ย้อนกลับไปดูเมะตอนแรก เพราะตอนอ่านมังงะจำได้แค่ความรู้สึกถึงความช็อค ความอึ้ง ความกลัว
ที่ถูกฝังหัวคนอ่านไว้ตั้งแต่ตอนแรก แต่รายละเอียดอาจจะไม่ชัวร์เท่าไร
ด้วยการเล่าเรื่องอันทรงพลังตั้งแต่ตอนแรก ทำให้เราต้องติดตามเรื่องราวและเอาใจช่วย อินกับตัวละครได้อย่างรวดเร็ว ทำให้เรารู้สึกเหมือนเป็นคนที่อยู่ในกำแพง ที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัวไททันแบบจับใจ ที่สัมผัสได้ถึงบรรยากาศอันโศกเศร้าที่กดทับอย่างน่าหดหู่
เอเรน เด็กน้อยที่เต็มไปด้วยคำถามถึงความหมายของชีวิตในกำแพงที่เป็นดั่งกรงขัง และอะไรอยู่หลังกำแพงเมืองใหญ่ยักษ์ ซึ่งฝันที่จะออกไปสู่โลกกว้างที่เต็มไปด้วยอันตรายของไททันนั้นเอง ด้วยการเข้าร่วมหน่วยสำรวจ
แต่แล้วความจริงอันโหดร้ายที่บดขยี้เอเรนเป็นครั้งแรก ความตายของแม่ผู้เป็นที่รัก ที่ถูกไททันกินต่อหน้าต่อตายเค้า และตัวเค้าเองก็ไม่มีกำลังและต่อสู้เลย
และอีกตอนที่ (ในเมะคือ EP5 SS1) ทำให้เราช็อคตาแตกอีกครั้ง คือการตายของเอเรน ที่ตอนอ่านมังงะแม่งโคตรงง ว่าคือไรวะ เรื่องมันจะไปยังไงต่อ ความหวังหมดสิ้น หมดหนทางแบบสมบูรณ์ ที่เป็นความรู้สึกที่คนดูกับตัวละครเชื่อมโยงกันได้แบบสนิทใจ ที่เป็นบดขยี้จิตใจกันแบบไม่ทันตั้งตัวเลยจริง ที่เราเห็นตัวละครในหน่วยสำรวจถูกไททันจับกินอย่างทรมาณ และถูกฆ่าอย่างช้าๆไปเรื่อยๆ
และในเวลาเดียวกันคือการดปิดโหมดเทพของมิคาสะ ที่เอาจริงๆตอนอ่านมังงะจำไม่ได้พอมาย้อนดูก็เพิ่งรู้ว่า การตายของเอเรนตอนนั้นเป็นสาเหตุสำคัญมากๆ ที่ทำให้มิคาสะเก่งขึ้นและจะเห็นว่ามันมาจากใน DNA ของมิคาสะจริงๆ เมื่อตอนหลังเรื่องเฉลยเรื่องของสายตระกูลนั้นเอง
บวกกับความจริงของ เอเรนที่กลายร่างเป็นไททันได้อีก ที่เล่นงานคนดูอึ้งไปอีกรอบและทำให้เราคนดูมีความหวังขึ้นมาและ เป็นแสงสว่างในความมืดมิดของเรื่องตอนต้นที่ผ่านมานั้นเอง
ที่กลายเป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องที่โคตรกระแทกใจคนดูของเราจริงๆ ที่ทำให้เห็นความเป็นไปได้มากมายของเรื่องที่เราไม่สามารถคาดเดาได้จริงๆ
#attackontitan
#หลับต้นเรื่อง
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
