การศึกษา
สวัสดีค่ะ วันนี้จะมาเล่าเรื่องการศึกษา เอาจริงๆที่อยู่ๆมาพูดเรื่องนี้คงอาจจะเป็นเพราะเราร้องไห้ให้กับสิ่งนี้เยอะมากๆมากจนรู้สึกว่าอยากจะเล่าให้ฟัง หนูเป็นเด็กวัย17ค่ะ เอาจริงๆหนูชอบการไปโรงเรียนเเละเล่นกับเพื่อนๆมาก ชอบเข้าร่วมกิจกรรม การเรียนปกติก็ไม่ได้เเย่ค่ะ เกรด3อัพตลอด จนผ่านมาเรื่อยๆจะจบ ม.6 พี่สาวก็ไปมหาลัยเเล้ว เเรงกดดันตอนนี้เลยมาที่หนูค่ะ 1อาทิตย์มี7วัน จันทร์-ศุกร์ เรียนที่ รร.ค่ะ เสาร์ก็ติว+ทำการบ้าน อาทิตย์ก็เรียนพิเศษ เป็นเเบบนี้มาตลอดค่ะ
เเล้วการเรียนก็เริ่มหนักขึ้น เเรงกดดันก็เริ่มมากขึ้น มากจนร้องไห้ทุกวัน กับเด็กม.6ที่พยายามเก็บเกรดที่จะเข้ามหาลัย อ่านหนังสือสอบ เเบ่งเวลาเรียน ทำพอร์ต มันไม่ง่ายเลยค่ะ ถึงบ้าน อยู่ในห้องหนูร้องไห้เเทบทุกวัน ทั้งที่ตัวเองก็นั่งอ่านหนังสืออยู่ ก็รู้สึกหมดไฟ เเล้วก็มีคำพูดที่ว่า”เหนื่อยจัง” อยู่ตลอด เเต่ก็ไม่กล้าจะทิ้งเวลาไปสักนิดเดียว เพราะกลัวว่าทิ้งเวลาไหนไปจะทำให้เราช้ากว่าคนอื่น เเบบนั้นเลยกดดันเข้าไปอีกค่ะ หนูรู้ตัวเองดีว่าไม่ควรกดดันตัวเอง เเต่เอาจริงๆ มีจริงๆหรอคะคนที่ไม่กดดันตัวเอง
หรือไม่คาดหวัง เอาจริงๆเวลาที่หนูบอกว่า ไม่คาดหวังคะเเนนเลยว่าจะได้เท่าไหนเพราะทำเต็มที่เเล้ว เเต่สัดท้ายก็ผิดหวังอยู่ดี เพราะในใจก็ยังหวังอยู่เล็กๆ
หนูไม่กล้าพูดคำว่าเหนื่อยกับครอบครัว เพราะในมุมของเขาก็จะมองว่า ไม่เห็นจะน่าเหนื่อยอะไร เเต่บางครั้งหนูเหนื่อยจริงๆค่ะ เหนื่อยจนไม่รู้จะระบายยังไงออกมาหมด
หรือจะให้ใครเห็นว่าหนูพยายามมากเเค่ไหน เพราะความพยายามของหนู ก็มีเเค่หนูที่เห็นมัน
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
