หากการเป็นอมตะที่ว่าคือ "อมตะทางกายหรือไม่มีวันตาย" ใครที่ได้รับสิทธิ์นี้คงมีชีวิตที่ทรมานมากครับ
- ●ทรมานจากความถดถอยของร่างกายและโรคที่รุมเร้าแต่ถึงจะหนักหนาเพียงใดก็ไม่ทำให้ถึงตาย กลายเป็นคนแก่ไปตลอดชีวิต
- ●ทรมานจากความสูญเสียคนในครอบครัว เพื่อนฝูง คนรัก และทุกคนที่คุณรู้จักภายใน 100 ปีแรกของชีวิต แม้จะสามารถสร้างมิตรใหม่ๆขึ้นมาได้สุดท้ายพวกเขาเหล่านั้นก็ต้องตายจากคุณไปในที่สุด เกิดเป็นความสูญเสียแบบไม่จบสิ้น
- ●เมื่อผ่านกาลเวลายาวนานขึ้นเป็น 1,000 ปี คุณทรมานจากการใช้ชีวิตอย่างไร้จุดหมาย ไร้แรงผลักดันที่จะสร้างสิ่งดีๆให้ตัวเอง
ส่วนตัวผมเองแล้วก็ไม่อยากเป็นอมตะเช่นกันด้วยเหตุผลที่กล่าวไป อยากชวนคิดอีกมุมหนึ่งว่า เราจะใช้ชีวิตให้คุ่มค่า จากโลกนี้ไปอย่างเต็มใจและพร้อมรับได้อย่างไร
ผมเคยพบเจอหลายคนที่ผ่านชีวิตมาโชกโชน ได้ใช้ชีวิตอย่างที่ต้องการ และไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว คนเหล่านี้พูดได้เต็มปากว่า "พร้อมตายและจากไปด้วยความยินดี"
ยิ่งไปกว่านั้นบางคนอยากแม้กระทั่งออกแบบความตายให้ตัวเอง วางแผนการตาย กำหนดวันตายของตัวเองได้ เพื่อจะได้จากไปอย่างสงบไม่เป็นภาระให้คนรุ่นหลัง
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
