เมื่อไม่ได้รับความเป็นธรรมจากการสอบสวนหรือการดำเนินคดีอาญา ขอความเป็นธรรมได้
1.บุคคลที่มีสิทธิร้องขอความเป็นธรรม บุคคลต่อไปนี้มีสิทธิที่จะร้องขอความเป็นธรรมได้ คือ
(1). ผู้เสียหาย คือผู้ที่ได้รับความเสียหายโดยตรง เช่น คดีลักทรัพย์คือเจ้าทรัพย์ เป็นต้น
(2). ผู้กล่าวโทษ คือเป็นบุคคลอื่นที่ไม่ใช่ผู้เสียหายโดยตรง เช่น คดีลักทรัพย์ แต่มีข้างบ้านไปแจ้งความว่า นาย ก. ลักทรัพย์ เป็นต้น
(3). ผู้ต้องหา
(4). สามี ภริยาของผู้ต้องหา
(5). ญาติของผู้ต้องหา
2. ร้องต่อใคร
ผู้ต้องหา สามี ภริยาของผู้ต้องหา ญาติของผู้ต้องหา มีสิทธิร้องขอความเป็นธรรมต่อบุคคลต่อไปนี้คือ
(1). ตำรวจ
(2). อัยการ
2.1 ร้องต่อตำรวจ
การร้องขอความเป็นธรรมต่อตำรวจนั้น หมายถึงร้องขณะที่สำนวนการสอบสวนยังอยู่กับพนักงานสอบสวน เราจะร้องขอความเป็นธรรมจากพนักงานสอบสวน คือคนที่สอบสวนคดีเราไปจนถึงผู้บังคับบัญชาของนายตำรวจนั้น ไปจนถึงผู้บังคับบัญชาการสำนักงานตำรวจแห่งชาติ เช่น ต่างจังหวัดเราก็มีสิทธิร้องขอความเป็นธรรมต่อพนักงานสอบสวน สารวัตรใหญ่ รองผู้กำกับ ผู้กำกับ ผู้บังคับการ ผู้บัญชาการ ไปจนถึงผู้บัญชาการสำนักงานตำรวจแห่งชาติ
2.2 ร้องต่ออัยการ
การร้องขอความเป็นธรรมต่ออัยการนั้น จะร้องได้ต่อเมื่อตำรวจได้ส่งสำนวนการสอบสวนให้อัยการแล้ว เมื่อตำรวจสอบสวนเสร็จแล้วจะส่งสำนวนให้อัยการพิจารณาว่าจะสั่งฟ้องหรือไม่ฟ้องผู้ต้องหา ถ้าสั่งฟ้องก็ส่งตัวผู้ต้องหาฟ้องต่อศาล ถ้าสั่งไม่ฟ้องก็ปล่อยตัวผู้ต้องหาพ้นข้อหาไป
ในระหว่างที่อัยการกำลังพิจารณาสำนวนการสอบสวนอยู่นี้ หากผู้ต้องหาหรือญาติ สามี ภริยาของผู้ต้องหา ต้องการขอความเป็นธรรมเกี่ยวกับการสอบสวนที่เราเป็นผู้ต้องหา เราก็มีสิทธิยื่นคำร้องต่ออัยการได้
ถ้าเป็นต่างจังหวัด เราจะยื่นต่ออัยการจังหวัดหรืออัยการพิเศษประจำเขต ถ้าเป็นกรุงเทพฯ ธนบุรี ก็ยื่นต่อหัวหน้าอัยการหรืออัยการพิเศษฝ่ายต่างๆ หรืออัยการสูงสุดก็ได้
3. วิธีการเขียนคำร้องขอความเป็นธรรม
การเขียนขอความเป็นธรรมเป็นเรื่องสำคัญมาก ถ้าเขียนไม่เป็นหรือเขียนไม่ระมัดระวังแล้ว จะกลายเป็นความผิดฐานหมิ่นประมาทไป คือเราต้องเขียนด้วยใจที่เป็นธรรม อย่าไปดูถูกหรือใส่ความคนอื่นเขา ควรเขียนแต่สิ่งที่เป็นประโยชน์แห่งความยุติธรรมที่เราจะขอเท่านั้น
