วงเวียนกรรม
ตาเปี๊ยกเป็นยอดฝีมือในการทำก๋วยเตี๋ยวเนื้อตุ๋นแบบไร้เทียมทานไม่มีใครเทียบได้ในย่านที่ตาเปี๊ยกอยู่ทุกวันลูกค้าจะมารอตาเปี๊ยกเปิดร้านทุกวันเพื่อจะมารอกินก๋วยเตี๋ยวแกอยู่ตัวคนเดียวไม่มีลูกไม่มีเมียในวัย60ต้นๆของแกก็มีแต่การทำก๋วยเตี๋ยวเนื้อตุ๋นของแกให้ลูกค้าได้มาลิ้มลองรสชาติฝีมือได้มาพบปะพูดคุยกับลูกค้าทำให้คลายเหงาไปได้แต่แกมีนิสัยเสียอยู่อย่างนึงคือแกไม่ค่อยชอบสัตว์ไม่ว่าจะเป็นแมวหรือสุนัขแกเห็นเป็นไม่ได้แกจะต้องไล่ตีทุกครั้งไม่ว่าเพื่อนบ้านหรือลูกค้าจะห้ามปรามอย่างไรตาเปี๊ยกก็ไม่เคยสนใจ
ขนาดพระสงฆ์ท่านขอบิณฑบาตบอกว่ามันเป็นบาปเป็นกรรม
ตาเปี๊ยกก็ไม่ใส่ใจพลางนึกในใจบาปกรรมหน้าตามันเป็นยังไงว่ะในทุกๆวันแกก็ยังใช้ชีวิตเหมื่อนทุกๆวันแกก็ยังขายก๋วยเตี๋ยวตามปรกติของแกแต่วันนี้มันไม่ปรกติซะแล้วเพราะมันมีสุนัขตัวนึงท่าทางผอมโซท่าทางของมันเหมื่อนไม่ได้กินอะไรมาหลายวันมันมาด้อมๆมองที่ร้านของตาเปี๊ยกเพื่อหวังว่าจะมีผู้ใจบุญแบ่งเศษอาหารที่เหลือให้มันบ้างแต่พอตาเปี๊ยกเห็นแกก็เอาไม้ไล่ตีมันๆก็วิ่งหนีไปแต่สักพักมันก็กลับมาใหม่เพราะความหิวแกเห็นก็เอาไม้ไล่ตีมันอีกเป็นอย่างนี้อยู่หลายครั้ง
จนแกเริ่มโมโหพลางนึกในใจไอ้นี่วอนซะแล้วๆแกก็ไปต้มน้ำจนเดือดพล่านรอสุนัขมันมาพอแกเห็นแกก็เอาน้ำร้อนที่กำลังเดือดพล่านนั้นสาดใส่สุนัขตัวนั้นมันได้ผลสุนัขตัวนั้นพอโดนน้ำร้อนเข้าไปก็ชักดิ้นชักงอแล้วก็วิ่งหายไปตาเปี๊ยกแกก็นึกว่ามันคงเข็ดคงไม่กลับมาอีกแล้วแต่ผ่านไปสองวันมันก็กลับมาใหม่มันมาด้วยอาการพุพองน้ำหนองไหลเยิ้มส่งกลิ่นเหม็นคละคลุ้งไปทั่วแต่ตาเปี๊ยกก็ไม่เคยนึกสงสารมันเลยแก็ยังเอาน้ำร้อนสาดไปที่มันเหมื่อนเดิมแต่คราวนี้มันไม่กลับมาแล้วเพราะมันตายๆด้วยอาการติดเชื้อที่ตัวมันมีแต่แผลพุพองน้ำหนองไหล
ตาเปี๊ยกสะใจมากที่ไม่ต้องมีมันมากวนใจอีกทุกอย่างก็ดำเนินไปตามปรกติแต่แล้ววันนึงที่ตัวตาเปี๊ยกก็เกิดมีแผลพุพองขึ้นแถมยังปวดแสบปวดร้อนจึงไปหาหมอๆให้ทั้งยาทาและยากินมาแต่มันก็ไม่หายกลับมีอาการพุพองมากขึ้นแกก็กลับไปหาหมออยู่หลายครั้งแต่ก็ไม่หายแกทรมานมากเพราะมันปวดแสบปวดร้อนตลอดเวลาแผลพุพองก็เริ่มมีมากขึ้นน้ำหนองเริ่มไหลเริ่มมีกลิ่นเหม็นสุดท้ายแกก็ทรุดจนเริ่มเดินไม่ได้ต้องนอนทนทุกข์ทรมานด้วยความหิวและอาการที่ปวดแสบปวดร้อนตลอดเวลาแกทนอยู่ได้ไม่นานแกเริ่มรู้ตัวแล้วว่าแกคงไม่รอดแน่จะเป็นเพราะเวรกรรม
หรือไม่ที่แกกลับไปนึกถึงตอนที่แกเอาน้ำร้อนสาดสุนัขตัวนั้นอาการแผลพุพองช่างเหมื่อนกับอาการของแกที่เป็นอยู่ตอนนี้แกนึกได้แค่นั้นน้ำตาแกก็ไหลแล้วแกเริ่มหายใจช้าลงๆเรื่อยๆแกเริ่มมองอะไรไม่เห็นมองไปทางไหนก็มีแต่ความมืดสุดท้ายสติของแกก็ดับมืดลงไม่มีตาเปี๊ยกที่ทำก๋วยเตี๋ยวฝีมือไร้เทียมทานให้ลูกค้าได้ลิ้มลองอีกแล้ว
สวัสดีจ้า
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
