พูลวิลล่าหลอน
เรื่องราวที่เกิดขึ้นนี้เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นกับครอบครัวของพี่ภาคค่ะ..
เมื่อหลายปีก่อน พี่ภาค ได้พาครอบครัว ไปเที่ยวภูเก็ต โดยพี่ภาคให้พี่เกด ซึ่งเป็นภรรยาจัดการหาบ้านพักแบบพูลวิลล่าสวยๆมาซักที่นึง เพราะต้องการพาภรรยา ลูกและพ่อแม่ไปพักผ่อนแบบจริงๆจังๆสักสองสามคืน
พี่เกดก็ทำการหาที่จองผ่านเว็บไซต์เว็บหนึ่ง โดยค่าเช่าตกคืนละ 16,000 นิดๆ พูลวิลล่าที่พี่เกดจองไว้เป็นแบบบ้านเดี่ยวมี 4 ห้องนอน 3 ห้องน้ำมีสระว่ายน้ำในตัวมีบริเวณบ้านมีที่จอดรถสำหรับจอดรถได้ 3 คันของใช้อุปกรณ์ภายในบ้านครบครันเหมือนเป็นบ้านที่มีคนอยู่จริงๆไม่ได้มีไว้ให้แค่เช่า
บ้านนี้ค่อนข้างใหญ่มากมากเกินกับความจำเป็นของครอบครัวของพี่ภาคเนื่องจากว่าครอบครัวของพี่ภาคนั้นมีกันแค่ 5 คนเท่านั้น เมื่อมาถึงก็ทำการแยกห้องโดยคุณพ่อคุณแม่ของพี่ภาคนั้นจะนอน หลานและให้พิพากษ์กับพี่เกดนอนด้วยกัน เพราะอยากให้ทั้งคู่ได้พักผ่อนเช่นเดียวกันเพราะต่างฝ่ายต่างก็ทำงานกันมาหนักเหลือเกิน
ความรู้สึกแรกที่พี่ภาคได้เจอบ้านหลังนี้เขากลับรู้สึกแปลกๆแบบบอกไม่ถูกบ้านก็สวยดีแต่มันดู แปลกๆ ยังไงชอบกล
แต่พี่ภาคก็ไม่ได้คิดอะไรมากเพราะคิดว่าอาจจะแค่คิดไปเองหรือเป็นความแปลกที่เท่านั้น
ในวันแรกที่ไปถึง ครอบครัวของพี่ภาคก็ได้ใช้เวลาพักผ่อนกันอย่างเต็มที่คุณพ่อคุณแม่ก็ได้พักผ่อนกับวิวสวยๆส่วนหลานก็ได้เล่นน้ำทั้งในสระน้ำในตัวบ้านและทะเลที่น้ำใสวิวสวยและถ่ายรูปเก็บบรรยากาศกันไว้ตั้งมากมาย
ในช่วงวันถึง 2 วันแรกที่ภาคก็พาครอบครัวไปเที่ยวตามสถานที่ต่างๆ แวะกินนู่นกินนี่ตามจุดเช็คอินพิกัดเด็ดๆ ความสุขสงบและความสบายที่ได้จากการมาพักผ่อนนี้ทำให้ครอบครัวของพี่ภาคพูดเป็นเสียงเดียวกันเลยว่าดีจริงๆที่ได้มาพักที่บ้านหลังนี้มันเป็นภาพจำที่ดีๆที่เกิดขึ้นในครอบครัว
จนกระทั่งเข้าคืนที่ 3 ในคืนที่ 3 นั้นพี่ภาครู้สึกแปลกคืนนี้เขานอนไม่หลับอาจจะเพราะเสียงหมาหอนหรืออาจจะเพราะอะไรก็แล้วแต่แต่มันมีบางอย่างกำลังกวนใจเขาอยู่
พี่ภาคลุกขึ้นและตั้งใจจะเดินออกไปนอกห้องเพื่อไปเปลี่ยนที่นั่งเปลี่ยนบรรยากาศด้านนอก ก็ได้ยินเสียงที่คล้ายกับเสียงลูกชายของตัวเองกำลังพูดอะไรบางอย่างอยู่แบบไม่เป็นภาษาทีแรกพี่ภาคก็มั่นใจว่าลูกชายน่าจะอยู่กับคุณพ่อคุณแม่ของเขาแต่เพื่อความชัวร์ เขาจึงเดินไปดูตามเสียงนั้นไป แต่ก็ไม่พบอะไรเลยที่ภาคมั่นใจว่าตัวเองน่าจะหูแววแน่ๆ ก็เลยเดินไปนอนพักสายตาอยู่บนบริเวณเก้าอี้ริมสระน้ำ
