นวนิยายเรื่อง 3เสือแห่งเขาต้นโพธิ์ ตอนที่6
น้าระพี...ใช่น้าระพีหรือเปล่า...นี่แกเป็นใคร
เสือโพธิ์รีบถอดหมวกออกฉันเองน้าระพีไอ้โพธิ์ไง
ไอ้โพธิ์จริงๆด้วยข้านึกว่าจะไม่ได้เจอเอ็งอีก
น้ามาอยู่ที่นี่ได้ยังไงแล้วนางลิ้นจี่เป็นยังไงบ้างสบายดีไหม
คือน้ามาอยู่ที่นี่ก็เพราะน้าแต่งงานใหม่เราไปนั่งคุยกันที่บ้านน้าก่อนดีกว่าเอ็งจะได้เจอนางลิ้นจี่ด้วยยังไง
แล้วบ้านน้าอยู่ไกลไหม
ไม่หรอก
บ้านใหม่น้าหน้าอยู่จังนะ
ระพียกแก้วน้ำมาให้เสือโพธิ์....กินน้ำก่อนเดี๋ยวข้าจะไปทำกับข้าวมาให้เอ็งกินไอ้โพธิ์
นั่นไงนางลิ้นจี่มาพอดี
ลิ้นจี่มานี่ มีอะไรจ๊ะแม่ มานี่ก่อนถ้าเอ็งอยากรู้
พอลิ้นจี่เดินมาตามที่แม่บอกก็ต้องยิ้มอย่างดีใจ
ลุงโพธิ์ ลุงโพธิ์จริงๆด้วยลิ้นจี่ดีใจที่สุดที่ได้เจอลุงโพธิ์อีก
ลุงโพธิ์รู้ไหมว่าตอนนี้ลิ้นจี่มีพ่อใหม่แล้วนะเป็นตำรวจด้วยชื่อจ่าเทพ
นี่น้าแต่งงานใหม่กับตำรวจเหรอ
เสือโพธิ์ทำสีหน้า งง เล็กน้อย
เออ..ข้าแต่งงานใหม่เป็นนายตำรวจแต่เอ็งไม่ต้องเป็นห่วงจ่าเทพคนนี้เป็นคนดีแถมยังรักลิ้นจี่เสมือนลูกแท้ๆเรื่องอะไรที่ลิ้นจี่อย่างทำจ่าเทพสอนหมด
ใช่จ่ะลุงตอนนี้ฉันยิงปืนเป็นแล้วนะ
ระพีกล่าวต่อและอีกอย่างผู้กองที่มาใหม่ที่มาประจำทุ่งเสือร้องก็ใจดีกับครอบครัวของเรามาก
จ่าเทพผัวใหม่ข้ามักจะชวนผู้กองมาทานข้าวเป็นประจำ
เสือโพธิ์นั่งนิ่งไปครู่หนึ่ง ก็อุทานในใจ แสดงว่าน้าระพียังไม่รู้ว่าข้าคือ3เสือแห่งเขาต้นโพธิ์แต่ถ้าไอ้จ่านั่นมันมาต้องรู้แน่แน่ว่าเราคือใคร
ลุงโพธิ์ ลุงโพธิ์ เออ..ว่าไงนางลิ้นจี่ลุงเป็นอะไรฉันเรียกตั้งนาน
เปล่าๆข้าไม่ได้เป็นอะไร
งั้นวันนี้ลุงรอทานข้าวก่อนนะค่อยกลับอีกซักพักพ่อฉันก็จะกลับมาถึงแล้วฉันจะได้แนะนำลุงให้รู้จักพ่อฉันด้วยไง
ข้าต้องขอโทษเอ็งด้วยนางลิ้นจี่พอดีวันนี้ข้ามีธุระต่อ ฉันต้องขอโทษน้าด้วยที่วันนี้ฉันไม่ได้อยู่ทานข้าวด้วย
พอดี
เออๆไม่เป็นไรถ้าเอ็งมีธุระต่อวันหลังก็ได้
อยู่ต่ออีกหน่อยไม่ได้จริงๆเหรอลุงโพธิ์ลิ้นจี่เดินเข้ามากอดเสือโพธิ์เหมือนเด็กไร้เดียงสา
เอ็งโตเป็นสาวแล้วนะนางลิ้นจี่ไม่ต้องมาอ้อนข้าเหมือนเด็กๆก็ได้
ก็ฉันไม่ได้เจอลุงตั้งนานตั้งแต่วันที่ลุงบุกช่วยฉันจากกำนันเพิ่ม
เสือโพธิ์พูดขึ้นเอ็งนี่หนายังเหมือนเดิมไม่เคยเปลี่ยนก่อนเสือโพธิ์จะลูบหัวลิ้นจี่เบาๆ
แล้วปีนี้เอ็งอายุเท่าไหร่แล้ว
23ปีปีนี้จ้ะลุง....นี่ก็ผ่านมา6ปีแล้ว