สิ่งสำคัญในเรื่องเขียนคำร้องขอความเป็นธรรมคือ ต้องเล่าเรื่องให้เขาฟังว่าเรื่องราวเป็นมาอย่างไร เราไม่ได้รับความเป็นธรรมอย่างไร เราต้องการขอความเป็นธรรมอะไร จากใคร แต่อย่าลืมว่าเราต้องบอกให้เขารู้ว่าเรามีหลักฐาน พยานบุคคล พยานเอกสารหรือพยานวัตถุอะไรที่จะแสดงให้เห็นว่าคำร้องขอความเป็นธรรมของเรามีเหตุผลสมควรที่เจ้าหน้าที่ผู้รับคำร้องเรียนจะได้สอบสวนพยานที่เราอ้างอิงได้ ซึ่งถ้าเราไม่อ้างอิงพยานหลักฐานแล้ว ผู้รับคำร้องเรียนก็ไม่รู้ว่าจะสอบสวนอะไรเพื่อให้ความเป็นธรรมแก่เรา
ต่อไปนี้เป็นตัวอย่างคำร้องขอความเป็นธรรมต่อพนักงานสอบสวน
ตัวอย่างหนังสือขอความเป็นธรรมต่อตำรวจ
16 ถนนพัฒนาการ ตำบลประเวศ
วันที่ 1 มกราคม 2566
เรื่อง ขอความเป็นธรรม
เรียน สารวัตรใหญ่ สน.พระโขนง
ข้าพเจ้าเป็นผู้ต้องหาคดีฆ่า นายเขียว สวนหลวง ตาย เหตุเกิดเมื่อวันที่ 10 ธันวาคม 2565 ที่หน้าโรงเรียนวัดมหาบุศย์ แขวงพระโขนง กทม.
ข้าพเจ้าไม่ได้เป็นผู้กระทำผิดในคดีนี้ และข้าพเจ้าไม่ได้รับความเป็นธรรมในการสอบสวน จึงร้องขอความเป็นธรรมจากท่านในฐานะหัวหน้าพนักงานสอบสวน ดังต่อไปนี้
ในวันเกิดเหตุข้าพเจ้าขายขนมอยู่ที่หน้าโรงเรียนวัดมหาบุศย์ ขณะนั้นได้มีนายเขียว ผู้ตาย ซึ่งขายขนมอยู่ใกล้ๆ กับข้าพเจ้าได้เข้ามาไล่ให้ข้าพเจ้าออกไปขายขนมที่อื่น ข้าพเจ้าไม่ยอมไปเพราะข้าพเจ้าขายอยู่เป็นประจำ ผู้ตายได้เข้ามาเตะต่อยทำร้ายข้าพเจ้า ข้าพเจ้าหลบเข้าไปอยู่ในกุฏิวัดอีก ขณะนั้นนายเหลืองซึ่งเป็นเพื่อนข้าพเจ้าอดรนทนไม่ไหวที่เห็นผู้ตายรังแกข้าพเจ้าจึงได้ใช้ไม้ตีจนถึงแก่ความตาย ขณะนั้นมีพระเณรและครูในโรงเรียนวัดมหาบุศย์เห็นเหตุการณ์หลายคน แต่ข้าพเจ้ากลับถูกจับหาว่าฆ่าผู้ตาย
ข้าพเจ้าไม่ได้รับความเป็นธรรมในการสอบสวนเพราะตำรวจไม่ยอมสอบสวนพยานที่เห็นเหตุการณ์ แต่กลับสอบแต่เฉพาะพยานฝ่ายผู้ตายเท่านั้น จึงขอให้ท่านสอบสวนพยานที่เห็นเหตุการณ์ซึ่งเป็นพยานคนกลางดังนี้ คือ
1. พระครูสุวรรณ วัดมหาบุศย์
2. สามเณรขยันโต วัดมหาบุศย์
3. ครูสุนทร สารทโร ครูโรงเรียนวัดมหาบุศย์
4. นางสมศรี แสงดาว บ้านเลขที่ 12 ถนนพระโขนง แขวงพระโขนง กทม. ซึ่งเป็นคนขายขนมอยู่ในที่เกิดเหตุ
ข้าพเจ้าจึงขอความเป็นธรรมมายังท่าน ขอให้สอบสวนพยานดังกล่าวด้วย ท่านก็จะทราบความจริงว่าข้าพเจ้าเป็นผู้บริสุทธิ์ และเมื่อท่านสอบสวนพยานแล้วเห็นว่าข้าพเจ้าไม่ได้กระทำผิดจริงก็ขอให้สั่งไม่ฟ้องปล่อยตัวข้าพเจ้าพ้นข้อหาไปด้วยก็จะเป็นพระคุณ
