28 ต.ค. 2023 เวลา 06:09 • ปรัชญา

…พื้นที่ เป็นสิ่งสำคัญต่อใจ

ใจเคยปล่อยให้หลายสิ่งเกิดขึ้นมากมาย
ใจฉันรู้สึกต่อทุกความเจ็บปวดทุกข์ทม
ใจฉันรู้สึกถึงความรักความหวังดีความปรารถนา
1
ในความเป็นมนุษย์แล้ว หากฉันไม่ใช่มนุษย์
ฉันประสงค์ให้จิตวิญญาณฉันนี้เป็นเช่นยาเยียวยา
แด่ทุกความแตกสลายทุกหนแห่ง ยินยอมจิตได้โอบกอด
โอบกอดใจ จิตบริสุทธิ์ของบุคคล และช่วงเวลา
อ้อนวอนร้องขอต่อจิตเหล่านั้น จงโบยบินหลุดพ้น
โลกปัจจุบันอันสั้นมีความหมายโปรดเห็นความงดงาม
1
มีเพียงจิตนี้ที่ประสงค์ให้ผู้คนรักและสื่อรักนั้น
สู่การอภัยในจิตตน สู่การเปลี่ยนแปลงของจิตใจ
หวังต่อหัวใจผู้คน คงยังอบอุ่นอยู่ แม้ยามสูญสิ้นชีวา
1
ความเยือกเย็นนั้นไม่คู่ควรต่อทุกชีวิต
ความตายด้านในจิตอันมีลมหายใจ
ข้าพเจ้าเชื่อว่า สิ่งนี้คือ โศกนาฏกรรมมากกว่าศพซึ่งสิ้นจิต
ผู้สัมผัสจิตถึงวิญญาณเท่านั้นจะมองเห็นสิ่งวิเศษแห่งชีวิต
1
ในความเป็นมนุษย์แล้ว หากฉันเป็นเพียงบุคคล
ฉันมิประสงค์ให้จิตวิญญาณใดใดมารักษา
แด่ทุกความเป็นไปทุกชั่วขณะ อนุญาตจิตได้รับพิษ
โอบกอดใจ จิตแปดเปื้อนของอมนุษย์ และช่วงเวลา
อธิษฐานต่อจิตหม่นหมองเหล่านั้น จงกำกับหนทาง
โลกปัจจุบันอันสั้นมีความหมาย โปรดปิดหูตาและสัมผัสลง
1
มีเพียงกายนั้นที่ประสงค์รับใช้จิตและหลอกใช้จิตนั้น
สู่การอยู่รอดแห่งตน สู่การผันแปรของธรรมชาติ
สาปส่งภัยไข้เจ็บ ขังความเยือกเย็น แม้ยามชีวามิสิ้น
ภาวะทางจิตนิพพานนั้นไม่ใช่จุดจบลงแห่งจิต
กายานี้มีความตายเป็นกลไกแลกกับสารอากาศ
ข้าพเจ้าเชื่อใจ สิ่งนี้คือ ความสามัญธรรมดากว่าซากสติ
ผู้ไร้สัมผัสทางจิตวิญญาณใดใดจะเห็นชีวิตเพียงเศษเวลา
พื้นที่ทางใจล้วนคิดปรุงแต่งขึ้นจากจิตรู้สำนึก
ใจเธอผ่านมาประสบกับสรรพสิ่งสรรค์มา
ใจเธอรู้สึกต่อความโกลาหลผ่านขณะกาลหนึ่ง
ใจเธอรู้สึกถึงความงดงามแห่งช่วงเวลาและโลกใบเดิม
1
- หวังมีวา
28102023
โฆษณา