18 ก.ค. 2023 เวลา 13:00 • ปรัชญา

Chapter 1 ( Love& Pain )

ถ้าพูดถึงความรัก คนส่วนใหญ่ จะบอกกันหมดว่าเป็นสิ่งที่สวยงามกันหมด เเต่ว่า ความรักที่สวยงามอะ เเม่งซ่อนความเจ็บปวดเเล้วบาดเเผลหลายๆอย่างอยู่ข้างในนั้น
ความรักเเม่งมีอยู่ 2 เเบบชัดๆเลยเว้ย
1.คงเป็นความรักที่คนสองคนรักกัน มันมีทั้งเจ็บปวดเเละความสุขปะปนกันไป
2.เป็นความรักที่ รักเขาข้างเดียว เเละเเม่งโคตรจะรู้สึกดีเเต่พอนานเข้าเเม่งโคตรเจ็บเลยวะ
เเต่เเล้ว ผม ก็เจอช่องว่างเเละช่องโหว่นึง
ของ “ ความรัก “ ที่ทำให้เรา (Effect ย้อนเเบบกอภาพ) ไม่สิ ที่ทำให้ผมมีเเต่ความสุขได้ เเต่นั้นมันก็อาจจะไม่ใช่ความสุขที่เเท้จริงเท่าไหร่ เเต่เเเน่นอนครับว่ามันไม่ทำให้ผมเจ็บปวดอย่างเเน่นอน
ถึง “ความรัก” ที่ผมไม่ได้ครอบครองมัน เเต่มันก็ยังเติบโตเเละเบ่งบานในหัวใจของผมอยู่ตลอดเวลา เเละนี้ก็คงเป็นความสุขเล็กๆน้อยของคนๆนึงที่อยากมีความรักที่สวยงามเหมือนในโลกนิยาย….
( เเละนี่คือก้าวเเรก ที่ผมก้าวเข้าไปในจินตนาการของตัวเอง )
ถ้า ทุกคน ฟังผมมาถึงตรงนี้เเล้ว เชื่อเเล้วใช่ไหมครับ ว่ามันคือ “ความรัก” ที่มีเเต่ความสุข ผมจะบอกว่า ทุกคนคิดผิดเเล้วครับ เชื่อผมเถอะถึงเเม้ความรักที่ไม่ได้ครอบครอง มันก็เจ็บปวดไม่เเพ้กับการที่เราได้ครอบครองมันหรอกนะ
เพราะอะไรรู้ไหม ความรู้สึกของเราอะ มันไม่สามารถบอกเขาคนนั้นให้ได้รู้เลยอะ ว่าเราคนนี้รู้สึกยังไง คิดยังไง คิดถึงเขาเเค่ไหนอะ ว่าเเต่เราคิดถึงเขาได้ไหมนะ เเละถ้าวันนึงเราประสบความสำเร็จอะไม่ว่าจะเรื่องอะไร เเล้วเราจะเล่าให้เขาฟังได้ไหมนะ ทั้งๆที่เขาคือคนเดียวที่เรา อยากเล่า อยากบอก ในทุกๆเรื่อง เเต่เราทำไม่ได้อะ เเล้วถ้าเกิดวันนึง เราเหนื่อยหรือผิดหวังในชีวิตขึ้นมาอะ เเล้วเราอยากให้เขามาอยู่ข้างๆมันยิ่งไม่มีทางเลยวะ
เเละมันยังมีอีกหลายๆเรื่องนะที่เราอยากให้มีเขามาอยู่ข้างๆ…”นี่เเหละครับ ช่องโหว่ที่ผมได้พูดถึง” ( เเละนี่ คือตอนที่ผมอยู่กับมัน )
เป็นไงกันบ้างพวกมึง เล่นกับความรู้สึกตัวเอง กับ คนอื่นมาเล่นกับความรู้สึกของเรา เเม่งไม่ได้ต่างกันเลยวะ ความรักไม่ว่าเเบบไหน เเม่งก็เจ็บเหมือนกันเเหละวะ ถ้าเรารู้ว่าเเม่งเป็นเเบบนี้อะ ทำไมไม่ลองคว้าเขามาครอบครองให้ได้วะ เพราะคิดจะรักหรือคิดจะรู้สึกกับใครไปเเล้วอะ ไม่ว่าทางไหน เเม่งก็เจ็บ
เเล้วความเจ็บปวดอะ กูให้พวกมึงเลือกเเค่ 2 เเบบพอ
1.) เจ็บเเบบที่เราพยายามเเล้วอะ ลองคว้ามันไว้เเล้วอะ เเต่มึงเเค่ไม่ใช่ หรือ เขาไม่ได้รักมึง
2.) เจ็บเเบบที่ไม่ทำเหี้ยไรเลยอะ กลัวที่จะเจ็บ ไม่กล้าที่จะคว้าเขามาอะ เเม่งขี้ขลาดชิบเป๋ง (กูเองนี่หว่า) สุดท้ายไม่พยายามเลยจนไม่มีโอกาสอีกเเล้ว
นี่เเหละครับ “ความรัก”
มาถึงตอนนี้ เจ็บเเบบไหนอะ ที่พวกมึงอยากเป็น…เเละทั้งหมดนี้เเม่งอย่างน้อยๆพวกเราก็รักเป็นเเหละว้ะ…
“ความรัก”ไม่ได้หน้ากลัวอย่างที่คิด เเละมันหลากหลายยิ่งกว่านี้อีกเยอะ…สุดท้ายนี้กูอยากให้พวกมึงกล้าที่จะออกไปเจอกับความรักเเล้วกล้าที่จะเจ็บกับความรักไปพร้อมๆกับกูนะเพื่อน…
“พวกมึงอยู่ในสถานการณ์เเบบไหนกันบ้าง มาคุยกันนะ”
โฆษณา