จนกระทั่งต้องสะดุ้งตื่นเพราะได้ยินเสียงกรี๊ดของคุณแม่ดังขึ้นและได้ยินเสียงดังตู้มตามมา
คุณแม่กรี๊ดลั่นและเรียกชื่อลูกชายของพี่ภาคพร้อมกับชี้ลงไปที่สระว่ายน้ำนั่นทำให้พี่ภาคเห็นภาพของลูกชายของตัวเองที่ค่อยจมลงไปในสระ
พี่ภาครีบโดดลงสระน้ำด้วยสัญชาตญาณของความเป็นพ่อและรั้งร่างลูกชายขึ้นมา เมื่อขึ้นมาจากผิวน้ำได้ น้องดูตกใจมากจึงร้องไห้เสียงดังลั่น คุณย่าวิ่งเข้ามาปลอบอย่างเสียขวัญและพูดกับพี่ภาคว่า
"เอ็งเอาลูกออกมาทำไมทำไมไม่ดูลูก จนลูกเดินหล่นลงไปในสระน้ำยังไม่ลืมตาขึ้นมาดูลูกอีก เป็นพ่อประสาอะไรของเอ็ง"
พี่ภาคงงมากเขามั่นใจว่าเขามาคนเดียวไม่ได้มีเด็กเดินตามมาด้วยแต่คุณแม่ของเขากลับบอกว่าพี่ภาคเป็นคนเข้าไปในห้องน้องแล้วขอพาตัวลูกชายออกมาข้างนอก
พี่ภาคตัดสินใจ พาลูกชายไปหาหมอก่อนเมื่อตรวจร่างกายและตรวจทุกอย่างเรียบร้อยแล้วก็มีเพียงแค่อาการสำลักน้ำเท่านั้น
เมื่อได้พาลูกชายกลับบ้าน พี่ภาคจึงตั้งคำถามกับลูกชายว่าออกมาได้ยังไงแต่สิ่งที่ลูกชายตอบนั่นดันกลับน่าแปลกใจก็น้องบอกว่า มีเด็กผู้ชายชวนเขาออกมา เขาจึงเดินตามออกมาเล่นกันอยู่ที่ริมน้ำอยู่พักหนึ่งเด็กคนนั้นก็ผลักน้องลงน้ำและยืนหัวเราะอย่างสะใจและน้องก็ค่อยๆจมลงไปมันรู้ตัวอีกทีก็ตอนที่พี่ภาพคุณพ่อของเขาโดดลงไปช่วยเขาขึ้นมา
พี่ภาพบอกว่าพี่ภาคอยู่ตรงนั้นตลอดน้องไม่เห็นเลยจริงๆหรอแต่ลูกชายของเขาก็ยืนยันว่าเขาไม่เห็นใครเลย
และเมื่อเกิดเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นนั่นก็ทำให้บรรยากาศภายในบ้านพักครูวิลล่าหลังนี้เริ่มไม่ดีแล้วที่ภาคจึงตัดสินใจพาครอบครัวกลับบ้านหลังจากที่ลูกชายอาการดีขึ้น
แต่ทว่าหลังจากที่กลับมาที่บ้านที่ตัวกทม.แล้วก็ยังคงมีเรื่องราวแปลกๆ เกิดขึ้นตามมาอีก หลังจากที่กลับมาที่ บ้านก็เริ่มมีเรื่องราวแปลกๆเกกิดขึ้นกับลูกชายเสมอ ลูกชายของพี่ภาคชอบเดินละเมอออกมาแล้วก็ไปนั่งเล่นอยู่ตรงบริเวณชิงช้าหน้าบ้านและนั่งแกว่งชิงช้าอยู่ยังงั้นซ้ำไปซ้ำมาพี่ภาคและครอบครัวไม่สามารถหาคำตอบได้ว่าลูกชายออกจากประตูรั้วที่ถูกล็อคอย่างแน่นหนาไปได้ยังไง
ทุกครั้งที่รู้ตัวว่าลูกชายออกไปนั่งเล่นก็คือตอนที่ได้ยินเสียงชิงช้าแกว่ง
