14 ม.ค. เวลา 07:52 • ความคิดเห็น
ถ้าเราคิดว่าประวัติศาสตร์มีความผิดเพี้ยน หลอกลวง หรือไม่จริงอยู่ ย่อมแสดงว่าเราต้องมีความรู้ว่าประวัติศาสตร์ที่จริงเป็นอย่างไร คำถามจะตามมาว่าเรารู้ได้อย่างไรว่าประวัติศาสตร์ที่เรารู้ว่าจริงนั้น "จริง" จริงๆ? เราจะแน่ใจได้อย่างไรว่าประวัติศาสตร์ที่เรารู้ว่าจริงนั้นไม่ใช่ประวัติศาสตร์ที่ผิดเพี้ยนด้วยเช่นกัน?
ประวัติศาสตร์นั้นเป็นวิชาที่ศึกษาสิ่งที่เกิดขึ้นและจบลงไปแล้วในอดีต หมายความว่าเราไม่สามารถศึกษาสิ่งนั้นได้โดยตรงจริงๆ (ถ้าทำอย่างนั้นได้ เราก็จะเรียกแค่ว่าการบันทึกประวัติศาสตร์ ซึ่งก็ไม่ใช่การศึกษาประวัติศาสตร์อีก) แต่สิ่งที่เราศึกษาได้คือสิ่งที่ "หลงเหลือ" อยู่จากอดีตอันนั้น
ความหมายโดยสรุปก็คือ ประวัติศาสตร์จะไม่บอกเราว่าอะไรคือประวัติศาสตร์ที่จริง แต่มันจะบอกเราเพียงว่าอะไรคือประวัติศาสตร์ที่ "น่าเชื่อถือ" จากหลักฐานที่เรามีอยู่ในปัจจุบัน ดังนั้นหากถามว่าเคยคิดบ้างไหมว่าประวัติศาสตร์(ที่เรารับรู้อยู่)มีความผิดเพี้ยนและหลอกลวง? คำตอบก็คือ มันก็แหงอยู่แล้ว แต่ถึงจะอย่างนั้นมันก็ไม่สำคัญนักเท่ากับว่า "เรามั่นใจได้อย่างไรว่าประวัติศาสตร์ที่เรารู้นั้นจริงอย่งที่สุด?"
ถึงเราจะคิดว่าประวัติศาสตร์มันจะมีความผิดเพี้ยนอยู่บ้าง แต่ตราบเท่าที่มันยังน่าเชื่อถืออยู่เราเชื่อมันไปก่อนก็ได้ไม่เสียหาย ต่อเมื่อมีหลักฐานอื่นมาหักล้างมันได้จริงๆ ว่าเรื่องแบบนั้นไม่มีทางเป็นไปได้ หรือในกรณีอื่น เราก้ค่อยเปลี่ยนความเชื่อถือของเราที่มีต่อประวัติศาสตร์ก็ได้ ประวัติศาสตร์น่ะเปลี่ยนแปลงได้นะครับ ใครที่บอกว่าผู้ชนะเขียนประวัติศาสตร์นั้น ต่อให้พูดจริงก็จริงไม่หมดทีเดียวล่ะ
โฆษณา