ขอแสดงความนับถืออย่างสูง
นายเวร เวิ้งระกำ ผู้ต้องหา
และต่อไปนี้เป็นตัวอย่างคำร้องขอความเป็นธรรมต่ออัยการ
ตัวอย่างหนังสือขอความเป็นธรรมต่ออัยการ
16 ถ.ในเมือง ต.ในเมือง อ.เมือง จ.นครราชสีมา
วันที่ 1 มกราคม 2566
เรื่อง ขอความเป็นธรรม
เรียน อัยการจังหวัดนครราชสีมา
ข้าพเจ้าเป็นผู้ต้องหาคดีข่มขืนกระทำชำเรานางสาวสวย แสนดี เหตุเกิดที่โรงแรม 99 ถ.ในเมือง อ.เมือง จ.นครราชสีมา เมื่อวันที่ 10 ธันวาคม 2565
ข้าพเจ้าไม่ได้กระทำผิดในคดีนี้ จึงขอความเป็นธรรมมายังท่าน ดังต่อไปนี้
ความจริงแล้วนางสาวสวย แสนดี ผู้เสียหายเป็นภริยาของข้าพเจ้า แต่ไม่ได้จดทะเบียนสมรสกัน แต่ได้แต่งงานกันก่อนเหตุ 1 ปีเศษ แต่นางสวย แสนดี มารดาของผู้เสียหายรังเกียจที่ข้าพเจ้ายากจนพยายามจะพรากลูกสาวให้ไปแต่งงานกับนายประชา วารี ผู้เสียหายกับมารดาจึงวางแผนไปแจ้งความหาว่าข้าพเจ้าข่มขืนผู้เสียหาย ความจริงวันเกิดเหตุข้าพเจ้ากับผู้เสียหายไปเจรจากันในเรื่องนี้ที่โรงแรม โดยที่ข้าพเจ้าไม่ได้ข่มขืนกระทำชำเราผู้เสียหายเลย
ข้าพเจ้าจึงขอให้ท่านอัยการจังหวัดได้โปรดให้ความเป็นธรรมแก่ข้าพเจ้า โดยสั่งให้พนักงานสอบสวนทำการสอบสวนเพิ่มเติมพยานบุคคลต่อไปนี้ด้วย คือ
1. นายลี เหล่าสันเที๊ยะ บ้านเลขที่ 12 หมู่ 6 ถ.หัวทะเล ต.ในเมือง จ.นครราชสีมา ซึ่งเป็นประธานการแต่งงานของข้าพเจ้ากับผู้เสียหาย
2. นายตรี ตรายาง นายอำเภอเมือง จ.นครราชสีมา ซึ่งเป็นผู้บังคับบัญชาของปลัดประชา วารี ซึ่งนายประชาเคยขอให้นายตรี ตรายาง ไปสู่ขอผู้เสียหายต่อมารดาของผู้เสียหาย
3. ร.ต.ต.สมทรง แสงทอง รอง สวส.สภ.อ.เมือง จ.นครราชสีมา ซึ่งเคยไกล่เกลี่ยผู้เสียหายกับข้าพเจ้าเกี่ยวกับเรื่องที่ผู้เสียหายไปเที่ยวเตร่กับปลัดประชา
ข้าพเจ้าเคยร้องขอให้พนักงานสอบสวนทำการสอบสวนพยานดังกล่าวมาครั้งหนึ่งแล้ว แต่พนักงานสอบสวนไม่ยอมสอบพยานดังกล่าวให้แก่ข้าพเจ้า ข้าพเจ้าจึงจำเป็นต้องขอความเป็นธรรมมายังท่านอีกครั้งหนึ่ง ขอท่านได้โปรดสั่งให้พนักงานสอบสวนทำการสอบสวนพยานดังกล่าว แล้วสั่งไม่ฟ้องข้าพเจ้าด้วยก็จะเป็นพระคุณ
ขอแสดงความนับถืออย่างสูง
นายมะโหนก โคกสันเที๊ยะ ผู้ร้องขอความเป็นธรรม
ศรัญญา วิชชาธรรม
31 ก.ค. 66
- 7
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
