เคยเลี้ยงนกเอี้ยงไว้ตัวนึงคะ เป็นนกเอี้ยง ตกมาจากรัง เลี้ยงกันมาตั้งแต่ขนบางๆ อยู่กันเหมือนเลี้ยงลูกเลยค่ะ เลี้ยงไปบ่นมันไป ไม่คิดว่าจะรักมันมาก จู่ๆวันที่พาเขาไปหัดบิน เดินเล่นเตาะแตะอยู่ด้วยกัน เขามาอ้อนให้อุ้ม แต่เราบอกเขาให้เดินเอง (เราคุยกันรู้เรื่องค่ะ) เขาก็เดินตามกันมาใกล้ๆ เขามีความสุขมากเวลาอยู่กับเรา แล้วจู่ๆแมวก็มาคาบไป เอาไปกินต่อหน้าต่อตา แล้วช่วยเขาไม่ได้เลยวิ่งตามจนสุดแรงก็ไม่ทัน....
เราช่วยใครจากความตายของเขาไม่ได้ค่ะ เราไม่มีสิทธิ์....
ตอนเสียเขาไปถึงรู้ว่า อ๋อเรารักนกตัวนี้มากๆ ทั้งที่คิดว่าเตรียมใจที่จะสูณเสียนกตัวนี้ตลอดนะเพราะเลี้ยงกันแบบนอนตะกร้า ไม่มีกรงขัง ฉันให้โอกาสเธอจากฉันไปได้ตลอดเวลาหากเธอต้องการแบบนั้น เลี้ยงนกแบบยอมให้นกบินจาก …คิดว่าคงเศร้า แต่เค้าไปมีความสุขตามทางของตัวเอง เราก็เข้าใจและทำใจได้ไง
แต่พอจากตายแบบอยู่ด้วยกันดีๆ เขาก็ไม่ได้อยากจะจากเราไป เราก็ยังอยากให้เขาอยู่ด้วย …ตอนนั้นเศร้ามาก …. สิ่งที่ทำคือ …..
ร้องไห้ทั้งคืนค่ะ ร้องจนหลับ หลับแล้วตื่น ตื่นมาร้องต่อ อยู่อย่างนี้ทั้งคืน…. ร้องจนตาบวมสองข้าง โชคดีมากว่าอีกวันคือวันหยุด
เป็นคนที่เสียใจก็ร้องไห้ค่ะ ร้องให้พอ ให้สาสมกับความรู้สึก แล้วก็ไปทำบุญให้เขาในตอนเช้า … เสียใจอีกทั้งวัน แล้วหลังจากนั้นก็เยียวยาตัวเองด้วยหมูกระทะค่ะ …
แต่ก็ไม่รู้ว่าถ้าเป็นกับคน
.. .การเสียคนรักที่ ทั้งเรารักเขา เขารักเรา แล้วอยู่ด้วยกันมันจะเป็นยังไง…มันน่าจะเจ็บปวดมาก
กลัวเรื่องนี้มาก …. เลย … เข้าวัดแทนค่ะ 😅 …
ตรงข้ามถ้าเรารักเขา แต่เขากลับทิ้งเราไปก็คงเสียใจเหมือนกันค่ะ แต่ก็จะพยายามทำความเข้าใจเรื่องราว ยอมรับมัน แล้วก็ปล่อยความเจ็บปวดไปค่ะ
สรุป ร้องไห้ ทำความเข้าใจ ปล่อยความเจ็บปวด ทำอะไรดีๆให้เขาที่เรายังทำให้ได้ และ
ใช้หมูกระทะค่ะ
แต่ก็ดีใจที่ตอนที่ใช้ชีวิตด้วยกัน เราอยู่ด้วยกันแบบดีมากๆ เป็นนกกับคนที่สนิทกัน เลี้ยงมันจนมันนึกว่าตัวเองไม่ใช่นก ต้องพาไปหัดบินด้วยค่ะ พาไปเดินเล่นหัดจิกแมลง ต้องดูแลรายละเอียดชีวิตเขาเยอะทีเดียว เขาก็เชื่องกับเราชอบมาอยู่ใกล้ๆ นั่งตัก เกาะไหล่เกาะหัว เดินตาม ….เขาตายไป 7 ปีแล้ว ตอนนี้ก็ยังคิดถึงกันค่ะ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
