ญี่ปุ่นอยู่ยากหรืออยู่ง่าย?
สารภาพว่าเคยเป็นหนึ่งในคนที่อยากจะมาอยู่ญี่ปุ่น ด้วยความศิวิไลซ์ ความสะอาดเป็นระเบียบ ความมีวินัยของญี่ปุ่นที่ทำให้เคยหลงไปชั่วขณะ
ความจริงเริ่มปรากฎหรือตาสว่างได้เมื่ออยู่มาประมาณ 4 ปี เหตุการณ์คือเริ่มตั้งตัวได้และออกไปทำงาน
ซึ่งการออกไปหางานทำด่านแรกคือต้องสัมภาษณ์งาน คำถามที่โดนถามแทบจะทั้งหมดจากบริษัทสัญชาติญี่ปุ่นแท้ๆคือ “ถ้ามาทำงาน ใครจะดูลูก”
ด้วยวัฒนธรรมบ้านนี้เมืองนี้ ลูกชายหรือผู้ชายจะถูกแม่เลี้ยงมาอย่างกับราชา คอยประเคนทำให้ทุกอย่าง
เวลาจะกินข้าว แม่ยกมารอ
ยังไม่พอ เวลากินเสร็จบางบ้านแม่ยกเก็บให้อีก
หนำซ้ำยังมีตัวอย่างคือพ่อ ที่บ้างานมากๆ บ้านช่องไม่ค่อยจะอยู่ทำให้คนสัมภาษณ์ที่ส่วนใหญ่เป็นผู้ชายนั้นคิกว่าเพศชายไม่ได้มีหน้าที่ต้องมาเก็บจานช่วยเมีย หรือดูลูก หน้าที่ของเพศชายมีอย่างเดียวคือ ทำงาน!
หลังจากโดนคำถามบั่นทอนมาระยะหนึ่ง สุดท้ายทำให้คิดอะไรได้บ้างว่า ประเทศที่แสนจะศิวิไลซ์นี้นั้นความเท่าเทียมทางเพศนั้นต่ำมากและไม่มีวันที่จะเปลี่ยนได้ในเร็ววันแน่ๆ
ค่านิยมที่ผู้ชายต้องทำงานหนักๆ สาเหตุที่ทำงานหนักคือการทำงานที่เรียกว่ามีปัญหาด้านการสื่อสาร
ไม่กล้าคุยกันตรงๆ ต้องอ้อมไม่ให้คนอื่นเสียน้ำใจ ทำให้ต้องไปคิดคำพูดสวยหรูอ้อมไปอ้อมมางานไม่เสร็จไปอีก
จะว่าไปมันคือแก่นเลย การรักษาน้ำใจคนอื่นมากไปจนไม่เป็นตัวของตัวเอง
สำหรับคนที่อวยยศญี่ปุ่น ส่วนใหญ่จะแต่มาเที่ยว แต่ถ้ามาอยู่จะตาสว่าง
ถึงความปลอมเปลือก ไร้ความจริงใจ ความห่างเหินกับคนในครอบครัวที่กลายเป็นเหมือนอยู่ตัวคนเดียวในโลกใบนี้
บางทีประเทศไทยที่แสนจะไร้ระเบียบถ้าเทียบความปลอมคือสู้ญี่ปุ่นไม่ได้เลยนะคะจะบอกให้
แต่พูดมาทั้งหมดไม่มีอะไรค่ะ บ่น และต้องอยู่ต่อไปเพราะการศึกษาของลูกแค่นั้นเอง
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
