5 ม.ค. เวลา 07:44 • นิยาย เรื่องสั้น
ดูไบ

"ไกลบ้าน"

ต่อจากโพสที่แล้ว กับสิ่งที่เราต้องเจออะไรมากมาย กับสิ่งต่างๆที่เข้ามาในชีวิต
เราจึงตัดสินใจ มาทำงานที่บริษัทิแห่งหนึ่ง มีชื่อว่า PP9 เป็นเว็บทางดูไบ กำลังเปิดตัวที่ไทยอย่างเป็นทางการ เราตัดสินใจได้ว่าต้องทำอะไรสักอย่าง ทำที่ไทยไม่พอใช้พอกินอย่างแน่นอน เพราะไหนจะหนี้สินส่วนตัว และ ของ ครอบครัว มันเกิดคำถามมากมายในหัวว่าเราทำถูกต้องแล้วใช่ไหมที่จะต้องแบบนี้ ทางบริษัทิเป็นเว็บถูกกฏหมายทางดูไบ แต่ข้ามมาไทยเป็นทางสีเทาทันที
เราไม่รุ้ว่าจะทำอะไรอยู่ไทยทำทั้งเด็กเสริฟในร้านอาหารทำทั้งเป็นPR ในผับจากที่เราไม่เคยจับงานหนักเลยหรือแม้กระทั้งเอาตัวให้ใครเค้าลวนลาม เราเจ็บใจมากที่ต้องมาเจออะไรแบบนี้
เราจึงตัดสินใจหยุดทุกอย่างแล้วหาทางที่จะเดินหน้าต่อ จนวันหนึ่งได้เจอกับรุ่นพี่คนหนึ่งที่เคยคบกันในเวลาสั้นๆ
แล้วเล่าเรื่องทั้งหมดทุกอย่างให้เค้าฟัง ตอนแรกเค้าก็ไม่กล้าที่จะเอ่ยปาก กลัวเรายืมเงินมั้ง 555 แต่เราไม่ได้ต้องการเงินจากใครฟรีๆ เราเคยได้ยินจากเพื่อนๆว่า รุ่นพี่เค้าทำงานอยู่เมืองนอกแต่ตอนนั้นไม่แน่ใจว่าพี่เค้าทำอะไร เราจึงได้ถามพี่เค้าไปตรงๆว่า พี่ทำงานอะไร พาหนูไปทำบ้าง เงินดีไหม อะไรยังไง จนพี่เค้าหัวเราะ ออกมาแล้วพูดว่าพี่นะอยากชวนหนูไปทำนะ แต่เห็นว่าชีวิตหนูดี เลยไม่กล้าชวน เพราะสิ่งที่พี่ไปทำนั้นเป็นเว็บพนันอยู่ทางดูไบ พี่ได้เงินเดือนก็ประมาณ 5-6 หมื่นบาท เพราะเป็นเว็บที่มั่นคง
ไม่ผ่านเอเยนต์ เราถึงกับงงว่าอะไรคือเว็บตรง ไม่ผ่านเอเยนต์เพราะในหัวเราไม่เคยมีความรู้เกี่ยวกับสิ่งนี้เลย อะไรคืองงไปหมด ถึงกับบอกกับพี่เค้าว่า พี่หนูไม่เข้าใจสักอย่างที่พี่พูดเลย พี่เค้าจึงหัวเราพเสียงดังขึ้นมาอีกครั้ง และพี่เค้าพูดต่อไปว่า ลองมาด้วยกันไหม หนูเคยเขียนบล็อคอยู่นี่น่า ตอนเรียน ที่เว็บเค้าขาด คนทำ SEO อยู่พอดี อยากให้มาลองทำด้วยกันไหม เราก็คิดในใจไอ้เราก็อยากไป ไอ้เราก็ตกงานอยู่ซะด้วยสิ ไอ้เราก็ผ่านอะไรมาก็เยอะ ไหนจะเรื่องร้ายๆ ไหนจะเรื่องคนคิดไม่ซื้อกับเรา เราเลยถามพี่เค้าตรงๆ
ไม่ใช่พี่พาหนูไปหลอกขายนะ 5555 พี่เค้าก็บอกว่าพี่ไปทำงานมา 3 ปีแล้ว เว็บของpp9 ที่พี่ทำอยู่ ทำงานครบ3 เดือนก็กลับบ้านได้ 15 วันแล้ว พี่กลับทุกๆ3 เดือน ไอ้เราก็ว้าวุ่นเลยทีนี้ 555 คำถามต่อไป ก็คือเรื่องของเงินเดือน ว่าเค้าจะจ้างเราเท่าไหร่อะไรยังไง พี่เค้าบอกว่า SEO ตำแหน่งนี้รุ่นน้องเค้าทำอยู่ที่ประมาณ 1500 USD เรานี้สะดุ้งตัวขึ้นมาด้วยความดีใจ ไม่คิดอะไร รีบตอบรับทันทีว่า หนูไปได้ อยากลองไปทำ วั้นนั้นจนวันนี้ เรามาทำงาน ในส่วนของบริษัทิ PP9 ได้ 3 เดือนพอดีแล้ว เราจะกลับบ้านในวันที่ 16 มกราคม
การทำงาน ไกลบ้าน มันเป็นอะไรที่ทรมานมากนะ มันทั้งไกลบ้านไกลเมืองไกลครอบครัวเป็นห่วงแม่ที่สุดในตอนนี้ แต่เราต้องมาทำเพราะว่าสิ่งที่อยู่ตรงหน้านั้นสำคัญที่สุด นั้นคือ ดวงใจที่คอยเฝ้าหวังเห้นความสำเร็จอีก1ดวงนั้นก็คือ "แม่" ถึงไกลแค่ไหนเราก็ต้องอดทน ฝ่ามันไปให้ได้ ขอบคุณพี่เค้าจริงๆ ที่ทำให้เราได้เจอกับบริษัทืที่ชื่อ PP9https://heylink.me/PP9Freespin/
โฆษณา