ข้าต้องรีบไปแล้วนางลิ้นจี่ ฉันลาก่อนนะจ๊ะน้าระพีวันหลังฉันจะมาเยี่ยมใหม่
พอเสือโพธิ์ก้าวออกจากบ้านก็มีเสียงพูดขึ้น หยุด!!!แกเป็นใครถึงได้เข้ามาในบ้านข้า
เสือโพธิ์กำลังจะเดินต่อไป...เสียงเดิมก็พูดขึ้นอีก หยุด ถ้าแกไม่หยุดข้ายิง
จากนั้นเสียงปืนก็ดังขึ้นเสือโพธิ์หลบกระสุนจ่าเทพได้
แต่จ่าเทพก็ถูกเสือโพธิ์ยิงปืนสวนกลับแต่ยังดีที่ผู้กองอรงค์เดชให้ตะกรุดคาดเอวไว้กระสุนปืนโดนจ่าเทพถึงกับจุกแสบมีรอยไหม้ตรงเสื้อแต่ไม่เป็นไร
จ่าเทพวิ่งไปหลบข้างต้นไม้จู่ๆก็มีเสียงรถวิ่งเข้ามา
นั่นคือเสียงรถผู้กองอรงค์เดช
ผู้กองอรงค์เดชลืมแฟ้มคดี3เสือเลยขับรถกลับมาถึงบ้านจ่าเทพพอดีและเห็นจ่าเทพยิงสู้กับใครไม่รู้
เลยพรางยิงพรางวิ่งไปหาจ่าเทพ
จ่าเทพพูดผู้กองมาได้ยังไงก็ผมลืมแฟ้มคดี3เสือผู้กองมาได้ทันเวลาพอดี
นั่นมันเสือโพธิ์ครับผู้กอง
เสียงปืนดังสนั่นต่างคนต่างยิงเหมือนสาดน้ำรสกัน
ก่อนผู้กองอรงด์เดชจะพูดขึ้นเสือโพธิ์ยอมมอบตัวเถอะทางการจะให้ความยุติธรรม
เสือโพธิ์พูดขึ้นความยุติธรรมอย่างงั้นเหรอผู้กอง
ผู้กองก็เหมือนตำรวจในคราบโจรเหมือนหัวหน้าผู้กองนั่นแหละ
หัวหน้าหมายความว่ายังไง
ก็ผู้การแห่งทุ่งเสือร้องยังไงผู้กอง
ไม่รู้หรือว่าผู้การนั่นมันเป็นโจรในเครื่องแบบคบกับกำนันเสือค้าอาวุธค้าสิ่งผิดกฏหมาย
จ่าเทพอย่าไปเชื่อมันเลยผู้กองเรามีกัน2คนยังไงก็ได้เปรียบ
ข้างในบ้านของระพี แม่จ๊ะแม่ มีเสียงปืนที่หน้าบ้านเรา
แม่รอฉันอยู่นี่นะฉันจะออกไปดูระวังด้วยนะนางลิ้นจี่ ลิ้นจี่หลบอยู่หลังพุ่มไม้ที่มีต้นเฟื่องฟ้าออกดอกสีชมพูสวยงามตรงพุ่มไม้จะมีช่องเล็กๆพอมองเห็นได้ถนัดตา
นั่นมันลุงโพธิ์หนิ
แล้วลิ้นจี่ก็มองไปตามทิศทางกระสุนที่ยิงมาใส่ลุงโพธิ์นั่นมันพ่อกับผู้กองอรงค์เดช
เกิดอะไรขึ้นทำไมต้องยิงกันหรือว่าพ่อจ่าคิดว่าลุงโพธิ์เป็นขโมยเข้าบ้านไม่ได้การแล้ว
ลิ้นจี่เดินออกจากที่ซ่อนแล้วยิงปืนขึ้นฟ้าเสียงปืนลูกซองดังสนั่น..พ่อกับผู้กองหยุดยิงได้แล้วนั่นลุงฉันเอง
เอ็งว่ายังไงนะนางลิ้นจี่ลุงของเอ็งอย่างนั้นหรือ
ผู้กองอรงค์เดชพูดแย้งแต่นั่นมันเสือโพธิ์แห่งเขาต้นโพธิ์นะ
ไม่จริงฉันไม่เชื่อลุงฉันเป็นคนดีช่วยฉันกับแม่ก่อนที่แม่จะมาแต่งงานกับพ่อจ่า
เสียงหนึ่งก็ดังขึ้นใช่แล้วพี่เทพไอ้โพธิ์มันเป็นหลานฉันหยุดยิงกันก่อนแล้วมานั่งคุยกันดีกว่า
ไอ้โพธิ์ออกมาได้แล้วเรามีเรื่องต้องคุยกันยาวเสือโพธิ์เดินออกจากที่ซ่อนส่วนผู้กองและจ่าเทพก็ลดปืนลงเก็บเข้าไว้ที่เอวเหมือนเดิม
