อะไรที่ทิ้งแล้วมันก็หมายความว่าสิ่ง ๆ นั้น ไม่มีความหมายต่อคนที่ทิ้งสิ่งนั้นไป แต่หากของสิ่งนั้นยังไม่ได้หายไปจากคนที่ทิ้งไปโดยสิ้นเชิง มันก็มีโอกาสจะกลับมาเมื่อพวกเขาเห็นคุณค่าและความหมายของมัน ซึ่งแน่นอนหากจะเปรียบเทียบสิ่งนั้นเป็นใจของคน ต่อให้เวลามันจะสายไปหรือไม่ก็ตาม ใจคนที่ถูกทอดทิ้ง มันคงไม่เหมือนกับใจคนที่ไม่เคยถูกทอดทิ้งหรอก ต่อให้เขาคนนั้นมีใจที่กว้างใหญ่แค่ไหนก็ตาม ใจก็มีบาดแผลอยู่ดี