#GuangsTimeCapsule Ep.1
"ฉันตอนนั้น การยอมรับ & ฉันตอนนี้"
"ตอนนี้" ฉันยอมรับจากใจจริงแล้วว่า
"ที่ผ่านมาในชีวิต" ลึก ๆ แล้ว...
ฉันเป็นผู้ที่กลัวในความสัมพันธ์
ฉันกลัวความผิดพลาด
ฉันต้องทำให้สมบูรณ์ ... ฉันจึงจะมีรักได้
ฟังดูคล้ายว่า
"กำลังผูกรัดตัวเองด้วยเงื่อนไขบางอย่าง" ใช่มะ
ใช่แล้ว ฉันเอาทุกอย่างที่ฉันโตมา
มารัดตัวเอง แบบไม่รู้ตัว
แต่ทั้ง ๆ ที่เป็นแบบนี้
ฉันก็อยากสร้างความสัมพันธ์กับคนอื่น
ฉันทำทุกทางที่ฉันคิดว่าถูก
แต่นั้นยิ่งกลับผลักผู้คนให้ถอยห่าง
"เมื่อก่อน" ฉันจึงเจ็บปวดตลอดมา
แต่ฉันไม่ค่อยจะแสดงด้านนั้นให้โลกรู้ซักเท่าไร
ฉันพยายามทำตัวร่าเริง
ฉันพยายามทำตัวให้น่าคุยด้วย
ฉันพยายามมาตลอด ... ตามความเข้าใจในแบบตัวเอง
ใช่มันผิด แต่ฉันเข้าใจแบบนั้นมาตลอดชีวิต
ฉันก็อยากเปลี่ยน อยากทำตามที่คนอื่นแนะนำ
แต่ผลที่ได้คือ มันไม่เคยทำได้นาน
นั่นคือสาเหตุนึงที่หลายคนที่เริ่มรู้จักฉันมากขึ้น
ก็เริ่มตราหน้า และจัดให้อยู่ในหมวด
"คนที่ควรอยู่ให้ห่าง"
และยิ่งทุกคนตราหน้ามากเท่าไร
ฉันยิ่งสะสมความรู้สึกผิดต่อตัวเอง ด่าทอตัวเอง
ฉันจึงยิ่งกลัวการมีความสัมพันธ์มากเข้าไปอีก
ทุกอย่างมันวน Loop แบบไม่รู้จบ
แถมเหมือนว่าจะหนัดขึ้นอย่างต่อเนื่อง
ไม่ใช่ว่า "เมื่อก่อน" ฉันอยากเป็นนักหรอก
แต่ทุกอย่างในชีวิตนำฉันมาจุดนี้
ใช่แล้ว ที่เล่าไป เป็น "เรื่องเล่าจากอดีต" ของฉัน
"ทุกวันนี้" มันต่างออกไป ฉันไม่ได้พูดเอาคนเดียว
ฉันฟังจากคนรอบข้างที่ฉันนับถือทุกคน
ฉันคงไม่กลับไปเป็นเช่นเดิมได้อีกต่อไปแล้ว
เว้นเสียแต่ว่า ฉันจะ Cos play เป็นตัวเองในอดีต
หรือ อยากจะหยอกล้อตัวเอง บ้างเป็นครั้งคราว
ก็บางครั้งชะงักปักหลังตัวเองก็ใช้เป็นสีสันในชีวิตได้นะ
และทั้งหมดที่นำมาสู่การเปลี่ยนแปลง
เริ่มต้นจากจุดเล็ก ๆ ที่เรียกว่า
"การยอมรับได้จากใจจริง"
แต่มันไม่ได้ง่าย ส่วนตัวเริ่มต้นจากฝึก
"ยอมรับทุกอย่างตามที่เป็น
แม้ว่าจะไม่ชอบ ไม่ถูกใจก็ตาม"
ซึ่งสำหรับตัวฉันนั้น
มันช่างเป็นด่านที่ยากและทรมานสุด ๆ
ช่วงแรก ๆ ฉันรู้สึกเหมือนเดินทางด้วยตัวคนเดียว
ฉันกลัว ฉันตัวสั่น ฉันหวาดระแวงไปหมด
ถึงภายนอกจะดูไม่เป็นแบบนั้นซักนิดก็ตาม
นั่นทำให้ฉันรู้มาโดยตลอดว่า
"เพียงแค่ก้าวได้ซักก้าว
สำหรับผู้เริ่มต้น นับว่ายิ่งใหญ่แล้ว
ภูมิใจในตัวเองได้เลย"
แล้วพอผ่านช่วงแรก ฉันก็เริ่มรู้สึกโชคดีมาก
ที่ฉันเริ่มรู้สึกว่ามีคนอยู่ให้กำลังใจมากขึ้น
(ตาม style ของแต่ละคน
ซึ่งส่วนใหญ่ออกไปทางด่า 5555)
หลังจาก ฉันก็เริ่มค่อย ๆ Restart ใหม่
เหมือนตั้งไข่ให้กับชีวิตตัวเองใหม่ทั้งหมด
อะไรที่เคยเชื่อ ฉันก็ไม่เชื่อตัวเองอีกแล้ว
ฉันเอาความจริงที่เจอเป็นหลัก
แทนที่จะเป็นความเชื่อ/ความเข้าใจส่วนตัว
ด้วยเหตุนั้น ฉันจึงเริ่มรู้จักชีวิตที่แท้จริง
ความไม่มั่นใจในตัวเอง ความกลัว ก็เริ่มค่อย ๆ จางลง
ฉันเริ่มสานสัมพันธ์กับผู้คนได้ดีมากขึ้น
แน่นอนว่า ซากอารยธรรมบางอย่างยังคงอยู่
ฉันโอเคที่ ฉันต้องเป็นแบบนั้น
เพราะงั้น ฉันเลยกล้าที่เปิดใจให้กับ
ความสัมพันธ์แบบพิเศษมากขึ้น
และในวันข้างหน้า อาจ มีข่าวดี
จากความเปลี่ยนแปลงครั้งนี้
ขอให้ความสงบและรื่นรมณ์
จงสถิตอยู่ในตัวฉัน
#นักจิตฯไปเรื่อย
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
