พิสูจน์ อย่างงั้นเหรอครับ
สำหรับผมจริงๆแล้วความกลัวเนี่ย ผมพิสูจน์รู้ได้จากการศึกษา ตอนที่ผมเติบโตมา ผมเรียนรู้ว่าความกลัวมีประโยชน์ ทำให้มนุษย์นั้นอยู่รอด มนุษย์จึงสร้างประวัติศาสตร์ที่ยิ่งใหญ่ ที่เป็นรากฐานมาจากความกลัว มนุษย์จึงเรียนรู้และสร้างความมหัศจรรย์และพร้อมที่จะท้าทายทุกตรรกะ เพื่อที่จะเกิดความหวัง แม้แค่เพียงเศษเสี้ยวเดียว จนสามารถวิวัฒนาการมาได้จนถึงทุกวันนี้
ถ้าหากปราศจากความกลัวเสียแล้ว มนุษย์ก็คงสูญพันธุ์ไปแน่ๆ ด้วยเหตุนี้ความกลัวจึงมีเหตุผล เพราะแท้จริงแล้ว มันไม่มีอะไรที่ไร้เหตุผลหรอกนะครับ จริงๆแล้วเรามักสร้างเหตุผลมาสนับสนุนความรู้สึกของเราอยู่เสมอ คุณว่าผมพูดถูกไหมครับ
แต่ว่า เมื่อผมลองคิดย้อนกลับไป
ในสมัยที่ผมเป็นเด็ก
ผมยังจำความได้ว่าตอนเป็นเด็ก4-5 ขวบ บ้านผมไม่มีทีวี ไม่เคยดูละคร ไม่เคยดูหนังผี จึงไม่เคยปรุงแต่งและรู้จักกับความกลัวมาก่อนเลย เพราะเรายังเด็กนัก พ่อแม่ของผมมักจะทิ้งผมไว้ที่บ้านลำพัง และแอบออกไปทำงานในตอนที่ผมกำลังหลับ ในเวลาตี 5 ทุกวัน แล้วทุกครั้งที่ผมสะดุ้งตื่นขึ้นมา แล้วไม่เจอพ่อแม่นอนอยู่ข้างๆ อยู่ๆความกลัวมันก็เกิดขึ้นมาเอง บนเตียงนอนที่ว่างเปล่า กับความมืดสนิท โดยที่ไม่มีแม่กับพ่อนอนอยู่ข้างๆ ความกลัวนั้นเดินทางมาได้ยังไง ผมไม่เข้าใจเหมือนกัน
ตอนที่เป็นเด็ก ผมค่อนข้างเป็นคนตัวเล็กกว่าเพื่อนๆในวัยเดียวกัน คือผมเป็นคนที่ตัวเล็กกว่าเกณฑ์ แต่ผมรู้สึกได้ว่าผมมีความแข็งแกร่ง ที่เกิดจากความยากจน จึงทำให้ผมทรหดและอดทน มากกว่าเพื่อนๆรุ่นเราคราวเดียวกัน ในช่วงอายุ 4-5 ขวบผมยังจำได้ไม่เคยลืม แม้ว่าผมจะเป็นเด็กที่ช่วยเหลือตัวเองเก่ง แต่ความกลัวก็ยังมีแฝงอยู่ ไม่เคยมีใครมาสอนให้กลัว มันเกิดขึ้นมาเอง
หรือว่าที่แท้จริงแล้ว ความกลัวนั้นมันแฝงอยู่ในจิต อยู่ในโครโมโซม อยู่ใน DNA ของเรา วินาทีนั้นเราหาเหตุผลไม่ได้ว่าทำไมเราถึงกลัว รู้แค่ว่ามันกลัว เป็นเด็กไม่รู้จักคำว่าผี แต่รู้ว่ากลัว กลัวที่พ่อแม่หายไป ทั้งๆที่ก็ยังไม่รู้ว่าสิ่งที่ตัวเองรู้สึกนี่คือความกลัว
ทุกคืนเวลานอนหลับ ผมจะจับมือแม่ไว้แน่น คิดไว้ในใจว่าผมจะจับแน่นๆไม่ปล่อยแน่นอน เพราะกลัวว่าพ่อแม่จะหายไป แต่เมื่อเผลอหลับไป แล้วตื่นขึ้นมากลางดึก พ่อแม่ก็ไม่อยู่แล้ว จากนั้นมาผมก็เริ่มเข้าใจว่านี่แหละคือเหตุผลของความกลัว
จากนั้นทุกอย่างก็จะมีเหตุผลรองรับความกลัวเสมอ ยิ่งโตขึ้น ก็ยิ่งกลัว กลัวชีวิต กลัวสังคม กลัวที่จะต้องแข่งขันเรียนรู้ทำงาน กลัวความมืด กลัวความโดดเดี่ยว กลัวเงาต้นไม้ใหญ่ กลัวฟ้าร้อง กลัวผี กลัวอกหัก กลัวเจ็บ กลัวตาย กลัวแม้กระทั่งสิ่งที่ยังไม่เกิดขึ้น จึงแอบซ่อนความกลัวและแสดงอาการฝืนเพื่อที่จะกล้าหาญ เพื่อที่จะเสียสละ และได้เรียนรู้ว่า เพราะมีตัวตนของเรานี่แหละ ความกลัวมันก็เลยเกิดขึ้นมา ทั้งๆที่ตอนเป็นเด็กยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเหตุผลความกลัวนั้นคืออะไร
แต่เรารับรู้ได้ถึงการมีตัวตน ความกลัวจึงบังเกิดขึ้นโดยที่ไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้ มันอยู่ในสัญชาตญาณโดยที่ไม่ต้องมีใครมาสอน แม้ว่าเราจะไม่เข้าใจสิ่งสิ่งนั้นก็ตาม
เกิดมาแล้ววุ่นวายชะมัด ไม่อยากจะขี้กลัวเลย
รู้งี้ไม่เกิดซะตั้งแต่แรกก็ดี
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
