ย้อนกลับไปช่วงปี ค.ศ. 1896 Dow Jones Industrial Average (DJIA) หรือ Dow 30 หรือ Dow Jones 30 นั้น เป็นดัชนีที่ใช้เป็นตัวแทนหุ้นใหญ่ Blue chip 30 ตัว ตามหลังชื่อผู้คิดค้น Charles Dows และ Edward Jones ใช้วัดสุขภาพคร่าวๆ ของตลาดหุ้นและเศรษฐกิจของสหรัฐ
ตอนแรกมีหุ้น General Electrics และกิจการจำพวกถ่านหิน ผ้าฝ้าย ท่อแก็ส ซึ่งเป็นกิจการหลัก หรือ หุ้น Blue chip ของเศรษฐกิจในยุคนั้น จนเปลี่ยนผ่านหลายยุคหลายสมัยเป็น Dow Jones 30 อย่างที่เราเห็นกันอยู่นี้ ตัวที่เรารู้จักกันดี จากตลาดหุ้น NYSE และ NASDAQ เช่น Microsoft, McDonald, Walt's Disney และ Johnson and Johnson เป็นต้น
ดัชนี Dow Jones ยังคงถูกใช้ แม้จะมีดัชนี S&P500 รวมหุ้นใหญ่ 500 ตัวแรก (รวมมูลค่าบริษัทกว่า 80% ของตลาดหุ้น USA) และ NASDAQ Composite ขึ้นมาแล้วก็ตาม
ทั้งนี้การคำนวณดัชนีของดัชนี Dow Jones จะแตกต่างกับเพื่อน เพราะใช้ Price Weight ขณะที่ในปัจจุบัน เรามักจะเห็นว่าดัชนีส่วนใหญ่ใช้ Market Cap หรือมูลค่าของกิจการในการกำหนดสัดส่วนหุ้นของดัชนี้นั้น เช่น PTT มี Market Cap ที่ใหญ่ที่สุดในหุ้นไทย 50 ตัวแรก พอทำ Market Cap Weight (ถ่วงน้ำหนักด้วยมูลค่าของกิจการ) ออกมา จะมีสัดส่วน PTT มากที่สุดใน SET50 เป็นต้น
กลับมาที่ดัชนี Dow Jones จะเห็นว่าสัดส่วนของหุ้นที่มีมากที่สุดใน Dow Jones จะเป็นของหุ้นที่มีราคาสูงที่สุด เช่น United Health Group ที่มีราคาต่อหุ้นสูงที่สุดใน 30 ตัว รองลงมาคือ Goldman Sachs และ Microsoft สิ่งนี้เรียกว่า Price Weight (ถ่วงน้ำหนักตามราคาหุ้น ราคาต่อหุ้นสูง มีสัดส่วนในดัชนีสูง)