วิชาธรรมกาย ไม่มีเป็นมิจฉาทิฏฐิ
ขยายความพอสังเขปได้ว่า หลวงพ่อสด วัดปากน้ำท่านปฏิบัติแบบพระผู้มุ่งนิพพานเหมือนพระปฏิบัติทั้งส่ายวัดป่าวัดบ้านทั่วไป หลวงพ่อจะปฏิบัติใช้คำบริกรรมว่า สัมมาอะระหัง บ้างใช้ พุท โธ พอปฏิบัติถึงญาณ3 (ยังเป็นสมถะกรรมฐาน)จะเกิดอุปกิเลสขวางกั้นจิตขึ้น อุปกิเลสตัวนี้เรียกว่าโอภาส แสงสว่าง หลวงพ่อได้นิมิตเห็นลูกแก้วสว่างสุกใสขึ้น เข้าใจไปเองของหลวงปู่สดบอกบรรดาลูกศิษยว่าแก้วธรรมกาย ความจริงคืออุปกิเลสขวางกั้นจิตมี10ตัว หลวงปู่ติดในลูกแก้วนี้45 ปีแก้ไม่ได้ยกขึ้นวิปัสสนาไม่ได้ จนหลวงพ่อสดได้ขอเข้ากรรมฐานให้เจ้าคุณโชดก ญาณสิทธิเถร ซึ่งเป็นวิปัสสนาจารยสอนวิปัสสนาแนวสติปัฏฐาน4ที่คณะ5วัดมหาธาตุมาสอนให้และมาสอบอารมณให้หลวงปู่สดด้วยตัวเอง เปลี่ยนจากการบริกรรม สัมมาอะระหังมา บริกรรมว่า พอง หนอ ยุบหนอ เดินจงกรมที่ถูกวิธีเดิน30นาทีนั่งภาวนา พอง หนอ ยุบหนอ30นาที และบอกวิธีแก้เมื่อเห็นลูกแก้วธรรมกายว่า รุ้หนอ ๆ หรือ เห็นหนอ ๆหลวงปู่ปฏิบัติตามวิปัสสนาจารยสอนอย่างเอาธุระจนยกขึ้นสู่วิปัสสนาได้และบรรลุอรหันตองคหนึ่งในประเทศไทย