อันความทุกข์ปลูกฝังมาตั้ง แต่เกิดจงเชื่อเถิดจะเกิดผลทุกข์กับสุขนั้นมันไม่ มีตัวตนที่ แท้คนเราคิดผิดไปเอง ทุกข์กับสุขนั้นมัน ไม่ มีตัวตน แต่คนมักคิดคิดไปชิดใกล้คำว่าทุกข์กับสุขอยู่ภาย ใน ที่จิต ใจ เรานี้ที่ได้รู้ดีพอ

ทุกอย่างรู้สึกดีหมดทุกอย่างครับการหลุดออกจากสภาวะความรู้สึกนั้นก็ต้องเกิดจากที่เกิดขึ้นจากความรู้สึกส่วนลึกนั้นให้ทำความเข้าใจว่าสิ่งนั้นเป็นแค่เพียงของอ่อนที่มาจากไหนไม่รู้แต่เราไปรู้สึกเองไม่ได้คิดถ้าเราคิดเราก็จะคิดแต่เรื่องสิ่งที่ดีๆอยู่แล้วใช่ไหมครับขอแค่เราทำความรู้สึกดีต่อตัวเราให้รู้สึกดีก็จะเข้าใจความรู้สึกสวนลึกเราเท่านั้นเป็นพอทุกคคมีความต้องการแค่ความรู้สึสวนลึกภายในจิตใจเราที่เราตามหา

ทุกอย่างที่เกิดมามีคำถามให้ตามติดเฝ้าคิดค้นหาทุกวันนี้นั้นยังมีเวลาคำตอบที่ที่เราหาความเป็นจริงถ้าหยุดคิดใช้หลักธรรมตามคำสอนมาสะท้อนตัวตนให้ค้นหาที่แท้เราเกิดมาตามหาค้นคว้าหาความจริงความจริงนั้นนั้นกลั่นกรองลองนึกคิดถูกหรือผิดค้นคว้าตามหาอยู่บางครั้งใช้ความผิดพลาดมาเป็นครูผิดถูกคำคำตอบอยู่ที่ตัวเรา

ความเจ็บต้องเยียวยาแต่ถ้าสิ่งที่เราตามหาเวลานั้นคือคำตอบ

ธรรมะรักษาพาเพลินจิตมีชีวิตแจ่มใสทั่วไพศาลมีชีวิตมีความสุขมีความต้องการมันให้ทานทำ บุญมีคุณธรรม ประจำใจ