11 ธ.ค. 2023 เวลา 07:45
WOOF PACK BUILDING

Th(ai) Posterist

หากจะเอ่ยชื่อ อ.ทองดี ภานุมาศ, อ.คราม, อ.จินดา คงไม่ได้คุ้นหูคนทั่วไปสักเท่าไหร่แต่ถ้าคนที่ศึกษาหรือสะสมโปสเตอร์หนังที่วาดขึ้นในไทยจะรู้ทันทีเสมือน Jack Kitby ในวงการ comics หรือ อ. เฉลิมชัย ในวงการศิลปะ
เมื่อวันที่ 9-10 ธันวาคมที่ผ่านมาทาง Woof Pack ได้จัดงาน Rare Thai Movie Posters ขึ้นเพื่อจัดแสดงและเป็นแลกเปลี่ยนซื้อขายโปสเตอร์ไทยกันซึ่งจริงๆแล้วก็ได้รับความนิยมทั้งในไทยและต่างชาติระดับหนึ่งจากความ unique ของโปสเตอร์ไทยที่ไม่แพ้ที่ใดๆ
ส่วนตัวผมเองก็ไม่ได้รู้ลึกอะไรเกี่ยวกับโปสเตอร์ไทยมากนัก บวกกับการไป Woof Pack เป็นครั้งแรก ความคุ้นเคยกับวงการศิลปะในระดับเด็กอนุบาลกับทฤษฎีสัมพัทธภาพ ความประหม่าก็ตามมาอย่างไม่ต้องสงสัย
ก็ยังดีที่ Woof Pack Building นั้นก็หาไม่ได้ยากอะไรจะเดินทางด้วยขนสาธารณะอย่างรถไฟ้าก็ไม่ได้ลำบากอะไรแถมมีชื่อ Woof Pack ตัวใหญ่บนตึกก็ยากที่จะหลงทางแล้วละ
พอเข้าไปในงานก็ต้องบอกว่าความประหม่ากลับมาอีกรอบ เพราะต้องบอกว่าพอเป็นลักษณะคล้ายๆ Flea market ในตึกแล้วทั้งคนซื้อ คนขายดูเป็นคนในวงการที่ดูโปรเปร่งรัศมีออกมาเเบบที่ newbie อย่างผมเท่านั้นที่สัมผัสได้และเหมือนเป็น transparent wall ยิ่งกว่านั้นผมสังเกตุเห็น อ.ทองดี ภานุมาศ, อ.คราม, อ.จินดา และท่านอื่นๆซึ่งแม้ผมจะไม่คุ้นเคยและใส่แมสอยู่ก็ยังจำได้
ผมได้แต่รวบรวมความกลัวเข้าไปถามๆมองๆ รวมถึงซื้อของนิดหน่อยกลับมา ต้องบอกเลยว่าถึงแม้ในทุกวงการการค้าขายต้องมีกำไร ขาดทุน หรือ วิธีการขายแบบ hard sale กันบ้างแต่โชคดีที่ในงานผมได้รับความเมตตาทั้งจาอาจาร์ยทุกท่าน และพี่ๆน้องๆในงานจนทำให้ความประหม่า ผมลดลงไปบ้าง
สำหรับผมแล้ว ถึงแม้ว่างานนี้จะเป็น showcase เล็กๆน้อยๆ ไม่ได้เป็น full exhibition แต่การได้เห็น (และได้จับ) poster ที่หายากที่ไม่ใช่แค่การมองรูปถ่ายมันช่วยให้เรียนรู้ได้เยอะเลยเพราะแน่นอนว่าการแยกของแท้ที่กับของใหม่การเห็นของจริงนั้นจำเป็นมากโดยเฉพาะสิ่งพิมพ์อย่างโปสเตอร์
ก่อนกลับผมได้รับความอนุเคราะห์จาก อ.ทองดี เซ็นโปสเตอร์ First blood: Rambo ให้ซึ่งเป็นหนังที่หลายคนอาจจะบอกว่าเฉยมากๆแต่ตอนที่มันฉายในไทยได้รับความนิยมมากและในยุคที่ตามบ้านยังไม่มีอุปกรณ์ที่ให้ความบันเทิงมากนัก การโปรโมทเครื่องเสียงและเครื่องเล่นภาพยนต์ยังใช้วิธีติดตั้งชุด home theater ไว้บนรถแล้วเปิดหนังโชว์ในชุมชน เรื่องที่นิยมเปิดก็แรมโบ้นี่แหละครับ(บางที่คนเยอะจนแทบปิดถนน)
ไม่ว่าโปสเตอร์ที่เป็นกระดาษอาจจะไม่มีอีกต่อไปหรือการสะสมโปสเตอร์อาจเสื่อมความนิยมในวงกว้างในอนาคต ผมก็ยังอยากจะให้มีการเผยแพร่ศิลปแขนงนี้ต่อไป เพราะภาพสวยๆจะให้หายไปเลยคงเสียดายแย่
โฆษณา