EP : 319 ผีซ่ากับฮาเนดะ
ก่อนหน้านี้ผมเคยรีวิวหนึ่งในผลงานการ์ตูนของ อ. Makoto Ishiki อย่างเรื่อง วัยกระเตาะ ตึ่ง ตึง ตึ๊ง ซึ่งเรื่องนี้ผมต้องบอกว่าผมชอบมันมาก แม้ว่าในไทยมันจะพิมพ์ไม่จบถูกลอยแพก็ตามที(เล่มในไทยล่าสุดเล่ม 20 มั้งครับ แต่เรื่องนี้ 26 เล่มจบครับ) แต่ก็ยังเป็นอีกเรื่องที่แนะนำให้หาอ่านกันแม้จะโดนลอยก็ตามครับ และด้วยผลงานเรื่องนี้ที่ผมชอบมากๆ ผมก็เลยไปตามหาการ์ตูนเก่าๆของ อ. เขามาอ่านอีกครับ นั่นก็คือเรื่อง ผีซ่ากับฮาเนดะ นี่แหล่ะครับ
แต่จริงๆต้องบอกว่าในบรรดาเรื่องที่ อ. เขียนมาและเรารู้จักกันนั้น ผีซ่ากับฮาเนดะ น่าจะเป็นเรื่องที่ดังที่สุดในงานของ อ. เขาแล้วนะครับ เพราะเรื่องนี้นั้น มีทั้งมังงะ อนิเมะ(ถ้าจำไม่ผิดนะครับ) และภาพยนตร์คนแสดงครับ ซึ่งก็ช่วยยืนยันเป็นอย่างดีว่าเรื่องนี้ดังจริงๆ ซึ่งทีแรกผมคิดว่าผมน่าจะเข้าได้ดีกับแนวเรื่องแบบนี้ แต่เมื่อผมหยิบมาอ่านกลับไม่เป็นอย่างที่คาดเอาไว้ครับ
ผมจับทริกบางอย่างของผลงาน อ. เขามาได้ตั้งแต่เรื่อง วัยกระเตาะ แล้วครับ เรื่องนึงที่ผมรู้สึกได้ว่ามันคือสิ่งถนัดของ อ. เขาในการนำเสนอ ก็คือการวาดเด็กในเรื่องได้เป็นเด็กสมจริงเสมือนถอดแบบเด็กจริงๆมาเลยครับ ไม่ใช่ด้านหน้าตานะครับ ผมหมายถึงด้านนิสัย อารมณ์ ที่ถูกนำเสนอออกไป
ตั้งแต่เรื่อง วัยกระเตาะ ที่ผมอ่านไป ผมรู้สึกได้เลยว่า เด็กๆที่ถูกเขียนนี่ มีนิสัยเหมือนเด็กมาก คืองอแงก็งอแง ไม่มีเหตุผล อย่างเหมือนจริงมาก คือเป็นเด็กที่สมเป็นเด็ก ตัวละครเด็กทำหน้าที่ได้สมบูรณ์แบบมากๆ ไม่ใช่เป็นเด็กที่นำความคิดผู้ใหญ่ไปใส่ให้เราอ่านกันเหมือนเนื้อเรื่องในหลายๆเรื่องที่เราจะพบว่าตัวละครเด็กๆ นั้นถูกเติมความต้องการการนำเสนอแบบผู้ใหญ่เข้าไปในตัวเด็กครับ
อันนี้ไม่ได้บอกว่าการทำแบบนี้ไม่ดีนะครับ ผมคิดว่าเป็นแนวทางของแต่ละท่านและส่วนใหญ่ก็จะทำแบบนั้นและส่วนใหญ่ก็สนุกและทำหน้าที่ในแต่ละเรื่องได้เป็นอย่างดี แต่งานของ อ. อิชิกิ นี่สร้างออกมาได้สมจริงที่สุดในบรรดาตัวละครเด็กๆในสายตาผมครับ
ซึ่งในเรื่อง วัยกระเตาะ มันทำหน้าที่ได้อย่างลงตัวในพาร์ทของมันมากๆ ครับ แต่ไอ้ตรงนั้นแหล่ะที่ทำให้ผมมีปัญหากับเรื่องนี้เป็นอย่างมากครับ ด้วยเรื่องนี้นั้นตัวเอกเป็นเด็กเกเรคนนึงซึ่งดำเนินเรื่องทั้งเรื่องตั้งแต่ต้นจนจบ ไม่ใช่ว่าจากเด็กเป็นผู้ใหญ่ แต่เป็นเด็กตลอดทั้งเรื่อง อารมณ์เหมือนเรื่องชินจังครับ
เราจะไม่เห็นชินจังโต เรื่องนี้ก็เช่นกัน ฮานาดะเด็กเปรตนี้ก็ไม่โตเช่นกันครับ ด้วยการที่มันไม่โตขึ้นมาเลยนี่แหล่ะ สิ่งที่ผมพบก็คือ ผมเกลียดตัวละครตัวนี้มาก เกลียดแบบที่รู้สึกว่าถ้าเป็นลูกเป็นหลานนี่ผมคงเครียดมาก เพราะในเรื่องนี้ แม้จะใช้คำว่า ผีซ่าส์กับฮาเนะดะก็เถอะแต่ผมอยากจะเรียกว่า เด็กเปรตกับเหล่าวิญญาณ จะดีกว่าครับ
