การเกิดเป็นทุกข์
เพราะ "เกิด" จึงมี "กาย"
กายและจิตใจที่ต้องพบกับทุกสิ่ง
ไม่ว่าจะรัก ผูกพัน และสุข
ซึ่งล้วนอยู่กับเราได้ไม่นาน
วันหนึ่ง...เมื่อพลัดพราก เศร้า เสียใจ
ก็กลับกลายเป็นทุกข์มาแทนที่
เป็นวงจรหมุนเวียนอยู่เช่นนี้
ก็เพราะ "ร่างกาย"
เป็นเหตุของความเป็นไปทุกอย่าง
หากไม่อยาก "สุขๆ ทุกข์ๆ"
ก็เพียงแค่เดินไปในเส้นทาง
ที่ "ไม่ต้องเกิด" อีกต่อไป...✍️ By ศุชีวา
เมื่อมีโอกาสได้ไปเยือนเมืองโกลกาตา ( Kolkata) หรืออีกชื่อคือ กัลกัตตา (Calcutta) ซึ่งเคยเป็นเมืองหลวงเก่าของประเทศอินเดีย ภาพที่มองเห็นและวิถีชีวิตที่ได้สัมผัสนั้น ทำให้ระลึกถึงพระพุทธเจ้าขึ้นมาอย่างจับใจในทันทีทันใดที่ย่างเหยียบแผ่นดินภารตะที่
คราคร่ำไปด้วยผู้คน
"สะพานหาวรา Howrah Brigde"
"ตลาดไนท์บาซา"
เมื่อเอ่ยชื่ออินเดีย ทุกคนคงนึกถึงความหนาแน่นของประชากรในประเทศ และสิ่งที่เคยได้ยินมาว่า อินเดียมีการแบ่งวรรณะ ตอนแรกก็คาดไม่ถึงว่าจะได้เห็นภาพจริงจากสิ่งที่เคยได้ยินมา จนเมื่อมาถึงที่นี่ ผู้คนจำนวนมหาศาลใช้ชีวิตอย่างแออัดบนท้องถนน ทำกิจกรรมประจำวันทุกอย่างอยู่ข้างถนน (มีคนจำนวนหนึ่งอาศัยอยู่ข้างถนนบ้าง บนเกาะกลางถนนบ้าง)
ตอนกลางวัน บนถนนในเมืองโกลกาตาจะเนืองแน่นไปด้วยผู้คนสัญจรไปมาและพ่อค้าแม่ค้า มีการคมนาคมทุกรูปแบบบนถนน ไม่ว่าจะเป็นคนเดินเท้า รถยนต์ มอเตอร์ไซค์ รถไฟ รถม้าและรถสามล้อ ซึ่งเบียดกันแน่น ต้องใช้ความระมัดระวังในการไปมาเป็นพิเศษ เสียงหนึ่งที่จะได้ยินตลอดเวลาตั้งแต่แปดโมงเช้าไปจนถึงเที่ยงคืน นั่นคือ "เสียงบีบแตรรถ" ที่จะดังอย่างต่อเนื่องพร้อมๆ กันจากรถหลายคัน แบบไร้ความเงียบทุกวินาที 😅
"หอสมุดแห่งชาติ"
เหตุที่ได้ไปเยือนโกลกาตาครั้งนี้ก็เพื่อไปร่วมประชุมสัมมนา แต่ก็มีโอกาสเที่ยวชมและสัมผัสกับชาวอินเดียในเมือง
โกลกาต้า อยู่ 3-4 วัน จนเกิดความรู้สึกว่าได้ทบทวนชีวิตตัวเองโดยอัตโนมัติและใคร่ครวญเลยไปถึงสัจธรรมที่พระพุทธเจ้าทรงตรัสสอนเลยทีเดียว เพราะได้เห็นความยากลำบากในการใช้ชีวิตของผู้คนที่นั่น เขาชินสภาพอย่างนั้นแล้วหรือไม่ก็ไม่อาจรู้ แต่เราหดหู่ใจ
คนที่ไม่มีแม้แต่น้ำจะดื่ม เห็นภาพเด็กอายุสักประมาณ 11-12 ขวบ หรือหญิงชายวัยผู้ใหญ่เก็บขวดน้ำที่หล่นตามข้างถนนมารองรับน้ำระบายจากแอร์ตามตึกเพื่อดื่มกิน และขณะที่เราเดินไป หยิบขวดน้ำที่พกออกมายกดื่มเพราะอากาศที่ร้อนมากนั้น...จะมีคนที่เดินบนถนนนั้นคอยจ้องแย่งขวดน้ำไปจากมือเรา (ตกใจแต่ก็ยินดียกให้) ...และภาพอีกหลายภาพที่บอกความยากลำบากของคนเหล่านั้น ช่างติดตราอยู่ในความรู้สึกอย่างชัดเจนไม่ลืม
"อนุสรณ์สถานพระนางวิกตอเรีย"