ทั้ง4คนนั่งจ้องกันอยู่นานระพีเมียจ่าเทพเอ่ยขึ้นไอ้โพธิ์เอ็งเป็นเสือที่ออกปล้นคนรวยช่วยคนจนใช่ไหมใช่ครับน้าตอนที่ฉันช่วยน้ากับลิ้นจี่จากกำนันเพิ่มและฆ่ากำนันเพิ่มตายฉันพาลิ้นจี่มาส่งน้าฉันก็หนีเข้าป่าไปเจอเสือเทอดเสือมั่นจ่าเทพเอ่ยถามแล้วเสือเทอดกับเสือมั่นอยู่ที่ไหน
ผู้กองอรงค์เดชพูดทำไมเสือโพธิ์ไม่มอบตัวโทษหนักจะได้เป็นเบา
เสือโพธิ์เอ่ยขึ้นอย่างหนักแน่นผู้กองผมพูดจริงๆนะเรื่องมอบตัวผมไม่ขอตอบแต่เรื่องที่จะเลิกเป็นเสือผมคิดว่าจะเลิกเมื่อถึงเวลาแต่ผมต้องจัดการใครบางคนก่อนผมถึงจะเลิกเป็นเสือ
ลิ้นจี่ถามด้วยความสงสัยใครกันเหรอค่ะลุงโพธิ์
ระพีใช้มือหยิกไปที่หัวไหล่ของลิ้นจี่มันเป็นเรื่องของผู้ใหญ่เอ็งไม่ต้องสอดรู้สอดเห็นก็ได้นางลิ้นจี่
ลิ้นจี่ทำหน้าน้อยใจก็ฉันอยากรู้เฉยๆไม่ได้เหรอแม่
หยุดเลยเอ็งไม่ต้องถามอะไรทั้งนั้นมานี่เอ็งไปช่วยแม่ทำกับข้าวในครัวเลย
เสือโพธิ์พูดขึ้นจ่าผมขอคุยอะไรกับผู้กอง2คนได้ไหมจ่าเทพหันหน้ามามองผู้กองไม่เป็นไรหรอกจ่าผมเชื่อว่าคนอย่างเสือโพธิ์คงไม่หลอกจ่าแล้วต่อยผมหลบหนีไปหรอก
ผมเข้าใจแล้วครับผู้กองงั้นผมไปทำกับข้าวช่วยนางระพีก่อนนะครับ
ผู้กองชื่ออรงค์เดชใช่ไหมครับ
เสือโพธิ์ถามทำไม
ผู้กองอรงค์เดชจ้องหน้าเสือโพธิ์อยู่นานก่อนจะตอบว่าใช่
งั้นผมกับผู้กองก็เป็นศิษย์อาจารย์เดียวกัน
เสือโพธิ์รู้จักหลวงตาเปี่ยม
ใช่ครับผู้กอง
แต่เรื่องที่ผมจะเล่าต่อไปนี้มันคือเรื่องจริงวันนั้นวันที่ผมกับเสือเทอดเสือมั่นบุกปล้นบ้านกำนันเสือผู้กองรู้ไหมว่าผมเจอใครที่นั่น
ใครเหรอเสือโพธิ์
ผู้การแห่งทุ่งเสือร้องและอีกอย่างผู้กองคงพอจะรู้นะว่ากำนันเสือทำอาชีพอะไรผมก็พอรู้บ้างผู้การเป็นโจรในเครื่องแบบค้าอาวุธและลอบตัดไม้ในหมู่บ้านทุ่งเสือร้อง
เรื่องจริงเหรอเสือโพธิ์
และสิ่งที่ผู้กองต้องรู้คือผู้การนั่นมีวิชาอาคมที่เก่งมากและอีกเรื่องคือเสือเทอดตายแล้ว
ตายเพราะฝีมือผู้การ
เราต้องร่วมมือกันผู้กองถึงจะโค่นผู้การโจรในเครื่องแบบนั้นได้
ผู้กองอรงด์เดชนั่งหลับตา
เสือโพธิ์เห็นผู้กองนั่งหลับตานิ่งไปก็เลยเรียก
ผู้กอง ผู้กอง
ผู้กองลืมตาขึ้นเรื่องที่เสือโพธิ์พูดมาทั้งหมดผมเชื่อ
ทำไมผู้กองถึงเชื่อผมล่ะ
แล้วทำไมเสือโพธิ์ถึงเชื่อผมและเล่าเรื่องนี้ให้ผมฟังล่ะแสดงว่าเสือโพธิ์มีวิชาญาณผูกใจเช่นกันแสดงว่าที่ผู้กองหลับตาก็เพราะ
