ถ้าเราเป็น จะเรียกว่าเชื่อมั่นในตนเองครับ แต่ถ้าคนอื่นเป็น จะเรียกว่าไม่รับฟังความคิดเห็นของผู้อื่นครับ
ฟังดูเหมือนประชดประชันแดกดันโลก ก็ประชดโลกจริง ๆ นั่นแหละครับ เพราะเจอแต่คนที่ตำหนิคนอื่นปาว ๆ ว่าคนนี้ ๆ ไม่ฟังความคิเห็นของคนอื่นนั้น ผมก็ไม่เคยเห็นว่าไอ้คนพูดนั่นฟังความคิดใครเหมือนกัน
นั่นเป็นสิ่งที่คนอื่นมองเรา / เรามองคนอื่นครับ มันต่างกันก็จริง แต่จากสายตาคนอื่นไม่ใช่ตัวของเจ้าตัวเองมันแยกยาก
ถ้านาย ก. คิดว่านาย ข. โง่กว่า เขาจะฟังสิ่งที่นาย ข. พูดไหม ถ้านาย ก. คิดว่านาย ข. ไม่ได้ยิน/ไม่เข้าใจในสิ่งที่ตนเองนำเสนอ เขาจะสนใจข้อทักท้วงของนาย ข. ไหม ... ก็คงไม่ คงจะเรียกนาย ก. ไม่ฟังคนอื่นนั่นแหละ
แต่ถ้ารู้ต่อไปว่านาย ก. อาจจะฟังนาย ค. ซึ่งเป็นคนที่เขาเชื่อถือว่าฉลาดกว่าเขา หรือรู้ดีกว่าเขา อาจจะฟังข้อทักท้วงของนาย ค. เพราะแน่ใจว่า นาย ค. ได้ยินและเข้าใจข้อเสนอของเขาอย่างที่มันเป็น ตอนนี้จะเรียกเขาว่าเป็นคนไม่ฟังคนอื่นอยู่ไหม
สถานการณ์ตัวอย่างข้างต้นทำให้พอสรุปได้ว่า คนที่ไม่ฟังใครนั้นน่าจะมีโทษสมบัติอยู่ข้อหนึ่งคือคิดว่าคนอื่นล้วนโง่กว่าตนเองทั้งสิ้น
ส่วนคนที่มั่นใจในตนเองเขาจะไม่ฟังเฉพาะคนที่โง่กว่าเขาและกับคนที่ฟังเขาไม่เข้าใจหรือไม่ฟังเขาเท่านั้น แต่กับคนอื่น ๆ เขาก็คงฟังแหละ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