แม้ในเมืองโกลกาตาจะมีบรรยากาศของคนยากจน แต่ก็มีสถานที่อีกหลายแห่งที่บ่งบอกถึงอดีตที่เคยรุ่งเรือง เช่นอนุสรณ์สถานพระนางวิกตอเรีย สถาปัตยกรรมในแบบชาวตะวันตกที่เก่าแก่ ตึกรามบ้านช่องที่ตัวอาคารได้รับอิทธิพลจากการก่อสร้างแบบยุโรป (อินเดียเคยถูกปกครองโดยประเทศอังกฤษ) แต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้ผู้เขียนรู้สึกดีขึ้นแต่อย่างใด ตรงกันข้าม กลับเห็นภาพการตอกย้ำถึงความแตกต่างระหว่างชนชั้นเด่นชัดกว่าเดิมหลายเท่านัก
"บริเวณอนุสรณ์สถาน"
หากใครได้ไปพบอย่างที่ผู้เขียนพบ ก็คงรู้สึกคล้ายๆ กัน หันมามองชีวิตตัวเองที่เรียกว่าคนธรรมดาสำหรับบ้านเรานั้น ก็ยังสุขสบายกว่ากันหลายเท่า เกิดคำถามมากมายในใจ อินเดียคือถิ่นกำเนิดของพระศาสดาและพระพุทธศาสนา แต่กลับไม่ได้มีวิถีแบบพุทธให้เห็นเลย ...อาจเพราะความหลากหลายศาสนา และดั้งเดิมผู้คนนับถือฮินดูเป็นส่วนมาก และส่วนหนึ่งเป็นอิสลาม (ห้ามทำหมันจึงอาจเป็นเหตุหนึ่งที่ทำให้มีประชากรเกิดขึ้นจำนวนมาก)
ความเป็นอยู่ของคนแต่ละวรรณะก็ต่างกันราวฟ้ากับดิน ผู้เขียนกับเพื่อนร่วมทางพยายามเดินหาห้างสรรพสินค้าเหมือนอย่างห้างใหญ่ๆ ในกรุงเทพฯ ก็พบว่ามี...เมื่อก้าวขาเข้าไป เสมือนหลุดจากโลกอีกใบไปอยู่อีกใบเลยทีเดียว เพราะในห้างมีแต่ผู้คนแต่งตัวสวยงามสะอาดสะอ้าน เดินช็อปปิ้ง พาครอบครัวมารับประทานอาหารกัน มีข้าวของ
แบรนด์ดังวางขาย...และสุดท้าย เมื่อก้าวจากมา เราก็พบกับภาพเดิมๆ ที่ทำให้ใจห่อเหี่ยวกันต่อไป
"วัดพระแม่กาลี"
ตลอดทริปนี้ ผู้เขียนเฝ้าครุ่นคิดถึงธรรมะที่พระพุทธเจ้าได้ตรัสรู้ นั่นคือ การเกิดของทุกชีวิต คือ เหตุแห่งทุกข์ และเห็นตามที่พระองค์ทรงสอนได้อย่างลึกซึ้งเมื่อได้มาเยือนแผ่นดินของพระองค์ ...เป็นเช่นนั้นจริงๆ แม้เราจะเคยคิดว่าเราดิ้นรนมากพอควร เราเคยลำบาก เคยท้อแท้ เคยคิดว่าทุกข์มากแล้ว แต่พอเห็นคนที่ลำบากกว่า เรื่องของเรากลับเล็กนิดเดียว... ได้แต่ภาวนาในใจขอให้ผู้คนเหล่านั้นได้พบกับพระธรรมตามวิถีพุทธเช่นเดียวกับชาวพุทธในประเทศไทยด้วยเถิด
💦 โกลกาตา ไม่มาไม่รู้...ยังมีสถานที่ท่องเที่ยวอีกหลายแห่งที่น่าไปเยี่ยมชม เช่น วัดพระแม่กาลี และเทวสถานต่างๆ ตลาดไนท์บาซามีหลายแห่ง คล้ายๆ ถนนคนเดินในบ้านเรา มีข้าวของพื้นเมืองหลากหลายให้เลือกซื้อ ที่เป็นที่รู้จักก็อย่างเช่น ผ้าคลุมไหล่ อัญมณี เครื่องประดับ และงาช้าง...ท้ายนี้ ผู้เขียนขอจบทริปโกลกาตา แต่ทว่าใจก็ยังไม่จบ ยังเก็บเรื่องราวที่ได้พบเห็นมาเป็นบทเรียนให้กับการใช้ชีวิต การพัฒนาตัวเองตามแนวทางแห่งธรรมะต่อไป
🫶 ขอบคุณผู้อ่านทุกท่าน ....ขอโอกาสกดติดตาม กดหัวใจ กดแชร์เพื่อจะได้เป็นส่วนหนึ่งในการเผยแพร่แหล่งท่องเที่ยวและสืบทอดพระธรรมคำสอนของพระพุทธศาสนาต่อไปค่ะ 😇😇😇
- 7
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