ส่วนคุณแม่และคุณพ่อของพี่ภาคที่มักจะอยู่ที่บ้านเสมอนั้นเขามักจะได้ยินเสียงเหมือนลูกชายของพี่ภาคเล่นอยู่กับใครสักคนตลอดเวลา และทางคุณพ่อคุณแม่เองก็เริ่มเห็นเงาเด็กตัวเล็กๆชอบวิ่งไล่ตามหลังหลานชายเสมอแต่ที่น่ากลัวเลยก็คือบางครั้งเขามักจะเห็นเป็นเพียงแค่ชิ้นส่วนของ ขา หรือ แขน ที่เล่นอยู่กับหลาน
บางครั้ง เงานั้นก็ดูจะ คอยจ้องประทุษร้ายหลานของเขา ทาง พี่เกดและพิพากษ์เองก็เจอเรื่องประหลาดเช่นกันนั่นก็เพราะว่าเขามักจะได้ยินเสียงเหมือนมีใครพยายามที่จะบิดลูกบิดประตูเข้ามาในห้องมีเสียงวิ่งขึ้นวิ่งลงบันไดในทุกๆครั้งที่พวกเขาอยู่ในบ้าน
แม้นว่าจะมาแบบไม่เห็นชัดๆไม่มาจะๆแต่มันสร้างความกดดันให้กับครอบครัวนี้อย่างมาก
ในที่สุดทางครอบครัวของพี่ภาคก็ต้องนิมนต์พระ เข้ามาทำบุญภายในบ้านในขณะที่พระกำลังสวดมนต์อยู่พระท่านก็มีอากัปกิริยาแปลกๆ
พระแต่ละรูปคอยเลี้ยวซ้ายแลขวามีท่าทีเหมือนหวาดระแวงและอยู่ไม่ค่อยสุข และก่อนที่พระจะเดินทางกลับ พระที่น่าจะเป็นหัวหน้าคณะท่านก็เดินมาแล้วพูดกับพี่ภาคว่า
"โยม..พาเขากลับบ้านด้วยนะ โยมน่าจะพาเขาติดกลับมาแบบไม่รู้ตัว"
พี่ภาคฟังแบบนั้น ในหัวเขามีสถานที่เดียวเท่านั้น...พูลวิลล่า...หลังนั้น
พี่ภาคตัดสินใจจะเดินทางกลับไปที่พูลวิลล่าหลังนั้นและก่อนจะออกจากบ้านพูดกับฟ้ากับอากาศกับสิ่งที่มองไม่เห็นว่า
"ขึ้นรถมานะจะพากลับไปส่ง"
และเมื่อมาถึหน้าพูลวิลล่า พี่ภาคก็เดินไปเปิดประตูรถเเละพูดอีกว่า
"ลงไปได้แล้วนะแล้วไม่ต้องตามกลับบ้าน ทางใครทางมัน"
แต่ในขณะที่ปิดประตูรถพี่ภาคได้ยินเสียงเด็กร้องไห้เสียอกเสียใจมาก ร้องไห้แบบน่าสงสาร
แต่พี่ภาคก็ไม่กล้าหันหลังกลับไปมองและตัดสินใจขับรถออกไปทันที
และหลังจากที่กลับมาก็ไม่มีเรื่องราวแปลกประหลาดเกิดขึ้นอีกเลย
พี่ภาคได้เอาเรื่องนี้ไปพูดคุยกับเพื่อนก็เลยได้ทราบข่าวมาว่า แถวนั้น ก่อนที่จะมีการสร้างพูลวิลล่า เคยมีข่าวที่มีเด็กถูกเอาไปทิ้ง หรือถูกฆ่า แล้วเอาไปทิ้งไว้แถวนั้น อาจจะเป็นดวงวิญญาณเด็กที่ร่อนเร่พเนจรอยู่แถวนั้นแล้วดันถูกใจกับครอบครัวของพี่ภาคถูกใจกับความอบอุ่นความสมบูรณ์พร้อมจึงเกิดความอิจฉาริษยาในโลกของพี่ภาคแต่ไม่สามารถทำอะไรได้จึงพยายามติดตามกลับมาก็เป็นได้
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
