ผมเชื่อว่าหลายท่านได้แสดงความเห็นที่ดีมากๆไว้หมดแล้ว
ขอตอบในมุมตัวเองนะครับ
เนื่องจากเป็นขี้เกียจเรียนก็เลยอยากจบไวๆ
ผมเรียนภาคกลางวันและกลางคืนรวบเลย
และไม่หยุดเรียนแม้ซัมเมอร์(ปิดเทอม)และก็ฝึกงานด้วยครับทั้งกับมหาลัยและตามบริษัทที่รับเด็กฝึกงาน
ส่วนตัวได้เหรียญและใบประกาศเกียรตินิยมเหมือนกันครับ
ไม่ได้มาอวดนะ แต่อยากบอกว่า ตอนได้ดีใจนะ
แต่ดีใจแค่ตอนที่ได้แปปเดียวและไม่รู้ไปทิ้งไว้ใหนล่ะ
เพราะสังคมการใช้ชีวิตวัยทำงาน
วิชาทั่วไปและโปรไฟล์ที่สร้างในมหาลัย
แทบไม่มีประโยชน์
มันใช้โชว์ให้ผู้สัมภาษณ์ได้ดูชมแต่ความจริง
ส่วนใหญ่เขาเลือกจากประสบการณ์และการรับมือกับการสัมภาษณ์ให้เขาคิดว่าเราคือผู้สมัครที่มีความสามารถและน่าจับตามองครับ
ผมได้เคยเป็นผู้สัมภาษณ์เองด้วยและเป็นผู้สมัครมาก็เยอะ ส่วนใหญ่สัมภาษณ์ติดมากกว่า80%จากหลายๆที่ๆเคยสมัครเพราะชอบเปลี่ยนงานทุกปีและเปลี่ยนสายหางานประสบการณ์ใหม่ตลอด เรียกได้ว่าทำได้หลายสายอาชีพเลยตอนนี้
เราไม่มีทางรู้เลยว่าคนร่วมงานจะดีหรือเลวร้าย
ซึ่งโอกาสเจอดีๆน้อยมากและดีต่อหน้าร้ายลับหลังนี้ยิ่งน่ากลัว
ไม่ได้อยากให้กลัวแต่อยากให้เตรียมใจใหญ่ๆกว้างๆเยอะะะะะ และบริษัทที่ดีไม่ได้ดีเสมอไป บางที่ตอนเข้ามันดีเว่อร์ แต่พออยู่ไปซักพักรู้เรื่องวงในจนหลวมตัวจะเจอสิ่งแย่ๆที่ซุกไว้เต็มไปหมด อันนี้ก็ต้องเตรียมใจไว้ด้วย อย่าทนกับนรกเพียงเพื่อเงินเดือนแต่ถ้าหากเป้าหมายคือการเติบโตก็ถือว่าเป็นการฝึกที่ดีพอสมควร
สุดท้าย
ไม่ว่าจะเจอกับอะไร
เลือกตัดสินใจแบบใหน
แค่ยอมรับผลที่ตามมาได้ก็พอ
ถ้ามันแย่ถึงขั้นเลวร้าย ไม่ต้องเสียใจไป
มันคือประสบการณ์ที่ดีและครูที่หาที่ใหนมาสอนไม่ได้จริงๆ
ถ้าเจอที่ที่ๆดีแล้วก็ยินดีด้วยและหากคิดจะลาออกเพื่อเติบโตในสายงานหรืออัพเงินเดือนก็ขอให้คิดให้ถี่ถ้วนมากๆ เพราะหลายคนเสียใจที่เลือกลาออกจากที่เก่าที่ดีอยู่แล้วและมาติดกับที่ใหม่ๆที่แย่กว่ามากๆ
ทุกอุปสรรคมีทางออกและทุกปัญหามีทางแก้
อย่าเสียเวลากังวลหรือคิดมากจนเกินไป
อยากผจญภัยในทางใหนถ้าตัดสินใจแล้ว
ลุย!!!
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