เพราะตั้งแต่หน้าแรกที่ท่านได้รู้จักกับฮาเนดะ ท่านจะพบว่า ไอ้เด็กเปรตนี้มันนิสัยโครตแย่เลย ทั้งด่าพ่อ เตะแม่ ตบพี่สาว แกล้งหมาและแมว และก่อความรำคาญและความเดือดร้อนให้กับคนรอบข้างแล้ว มันแทบจะไม่มีอะไรดีที่มันทำขึ้นมาเลย แม้ล่วงมาถึงพาร์ที่ตัวเองได้เห็นวิญาญาณอันเกิดจากวีระกรรมที่น่าตบหัวแล้ว
และวิญญาณเหล่านั้นมาขอความช่วยเหลือแกมบังคับทำให้ฮาเนดะต้องช่วยเหลือผีๆอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้แล้วนั้น ผมแทบไม่เห็นความดีอะไรในตัวเด็กคนนี้เลยนะครับ ขณะเดียวกันด้วยความที่ อ. วาดเด็กและสร้างตัวเด็กออกมาได้เหมือนจริงมากๆ ผมก็เลยรู้สึกว่ามันเป็นเด็กเปรตอย่างนั้นจริงๆ
คือมันสมจริงจนผมไม่อาจสลัดความรู้สึกเกลียดออกจากเด็กคนนี้ได้เลย แทบจะมองหาความดีในตัวเด็กคนนี้ไม่ได้เลยครับ นั่นอาจเป็นความสามารถที่สุดยอดของ อ. ที่จะถ่ายทอดความเป็นเด็กให้ผมได้อ่านได้อย่างเหมือนจริงมาก เพียงแต่ไอ้เด็กคนนี้มันสร้างความรำคาญและไม่อยากยุ่งเกี่ยวกับมันให้เกิดขึ้นกับผมไปด้วยครับ
ซึ่งตรงนี้อาจเป็นกำแพงให้ผมไม่สนุกไปกับเรื่องนี้ซักเท่าไหร่ ทั้งๆที่หลายๆคนชอบเรื่องนี้เอามากๆ ผมไม่สนุกซะจนที่ผมหยิบการ์ตูนเรื่องนี้มาอ่านไม่เคยจบเลยครับ ทั้งๆที่มันอยู่กับผมนานมาก ขนาดตั้งใจกลั้นใจว่าเอาวะซักตั้ง มาหลายตั้งแหล่ะ ไม่รอดซักทีทั้งๆที่ให้โอกาสกับเรื่องนี้เยอะมากในบรรดาหนังสือในกองการ์ตูนทั้งหมดที่ผมมีครับ ทั้งๆที่เนื้อเรื่องแนวนี้ผมไม่ได้ไม่ชอบเลยนะครับ ผมว่าน่าจะโอเคอย่างที่ผมบอก
โดยเนื้อเรื่องย่อสั้นๆของเรื่องนี้ก็ง่ายๆครับ ฮานาดะ หนีแม่เพราะดันไปตีทีวีแตกด้วยความซนของตัวเองเลยขี่จักรยานหนีไปยังไม้ที่กั้นห้ามผ่านจนทะลุ แล้วก็ไปโผล่ให้รถที่ขับผ่านชน หลังจากนั้นเขาก็เห็นวิญญาณ ทำให้วิญญาณต่างๆ เข้ามาขอความช่วยเหลือแกมบังคับกับฮานาดะครับ ง่ายๆ เท่านี้ครับ
ด้วยเนื้อเรื่องแบบนี้เรื่องนี้จึงเป็นการดำเนินเรื่องตามแนวทางตามที่บอกครับ เจอผี ผีให้ช่วยนั่นนี่ จบไปตอน ตอนต่อไปผีตัวใหม่มาอีกแล้ว และก็มีบางตอนผีให้ย้อนเวลาไปช่วยแก้ไข บางอย่างด้วย อะไรทำนองนี้ครับ หากมองข้ามเด็กเปรตนี้ไป ตอนที่ช่วยเคลียร์ปัญหาได้ ก็มีเรื่องราวที่ชวนซึ้งกินใจอยู่ครับ รวมกับความฮาเฮบ้างตามสไตล์ เรื่องนี้จึงมีเนื้อหาที่ไม่ต้องคิดมากครับ อ่านไปเรื่อยๆ ไม่มีอะไรให้คิดมากครับ
ผีซ่าส์กับฮานาดะ นี้ในไทย สนพ วิบูลย์กิจเป็นเจ้าของ LC ครับ ด้วยเรื่องนี้ดังมากในปัจจุบันก็ยังคงมีมือ 1 รีปริ้นในราคาปวดใจมาให้ทุกท่านจ่ายเงินอยู่ครับ หากใครชอบแนวนี้คิดว่าจัดไปคงไม่มีปัญหาครับ ส่วนผมขอผ่านจริงๆ รับไม่ได้กับตัวเอกที่เป็นเด็กแล้วสร้างปัญหาอย่างนี้ครับ
ภาพ 8/10
เรื่อง 7/10
ความประทับใจ 6/10
#Manga #รีวิวการ์ตูน #จบ #5เล่มจบ #Vibulkij #วิบูลย์กิจ #การ์ตูนแนวตลก #การ์ตูนแนวภูตผีปีศาจ #MangaAnimeReviews #การ์ตูนแนวลึกลับ #6คะแนน #ผีซ่าส์กับฮานาดะ #หนังสือการ์ตูน #Rate15 #เธอๆอ่านเรื่องนี้หรือยัง
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
