The economist บอกว่าอาการแก่ของประเทศไทยนั้นน่าห่วงที่สุดประเทศหนึ่งในภูมิภาค
นอกจากจะ “แก่ก่อนรวย” แล้ว ลองคิดดูว่ายังมีอาการน่าเป็นห่วงอีกหลายด้าน เช่น
- แก่เร็วแบบไม่ทันตั้งตัว
ประเทศไทยเป็นประเทศที่ใช้เวลาผ่านจาก “aging” คือ มีสัดส่วนผู้สูงอายุเกิน 65 ปี มากกว่า 7% ของประชากร เป็น “aged” คือมีสัดส่วนผู้สูงอายุกว่า 14% เร็วที่สุดประเทศหนึ่งในโลก
ในขณะที่ฝรั่งเศสใช้เวลามากกว่าร้อยปี ในการผ่านสองระยะสำคัญนั้น ไทยจะเปลี่ยนผ่านระยะดังกล่าวในเวลาแค่ 17 ปีเท่านั้น เราจะเจอช็อคที่เร็วและแรงแบบที่สังคม ภาคการเงิน ภาคการคลัง และธุรกิจตั้งตัวไม่ทัน
วันหลังจะเล่าให้ฟังว่าเพราะอะไร
- แก่ไม่มีที่ไป
การลดลงของประชากรวัยทำงาน จะทำให้เกิดการดึงดูดแรงงานเข้าสู่เมือง ในขณะที่ภาคเกษตรและภาคชนบทที่เป็นภาคเศรษฐกิจที่สำคัญ จะเหลือแต่ผู้สูงอายุกับเด็ก อายุเฉลี่ยแรงงานในภาคเกษตรจะสูงขึ้น และมีประสิทธิภาพและผลผลิตที่ลดลง
- แก่ไร้ที่พึ่ง
อาการแก่ของประชากรอย่างรวดเร็วทำให้ขาดความเตรียมพร้อมทั้งระดับสังคม การเงิน และระดับครัวเรือนในการเตรียมพร้อมรับมือโครงสร้างประชากรที่เปลี่ยนไป เราจะมีจำนวนคนเกษียณอายุต่อจำนวนคนทำงานหนึ่งคนมากขึ้นเรื่อยๆ ภาระต่อคนทำงานในแง่ภาษี และความยั่งยืนของระบบประกันสังคมและระบบดูแลสุขภาพมีเสี่ยงจะล้มละลายจะมีมากขึ้น
แม้แต่ระบบสนับสนุนในระดับครอบครัวก็จะน่าเป็นห่วงมากขึ้น เพราะจำนวนคนไม่ทำงานต่อคนทำงานจะมีมากขึ้นเช่นกัน
นึกภาพว่าสมัยก่อน ตา ยาย น้า อา ป้า ช่วยกันเลี้ยงหลานไม่กี่คน วันนี้ หลานไม่กี่คนนั้นต้องกลับไปเลี้ยง พ่อ แม่ ลุง ป้า น้า อา ตา ยาย ปู่ ย่า
- แก่โดดเดี่ยว
แนวโน้มสำคัญอีกอันคือผู้สูงอายุที่ต้องอยู่คนเดียวจะมีมากขึ้น โดยเฉพาะผู้หญิงที่อายุยืนกว่าผู้ชายโดยเฉลี่ย จำนวนคนที่จะต้องอยู่คนเดียว โดดเดี่ยว และขาดระบบการสนับสนุนจะมีมากขึ้น
น่ากังวลจริงๆนะครับ ต้องช่วยกันคิดหาทางบรรเทาผลกระทบกันอย่างจริงจังแล้วครับ
อ้างอิง :
https://www.economist.com/asia/2023/10/12/poor-asian-countries-face-an-ageing-crisis Poor Asian countries face an ageing crisis from TheEconomist
- 179
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
