เมื่อความชิลล บังเกิด😃
..อย่าพึ่งปฎิเสธนะคะ ว่า ไม่เค้ย ไม่เคย5555
สำหรับป้า อารมณ์อยากชิล ก็มีบ่อยๆ แต่ก็ไม่ได้ทำความลำบากให้คนรอบข้างอะนะ แต่ครั้งนี้ เกิดจากลุงข้างกายนี่แหละ555 (สามีอิชั้น)
🚴🚴🚴🚴ลุงเค้าชอบปั่นจักรยานเป็นชีวิตจิตใจ ปกติ ทุกๆเย็นหลังเลิกงาน ลุงจะออกไปปั่นจับเวลา ทำสถิติเสมอ ส่วน เสาร์ , อาทิตย์ ก็จะเป็นช่วงเช้า ซึ่งป้าก็จะปั่นตามหลังเสมอ ทันบ้าง ไม่ทันบ้าง ตามกำลังขา อิอิ
🚴♂️🚴♂️และแล้ววันหนึ่ง สิ่งที่ไม่เคยคิด มันก็ “แอบแว๊บ” เข้ามาในหัวสมอง ปกติ ถ้าลุงออกไปปั่นตอนเช้าคนเดียว ไม่เกินสิบโมงครึ่ง ก็จะกลับถึงบ้านแระ ..แต่วันนี้ พอดีป้าติดภาระกิจหลายอย่าง ลุงก็เลยออกไปปั่นคนเดียว
🚲🚲🚲🚲🚲🚲🚲
ปรากฎว่า สิบโมงครึ่งผ่านไป
….เงียบกริบ หายไปเลย..🙀🙀🙀🙀
….เที่ยงก็แล้ว …บ่ายก็แล้ว
เอาละสิ ป้าก็อยู่เฉยไม่ได้แระ ..โทหาสิคะ..
จริงๆ โทรหาตั้งแต่สิบโมงครึ่งแล้ว โทรติดนะคะ แต่!ไม่รับสายจ้าา55555 คืออาไร้??
😹😹ป้าก็แอบคิด ..คิดดีไม่ได้ซะด้วยสิ..😹😹
ตอนนั้น..เกิดอุบัติเหตุรึเปล่าว้าา
แต่! ถ้าเกิดขึ้นจริงๆ โทรศัพท์ก็ต้องอยู่กับกู้ภัย รึไม่ก็เจ้าหน้าที่โรงพยาบาลนั่นแหละ เพราะป้าโทเข้าหลายสายมาก ก็ต้องมีคนรับสายบ้างสิน่า..
🙀🙀หรือว่า โทรศัพท์กระเด็นหายไปใน
โพรงหญ้า..ก็ไม่น่าจะใช่ เพราะโทรศัพท์ อยู่กระเป๋าเสื้อด้านหลัง รูดซิปปิดเรียบร้อย
หรือว่า..กำลังปั่นอยู่ ก็เลยไม่สะดวกรับสาย หรือไม่ได้ยิน
🥴🥴หัวสมอง ดั่งสมรภูมิรบอีกแล้ว ยิงคำถามจนพรุนไปหมด 🥴🥴
..แต่ก็โล่งใจไปหนึ่งเปราะ ไม่รับสายเพราะแบตหมดก็เป็นไปได้
ป้าก็เตรียมตัวเลยค่ะ บ่ายกว่าแล้วนี่ รอไม่ไหวแล้วคะ
…ถึงเวลา ตามล่าหาความจริง..
