรจุครูอยู่ที่รังสิตใหม่ๆก็ใช้น้ำคลองบริโภคโดยการแกว่งสารส้มและนำมาต้มกินเนื่องจากสมัยนั้นยังไม่มีประปา บริเวณ ริมคลองรังสิต ไม่มีต้นหญ้า ไม่มีผักตบชวา อาจารย์ มองดูโล่งเตียนไม่มีอะไรกั้นหรือปิดบังเป็นทิวทัศน์ที่สะอาดและสวยงาม
ในช่วงที่โกฮับขายก๋วยเตี๋ยวเรืออยู่นั้น ก็มีคนหันมาขายก๋วยเตี๋ยวเรือกันมากขึ้น เช่น โกเหลียง โกสุ๋ย โกตี๋ ฯลฯ ซึ่งโกฮับมีสูตรเด็ดเคล็ดลับง่ายๆของก๋วยเตี๋ยวน้ำตก คือการแล่เนื้อวัวเป็นชิ้นเล็กๆแล้วกองวางไว้บนตะแกรงทับด้วยก้อนน้ำแข็ง ใต้ตะแกรงมีภาชนะรองรับเลือดที่ถูกละลายมากับน้ำแข็ง
ก็จะนำมาทำเป็นก๋วยเตี๋ยวน้ำตกเพิ่มรสชาติของความอร่อยในการรับประทาน ในปัจจุบันเกือบจะไม่มีให้เห็นวิธีการทำดังกล่าว นอกจากนี้โกฮับยังคิดสูตรทำพริกดอง ด้วยการดองใส่ไหฝังดินประมาณหนึ่งเดือนก็จะตักช้อนเอามาใช้พอวันต่อวัน *2
จากข้อมูลสัมภาษณ์ อาจารย์ไชโย เขียวนนท์ กล่าวว่าบ้านโกฮับจะอยู่ทางด้านขวาของประตูน้ำ
ที่มาของข้อมูล : สำนักงานเทศบาลเมืองรังสิต โดย นายกเทศมนตรี เดชา กลิ่นกุสุม
ข้อมูลอ้างอิง : * 1 การสัมภาษณ์ นายไชโย เขียวนนท์ อายุ 70 ปี อดีตผู้อำนวยการโรงเรียนชุมชนวัดบางขัน, ปราชญ์ และผู้อาวุโสของท้องถิ่น
ข้อมูลอ้างอิง : * 2 สัมภาษณ์คุณจรงค์ ธัญญหาญ เจ้าของร้านธัญญมิตร สังฆภัณฑ์ ตลาดรังสิต อดีตช่างตัดเสื้อผู้เคยใกล้ชิดกับโกฮับ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
