P h u k e t B o a t Q u a y ที่พักของใจ
หลังจากส่งงานวิดีโอทุกเรื่องแล้ว เดือนนี้เป็นต้นฤดูกาลท่องเที่ยวของภูเก็ต เราและคุณผู้ชายขอพักร่างแปปนึงก่อนที่จะเปิดงานใหม่
เช้าวันฝนตกเมื่อสัปดาห์ก่อน คุณผู้ชายยืนมองฝนที่ตกไม่ขาดสายแล้วเปรยๆ ว่า
"สัปดาห์หน้า ถ้าอากาศดีเราไปนอน Phuket Boat Quay กันนะ"
"อือ" เรารับคำแอบยิ้มมุมปาก....
รอให้ชวนมานานแล้ว งานนี้ไม่พลาด!
เก็บเสื้อผ้าหนีตาม(คุณผู้)ชายทันที
P h u k e t B o a t Q u a y
'พี่ยา' ... หญิงสาวท่าทางทะมัดทะแมง มีรอยยิ้มบนใบหน้าตลอดเวลา คือเจ้าของ ผู้บริหาร ผู้จัดการ และคนซื้อของ เรียกได้ว่า 'พี่ยา' คนเดียวทำเองทุกอย่าง
คุณผู้ชายรู้จัก Phuket Boat Quay เมื่อปีก่อน ตอนเป็นวิทยากรอบรมสร้างสรรค์งานวิดีโอให้กับมหาวิทยาลัยราชภัฏภูเก็ตและพานักศึกษามาถ่ายทำวิดีโอที่ Phuket Boat Quay ซึ่งเป็นธุรกิจหนึ่งที่เข้าร่วมร่วมโครงการอบรม
ระหว่างรอไข่ม้วนอาหารเช้าของเราๆ ถือโอกาสชวน พี่ยาคุยสัพเพเหระ คุยไปเรื่อยคุยกันตามประสาสาวๆบรรยากาศริมทะเลเคล้าเสียงคลื่นกับแดดอ่อนๆ ยามเช้า...
จากบริษัทที่ทำเรื่องเครื่องจักรหนัก เช่น รถยก รถแบ๊คโฮเป็นธุรกิจครอบครัว อ.ถลางมาสู่ร้านขายจักรยานและมาบริหารโรงแรม ขนาด 20 ห้องเพียงคนเดียวย่านอ่าวมะขาม จ.ภูเก็ต
"แรกๆ เลยตรงนี้จะทำเป็นที่จอดเรือของพี่ชาย"
นี่ล่ะมั้ง... เป็นที่มาของชื่อ Phuket Boat Quay เราขี้สงสัย.. เราถาม
พี่ยา.. ในฐานะเจ้าบ้านเจ้าเรือนเล่าขยายความ
"ที่ตรงนี้ก่อนที่จะซื้อ แต่เดิมทำเป็นที่พัก เรารีโนเวทใหม่ทั้งหมด พี่เห็นวิวตรงนี้แล้วชอบ อยากให้คนอื่นได้มาเห็นวิวสวยๆ อย่างที่พี่เห็น"
เราก็ไม่รู้หรอกนะว่าคนอื่นหรือนักท่องเที่ยวจะมองเห็นเหมือนกับที่เราเห็นรึเปล่า ที่แน่ๆ เรามองเห็นประกายระยิบระยับในดวงตาของพี่ยาพร้อมรอยยิ้มกว้างเมื่อพี่ยาพูดถึง Phuket Boat Quay ของเธอเอง
... อย่างนี้ซินะ... ที่เรียกว่า แววตาเปี่ยมสุข
ความสุขมากมายที่มาจากข้างในจนส่งต่อมาถึงเรา.... เราสัมผัสได้!
เมื่อโรงแรมปรับปรุงใหม่แล้วเสร็จ เปิดให้บริการวันที่ 5 ธันวาคม 2555 และวิวทะเลของอ่าวเล็กๆ ได้ถูกแบ่งปันผ่านมายังเรา... เก้าอี้ชมวิวริมทะเลที่ Phuket Boat Quay
พี่ยาแบ่งปันวิวสวยๆ มุมสงบๆ กับเสียงคลื่นเบาๆ ผ่านการทำโรงแรม และต้องเป็นโรงแรมขนาดนี้ หากใหญ่กว่านี้ ความงามที่พี่ยาอยากให้เราได้เห็นคงจะหายไปกับความวุ่นวายของนักท่องเที่ยว เสียงเรือสปีดโบ๊ท หรือเจ๊ทสกี
อ่านมาถึงตรงนี้... สงสัยใช่มั้ยว่า พี่ยา คือใคร?
เราเองก็อยากรู้นะ อยากถามว่า พี่ยาชื่อเสียงเรียงนามอะไรคะ?
แต่ เราเลือกที่จะไม่ถาม เราอยากให้รู้จักว่า พี่ยาทำอะไร? มากกว่า พี่ยาคือใคร?
เราเองนึกเสียดายที่ลืมหยิบหนังสือเล่มโปรดมาด้วย.... บรรยากาศชวนให้นอนกอดหนังสือเป็นที่สุด!
หลังจากสนทนาระหว่างเรากับพี่ยาต้องยุติลงพร้อมกับการมาถึงของไข่ม้วน... อาหารเช้าของเรา
เราเดินมานั่งดูวิวทะเล เบื้องหน้ามีประภาคารเล็กๆ ถัดไปเป็นเกาะตะเภาใหญ่มองเห็นเวิ้งหาดทรายขาวลิบๆ "ตอนเย็นพายเรือคายักไปเล่นน้ำที่เกาะตะเภาใหญ่ซิคะ" เสียงพี่ยาแว่วมาในความรู้สึก
"จะพายไหวมั้ยนะ" เสียงของเราแว่วมาในห้วงคำนึง
เวลานี้... สิ่งเดียวที่อยากทำคือ นั่งนิ่งๆ ทอดสายตาไปให้ไกลที่สุดขอบฟ้า
ฟังเสียงคลื่นซัดกระทบโขดหินสลับกับแว่วเสียงเครื่องของเรือหัวโทง
บอกไว้เลยว่า ที่นี่คืออ่าวมะขาม ย่านนี้นักท่องเที่ยวไม่พลุกพล่าน ร้านค้า ผับบาร์ชีวิตตื่นเต้นเร้าใจแบบป่าตองนั้นไม่มี... อาจจะทำใจยากซักนิดสำหรับคนที่ชอบแสงสียามค่ำคืน
อาจจะทำใจยาก ตัดสินใจลำบากกับการมาเที่ยวภูเก็ตเกาะแห่งการท่องเที่ยวแล้วไม่ได้พักริมหาด เดินเล่นริมทะเล... มันถึงจะใช่!
สำหรับเรามันไม่ใช่ เราชอบทะเล เรียกว่ารักเลยล่ะ แต่ไม่ชอบใช้ชีวิตติดหาด เมื่อมีหาดทรายจึงเป็นเป็นแหล่งรวมคน...เราไม่ชอบพักในที่คนเยอะ วุ่นวาย เราชอบหาที่พักเล็ก ให้ความรู้สึกเหมือนอยู่บ้าน พนักงานมีไม่มาก ยิ้มแย้มทักทายราวกับเป็นญาติเรา ไม่ต้องมีพิธีรีตองใดๆ
ถ้าบอกว่าบ้านคือวิมาน...ที่พักกาย
Phuket Boat Quay ก็คงจะเป็นวิมานในวันหยุดพักผ่อนเป็นที่พักใจของเรา...
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
