ทำไมคนบางคนถึงมีอิทธิพลต่อเรา
เคยไหมที่เราเคยถามตัวเองว่า ทำไมเราจะต้องรู้สึกกับใครสักคนมากขนาดนี้ บางทีมันก็หาเหตุผลยากเหลือเกิน เพราะมันมีความรู้สึกเข้ามาผสมปนเปหลายอย่างเต็มไปหมด ความสุข ความทุกข์ ความเศร้า ความรู้สึกบางอย่างที่ไม่สามารถอธิบายออกมาได้ แต่โดยรวมแล้ว การกระทำของเขามันสามารถส่งอิทธิพลต่ออารมณ์เราได้ ก็เพราะว่าเรามีความรู้สึกที่พิเศษต่อใครคนหนึ่ง เราใส่ใจ ทั้งความคิด การกระทำและคำพูดของเขาที่มีต่อเรา ไม่ว่าจะดีหรือร้ายก็ตาม
แต่น่าแปลกตรงที่ผู้คนที่เราพบเจอในชีวิตมากมายที่ผ่านมาและผ่านไปนั้น คนที่เรารู้สึกพิเศษแบบนั้น มันมีแค่ไม่กี่คนบนโลกใบนี้ ซึ่งพอได้ทำความรู้จัก และได้แลกเปลี่ยน หรือแชร์ประสบการณ์ในช่วงแรก ๆ กลับยิ่งรู้สึกว่ามีอะไรที่เหมือนกันมาก จนทำให้คิดได้ว่าทำไมชีวิตคล้ายกันจังเลย แต่พอรู้จักกันไปเรื่อยๆ กลับพบความต่างที่มากมายเหลือเกิน ทำไมเริ่มฉุกคิดว่า ที่จริงแล้ว คนเรามันตัดสินคบเป็นเพื่อนกับใครสักคน เพราะความเหมือนอันน้อยนิด แต่พอเรายิ่งรู้จักกันมากขึ้น กลับยิ่งรู้สึกว่าเรายิ่งห่างไกลกันเหลือเกิน
อาจเพราะความเชื่อ ทัศนคติ ความรู้สึก ความคิด การพูด ประสบการณ์ สภาพแวดล้อม สังคม หล่อหลอมเราขึ้นมาให้แตกต่างกัน และเหมือนกันในบางเรื่อง ฉันมีเพื่อนอยู่คนหนึ่งที่ฉันรู้สึกพิเศษ เมื่อเจอกันในช่วงแรกๆ ฉันก็รู้สึกว่าเราค่อนข้างที่จะเข้ากันได้ดี มันมีจังหวะ ที่สนุกสนาน และปนความตื่นเต้น พร้อม ๆ กับความสุขที่ค่อย ๆ เพิ่มขึ้นๆ จนถึงจุดที่ เราคิดว่าอาจจะสนิทกันได้มากกว่านี้ แต่เมื่อถึงจุดที่เราพบความต่าง กลับทำให้ความสัมพันธ์ของเราหยุดชะงักลง
มันมาพร้อมกับความไม่เข้าใจในความคิดของใครอีกคน ทั้ง ๆ ที่ก่อนหน้านี้ มันเป็นความรู้สึกว่าเราเข้าใกล้กันแล้ว แต่เมื่อถึงจุดที่หยุดชะงัก กลับทำให้ระยะห่างใจของเรามากขึ้น ความเหินห่างเริ่มเข้ามาเยือน เราพูดคุยกันน้อยลง และเฉยชาใส่กัน อาจจะเป็นเพราะเรารู้จักกันน้อยเกินไป และยังไม่สนิทพอที่จะแสดงความรู้สึกที่แท้จริงออกไป
แต่แล้วเมื่อเราได้กลับมาพบกันอีกครั้ง แล้วต้องมาทำกิจกรรมร่วมกัน ฉันกลับพบว่า เพื่อนของฉันเปลี่ยนไปเป็นคนละคน และตัวของฉันเองก็เปลี่ยนไปเช่นกัน เราเริ่มเผยนิสัยที่แท้จริงมากยิ่งขึ้น ฉันกล้าที่จะเปิดเผยความในใจมากขึ้น เพราะในเมื่อเราต้องการรักษาความสัมพันธ์นี้ไว้ เราก็ควรที่จะให้เพื่อนรับรู้ตัวตนที่แท้จริงของเรา และยิ่งเปิดเผยนิสัยที่แท้จริงออกมา
เรายิ่งรู้สึกว่าเพื่อนที่เรารู้จักนั้น ไม่เหมือนกับตอนแรกที่เจอกันเลย ความต่างมันทำให้ฉันเฝ้าครุ่นคิดว่าเราควรจะไปต่อกับเพื่อนคนนี้ดีไหมอยู่เสมอ แต่แท้ที่จริงแล้วการเป็นเพื่อนกันมันไม่ใช่แค่ฉันเท่านั้น มันยังมีฝั่งของเพื่อนที่ต้องครุ่นคิดอีกเช่นกัน
ดังนั้น ฉันก็คิดว่าเมื่อถึงเวลาเราก็คงจะรู้เองเรากับเพื่อนยังจะสามารถคงความสัมพันธ์นี้ต่อไปได้หรือเปล่า ในวันนี้ฉันทำได้เพียงเป็นเพื่อนที่ดีที่สุด เท่าที่ฉันจะทำได้ เพราะวันเวลาไม่สามารถย้อนกลับไปได้อีกแล้ว ถ้าฉันไม่ได้เป็นกับเขาในอนาคต เมื่อฉันได้คิดถึงเพื่อนคนนี้อีกครั้ง ฉันก็คิดว่าฉันได้ทำหน้าที่เพื่อนดีที่สุดเท่าที่ฉันได้ทำในเวลานั้นๆ แล้ว แต่ถ้าเรายังสามารถเป็นเพื่อนกันไปได้เรื่อย ๆ เราก็คือเพื่อนที่จะมีกันและกันไปตลอดชีวิต ขอบคุณเพื่อนและกัลยาณมิตรในชีวิตของฉันทุก ๆ คน
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
