ขอขอบคุณท่านเจ้าของภาพ ภาพเก่าเล่าเรื่อง ขออนุญาตินำมาประกอบเรื่องเล่า
ภาพนี้คือภาพปัจจุบัน วัดโพธิ์ ท่าเตียน
หนังสือ เรื่องเล่า จินตนาการ
ร้านหนังสือ อีกหนึ่งร้านที่ผมเคยเข้าไปอ่านย่านท่าพระจันทร์ ท่าช้าง หน้าพระลานคือร้านดวงกมล ผมมักจะอ่านหนังสือทั่วไป ที่เข้าไปบ่อยที่สุดคือร้านหนังสือดอกหญ้าสมัยนั้นผมไม่มีวิทยุและทีวี เวลาอยากรู้อะไรนอกจากสอบถามแล้ว แหล่งความรู้คือหนังสือกับเรื่องบอกเล่า จากตายายที่มาแสวงบุญที่วัด วันหนึ่งตาบุญอุบาสกเห็นผมอ่านวรรณกรรมเรื่องรามเกียรติ์ เป็นหนังสือที่ผมพบโดยบังเอิญระหว่างทำความสะอาดวิหาร คุณตาเห็นว่าผมนั่งอ่านหนังสือจึงเรียกผมกับเพื่อนไปพบและเริ่มเล่าเรื่อง สงครามระหว่างยักษ์กับยักษ์
ที่ท่าเตียน คุณตามีเทคนิคการเล่าเรื่องที่น่าติดตามมาก ตอนนั้น ผมกับเพื่อนๆไม่ทราบเลยด้วยซ้ำว่าเลยจากวัดที่เราอยู๋เดินไปเรื่อยๆหลังพระบรมมหาราชวังเลียบแม่น้ำเจ้าพระยา ขึ้นไปคือท่าเตียน คุณตาพาพวกผมออกมาทางประตูท่าพระจันร์แล้วชี้ให้เราดูว่าสนามรบระหว่างยักษ์ กับยักษ์อยู่ตรงไหนพร้อมกับ แนะนำให้ผมกับเพื่อนหาโอกาสวันว่างๆขออนุญาติหลวงปู่พากันเดินไป ถามชาวบ้านว่าอยู่ตรงไหน สามารถเดินไปได้ คุณตา บอกว่าเดินไปเรื่อยๆเดี๋ยวก็ถึง
คุณตายัง เล่าเรื่องราวสาเหตุของความขัดแย้ง ที่ทำให้ทะเลาะกันแล้วพยายามกระตุ้นให้เราอยากติดตาม อยากพิสูจน์ อยากเห็นพื้นที่
อยากเห็นยักษ์ที่ถูกสาบให้กลายเป็นหิน ตอนนั้นผมยอมรับว่าเชื่อสนิทใจ หลับตาจินตนาการเห็นภาพ ว่ายักษ์วัดโพธิ๋ ว่ายข้ามแม่น้ำเจ้าพระยาไปขอยืมสตางค์ยักษ์วัดแจ้ง(วัดอรุณ) แล้วไม่ยอมคืน ยักษ์วัดแจ้งเลยว่ายน้ำข้ามเจ้าพระยามาทวงสตางค์ก็ยังไม่คืนเลยต่อสู้กัน บริเวณที่ต่อสู้กันนั้นต้นไม้ต้นหญ้าราบเป็นหน้ากอง เลยเรียกว่า ท่าเตียน
จินตนาการ นำไปสู่การพิสูจณ์
ผมกับเพื่อน ขออนุญาติหลวงปู่ เพื่อเดินทางไปพิสูจน์ว่ามียักษ์เป็นหินเฝ้าโบสถ์จริงไหม มีท่าเตียนจริงไหม โดยใช้วิธีการเดินเท้า ผ่านท่าช้าง ผ่านราชนาวิกสภา ผ่านท่าราขวรดิฐ เลยท่าราชวรดิฐ จะมีตึกสีเหลืองเป็นที่ตั้งขององค์การคลังสินค้า ถึงท่าเตียน บริเวณตลาดท่าเตียน บริเวณนั้นไม่เหลือร่องรอยความราบเป็นหน้ากอง แต่มีตึกร้านค้าเต็มไปหมด ตอนนั้นมีท่าเรือสำหรับขนส่งสินค้า มีรถ6ล้อ10ล้อสำหรับขนส่งสินค้าเต็มไปหมดมีร้านค้าส่งสินค้าอาหารสดแห้งอุปกรณ์เครื่องมือ อุปกรณ์ทำอาหาร เตาถ่าน ฯลฯ เต็มไปหมด
ผมกับเพื่อน หาวัดโพธิ์ไม่พบ จึงสอบถามร้านค้าแถวนั้น จึงทราบว่า ชื่อวัดคือวัดพระเชตุพนวิมลมังคลารามราชวรมหาวิหาร ชื่อเดิมจริงๆคือวัดโพธาราม ชาวบ้านเรียกสั้นๆว่า วัดโพธิ์ผมกับเพื่อนเดินเข้าวัด พอพ้นประตูก็พบยักษ์2ตน พบรูปปั้นฤษีดัดตน รอบกำแพงวัดมีพระพุทธรูป โรงเรียน สอนนวดแผนโบราณ ตอนนั้โรงเรียนนวดจะอยู่ฝังตลาดท่าเตียน โรงเรียนแพทย์แผนโบราณ โรงเรียนโหราศาสตร์ เมื่อผมเด็กๆนั้นพระสามารถเป็นหมอแผนโบราณได้ครับ
วัดมหาธาตุฯ ที่ผม อาศัยอยู่ก็มีการเรียนการสอนเรื่องแพทย์แผนโบราณ ทุกแขนงเช่นเดียวกันครับ การเดินทางของผมและเพื่อนครั้งนี้ สร้างความประทับใจมากๆ เพราะไม่มีผู้ใหญ่ไปด้วยเหมือนการผจญภัยครั้งแรกในชีวิต
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