พอดีช่วงนั้น ลูกสาวกลับมาพักผ่อนที่บ้าน ป่ะ! เราออกตามหาป๊ะป๊ากัน
..สองแม่ลูก ขับรถย้อนรอยไปตามเส้นทางที่เคยปั่น ไม่เจอ ..ไม่มีจ้าา
😵💫😵💫ป้า: นู๋ดูตามทางซ้ายขวานะลูก เผื่อเห็นป๊ะป๊ากำลังปั่นกลับ
ลูก: เครมัม
ป้า: เดี๋ยวแวะปั้มข้างหน้า
เผื่อป๊ะป๊าหิวหรือเหนื่อย อาจจะแวะเติมพลัง หรือแวะเข้าห้องน้ำ
ลูก: เครจ๊ะ
..ตอนนั้น เหมือนเราเป็นเจ้าของธุรกิจอ่ะ ออกตะเวนตรวจทุกๆที่ ที่ผ่าน
ลูก: ป๊ะป๊าเคยออกไปปั่น นานๆแบบนี้บ่อย มั๊ยมัม
ป้า: ไม่เลย ครั้งแรกเลยเนี่ย
ลูก: งั้นเดี๋ยวนู๋ลองโทรอีกรอบ
🥱ปลายสาย🥱
…ไม่มีสัญญานจากหมายเลขที่ท่านเรียก ตู้ด ตู้ด ตู้ด…….^~^
เอาละเว้ยยย ตื้อไปหมด ตามทุกที่ไม่เจอ แล้วเราจะไปจุดไหนต่อละทีนี้ จะบ่ายสองแล้วนะ โทรกลับบ้านดีกว่า
ที่บ้าน: ตู้ดดดดดดด ตู้ดดดดดดดด ตู้ดดดดดดดด
..อ่าาา แสดงว่ายังไม่กลับ ไม่มีใครรับสาย
งั้นขอโด๊บกาแฟเพิ่มพลังนิดนึง เผื่อจะคิดออก หรือไม่ ป๊ะป๊าอาจจะโทรกลับ ถ้าบังเอิญ แวะพัก แล้วจับโทรศัพท์ขึ้นมาดู
😃😃เป็นไปตามคาด กาแฟยังไม่ทันจะหมดถ้วยเลย มีเสียงโทรศัพท์เข้า
ลูก: ป๊ะป๊าา
ป๊ะป๊า: แม่อยู่ตรงนั้นรึเปล่า ขอคุยกะแม่หน่อยลูก
พอป้ารับสาย ..เสียงปลายสาย: แม่! มารับหน่อย ปั่นกลับไม่ไหวว่ะ เหนื่อยแล้ว แดดมันร้อนด้วย เอารถคันใหญ่มานะ ป๊ะจะถอดจักรยานยกขึ้นรถ พอดีวันนี้ป๊ามาทางเขื่อน>*^~^>*$+?$?%~% แม่ขับรถมาเส้นทางนี้นะ€**%<^>*>*>
ตอนนี้ป๊าอยู่ร้าน บลา บลา บลาาาา
…ป้าคิดในใจ โหยยยย มันไกลมากเลยนะ ปั่นไปได้ยังไงวะเนี่ยย (ขออภัยกับภาษา) ถนนมีแค่สองเลน อีกอย่างเลนจักรยานก็ไม่มีด้วย รถขับสวนกัน แถบจะเกี่ยวกันเลย
😅😅เวลาผ่านไปเกือบครึ่งชั่วโมง ป้ากับลูกถึงที่หมาย ..ส่วนคนต้นเหตุแห่งความชิลล..
🥹🥹..ลุงนั่งกินข้าว จิบกาแฟในห้องแอร์สบายใจเฉิบ🥹🥹
ลุง: แม่สั่งอะไรกินก่อนมั๊ย
พร้อมหันไปทางลูกสาว
ลุง:นู๋อยากกินอะไรสั่งเลยลูก วันนี้เราไม่รีบ
ป้าคิดในใจ “..แหม่….ทั้งเคือง ทั้งขำในความชิล ไม่รู้สึกผิดเลยสักนิด แถมชี้ชวนชม วิวธรรมชาติข้างๆร้านอีกตะหาก
วันนั้น.. เราอิ่มหน่ำสำราญ ขับรถกลับบ้าน พร้อมทั้งฟังเรื่อง ความสวยงามของธรรมชาติข้างทาง อากาศเย็นสบายช่วงที่ปั่นขึ้นไปเขื่อน…. เพื่อนชาวนักปั่นที่เจอระหว่างทาง ..เขามีบ้านพักอยู่แถวน้านนนน..ฮัล โหลลลล
ป้า: ทำไมวันนี้ป๊ะป๊า ปั่นไปไกลจังอ่ะ นอกเส้นทางเยอะเลยนะเนี่ย
ป๊ะป๊า: ก็อากาศดี เห็นเพื่อนเคยคุยให้ฟัง ก็เลยปั่นยาวเลย หูยยย อยากให้แม่เห็น อากาศดี้ ดี วิวสวยมากกกกก วันหลังเรามาปั่นกัน
ป้า: รู้รึป่าว ทุกคนเป็นห่วง โทรบอกนิดนึงก็ยังดี
ป๊ะป๊า: จะห่วง ทาม มายยยย ไม่เป็นไรหรอก เค้าปั่นกันเยอะแยะ
ป้า: “…เบิดคำสิเว้า…”55555555😜😜
…..นี่แหละชีวิตคู่….เรียนรู้ตลอดกาล
….ไม่แกร่ง อยู่ด้วยกันไม่ได้
….ทำความเข้าใจให้มากๆ
….อะไรที่ไม่เคยเห็น ก็จะได้เห็น
….อะไรที่ไม่เคยรู้ ก็จะได้รู้สิน่าาา
😇😇จริงมั๊ย ทั่น ผู้ โชมมมมมม😂😂
ขอบคุณที่อ่านจนจบน้าาาา ฝากติดตาม ..เพจป้าอยากเล่า.. ในเรื่องต่อๆไปด้วยนะคะ
😍😍ขอบคุณค่ะ😍😍
😘😘สุขสันต์วันแม่นะคะ😘😘
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