ใช่แล้วเสือโพธิ์คนที่เป็นศิษย์หลวงตาเปี่ยมทุกคนจะมีวิชาญาณผูกใจที่สามารถสัมผัสได้ว่าใครพูดความจริงหรือโกหกที่เสือโพธิ์ต้องการคุยกับผม2ต่อ2ก็เพราะอย่างนี้ใช่ไหม
ครับผู้กองและผมก็ยังเชื่อว่าผู้กองเป็นตำรวจที่ดีไม่เหมือนไอ้ผู้การชั่วไอ้โจรในเครื่องแบบ
ข้าเสือมั่นมาวันนี้เพื่อจะมาแก้แค้นให้เสือเทอดเพื่อนข้าถ้าผู้การแห่งทุ่งเสือร้องแน่จริงออกมาเจอกันตัวต่อตัว
เสียงนายตำรวจผู้การครับไอ้เสือมั่นมันบุกมาครับตอนนี้ตำรวจทั้ง3นายยิงคุมเชิงอยู่ข้างนอกครับ
ดีอั๊วะจะได้ไม่ต้องออกแรงตามหาถือว่ามันมาโดนหาที่ตายเองทันใดนั้นเองก็มีตำรวจอีกนายหนึ่งวิ่งเข้ามาพร้อมกุมไหล่ที่โชคไปด้วยเลือดผู้การครับผู้การตำรวจ2นายโดนเสือมั่นยิงตายแล้วครับ
ผู้การบัญหาญพวกลื้อรออยู่ที่นี่เดี๋ยวอั๊วะจะจัดการมันเองก่อนผู้การบัญหาญจะเดินไปหยิบดาบขว้างจักรตึงไตรภพก่อนเดินไปเผชิญหน้ากับเสือมั่น
เสือโพธิ์กับผู้กองอรงค์เดชคุยกันได้ไม่นานนักจู่ๆก็มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น
ผู้กองตอนนี้เราวิสามัญเสือมั่นแล้วนะเห็นนายตำรวจคนอื่นๆพูดว่าเสือมั่นบุกเดี่ยวไปแก้แค้นให้เสือเทอดที่บ้านของผู้การบัญหารเลยถูกผู้การบัญหารวิสามัญด้วยตัวเอง
ได้ๆเดี๋ยวผมไปดู
เสือโพธิ์เสือมั่นตายแล้ว
ไอ้มั่นมันคงอยากแก้แค้นให้ไอ้เทอดเลยบุกไปหาผู้การใช่ไหมครับผู้กอง
ที่เสือโพธิ์พูดมาก็อาจจะเป็นอย่างนั้น
แล้วตอนนี้ร่างไอ้มั่นอยู่ที่ไหนครับ
ตอนนี้อยู่ที่บ้านผู้การ
งั้นผมจะไปดู
อย่าเลยเสือโพธิ์ให้ผมกับจ่าเทพไปดีกว่าเสือโพธิ์รอฟังข่าวอยู่ที่นี่เดี๋ยวผมกับจ่าเทพจะกลับมาบอก
ได้ครับผู้กอง
เสียงผู้กองเรียกจ่าเทพ จ่าๆเกิดเรื่องแล้วมีอะไรผู้กองเสือมั่นถูกวิสามัญที่บ้านผู้การบัญหารผมว่าจะชวนจ่าไปดูที่เกิดเหตุซักหน่อย
ได้ครับผู้กอง
เรื่องที่ผู้กองเล่ามาผู้กองเชื่อจริงๆเหรอครับว่าเสือโพธิ์จะไม่โกหก
ใช่จ่าผมเชื่อในตัวเสือโพธิ์
ผมเชื่อว่าเสือโพธิ์ไม่โกหกเพราะผมรู้ว่าเสือโพธิ์เป็นศิษย์หลวงตาเปี่ยมเหมือนกันกับผม
ทำไมผู้กองถึงมั่นใจล่ะครับจ่าเทพเอ่ยถามด้วยความสงสัย
วิชาญาณผูกใจที่ศิษย์หลวงตาเปี่ยมทุกคนต้องมีจะได้สัมผัสว่าใครโกหกหรือไม่โกหกยังไงล่ะจ่า
แสดงว่าวันนั้นที่ตลาดที่ผู้กองจับโจร2คนนั้นได้ก็เพราะผู้กองมีวิชาอาคมใช่ไหมครับก็ประมาณนั้นครับจ่า
โปรดติดตามตอนที่7เป็นตอนจบนะครับทุกคน
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
