อิแม่เล่าเรื่องที่2 แอบเม้าท์ลูกเล็กๆ ^^
15 Jun 2559
ใครจะรู้ ก๋วยเตี๋ยวหน้าร้านเซเว่น จะกลายเป็นอาหารชั้นยอด เมื่อต้องตกอยู่ในสภาพที่ต้องกินข้าวเย็นคนเดียวแบบไม่มีทางเลือก แต่ถ้ามองให้ดีๆแล้ว นอกจากอาหารอร่อย วิวยังดีอีก มีคนเดินผ่านไปมาให้สังเกตวิถีชีวิต อารมณ์คล้ายนั่งอยู่ร้านกาแฟห้องหัวมุมริมถนน ชองเออริเซ่ ผิดกันแค่อากาศที่ต่างกันประมาณ 20องศาเซลเซียสเท่านั้นเอง^^
เอนจอยกับบะหมี่ต้มยำทะเลน้ำข้นจนเกลี้ยงชามแล้ว นั่งเอ้อระเหยดูดโอเลี้ยงเย็นๆให้หายเผ็ด หายร้อน ชมวิวมอไซด์ที่วิ่งร่อนไปมาอย่างน่าทึ่งถึงในทักษะการขับขี่ยานยนต์สองล้อ บนถนน และ บนฟุตบาท มองเพลินจนตาซนๆก้อไปสะดุดเข้ากับรถเก๋งคันโต ที่ค่อยๆวิ่งมาจอดข้างถนน ก่อนที่จะมีแม่ลูกคู่นึงเดินจูงกันลงมาจากรถคันโตนั้น-
คุณแม่แต่งตัวดีเข้ากับกระเป๋าพระเจ้าหลุยส์ที่ถืออยู่ ส่วนเด็กชายตัวจิ๋วอายุไม่เกิน3ขวบนั่นน่าจะลูกชาย ทั้งสองเดินมาหยุดด้านหน้าเซเว่น ข้างๆร้านก๋วยเตี๋ยว ใกล้กับโต๊ะที่นั่งอยู่ เพื่อบรรลุวัตถุประสงค์ที่ตั้งใจไว้ ร่างกายเราสามารถทำหน้าที่ที่ไม่สอดคล้องกันได้อย่างดี ตามองถนน ปากดูดโอเลี้ยง แต่หูบานเอียงเข้าหาต้นตอเสียงของแม่ลูกคู่นั้น
"ตกลงกันก่อนนะ ขนมแค่ชิ้นเดียวนะคับ และต้องไม่ใช่ไอติม เพราะลูกไม่ค่อยสบาย" เสียงเล็กๆที่พูดไม่ค่อยชัดตอบว่า "คับ เอ้อ แต่ถ้าอยากได้ไอติม แม่จะโกรธใช่มั้ย" เห็นแม่ค่อยๆโน้มตัวลง ปรับเสียงพูดให้ดูแน่นๆว่า "ไม่โกรธคับ แต่เราจะกลับบ้านเลย ไม่เข้าไปแล้ว" "งั้น ชิ้นเดียว ไม่ใช่ไอติมก้อได้คับ" ปากดูดโอเลี้ยงอยู่...... แต่มันยังอมยิ้มได้ด้วยแฮะ 555 แม่ชนะ
คงประหลาดถ้าจะบอกว่า ในช่วงเวลาเดียวกัน ตาอีกซีกนึงกะหูอีกข้างนึง ก้อดันไปสนใจอีกวิถีนึงเหมือนกัน คุณพ่อและคุณลูก2คน ที่นั่งโต๊ะข้างๆ ลูกชายคนเล็กน่าจะใกล้เคียงกับของคุณแม่คนนั้น คุณลูกทั้งสองอ้อนขอเข้าไปในเซ่เว่นเพื่อซื้อขนม ไม่ผิดคาด คุณพ่อตามใจ ไวเท่าความคิด "เก็บตังค์ค่า" ชั้นขอเข้าไปสำรวจด้วยดีก่า เผือกมาก!!
ในร้านเซเว่นที่อุดมไปด้วยสินค้านานาชนิด เรามุ่งตรงไปที่ชั้นวางขนมทันที ไหนดูสิเค้าซื้อรัยกัน อารมณ์เผือกขึ้นมาเป็นริ้วๆ
คุณลูกของคุณแม่ยืนจ้องขนมบนชั้นนิ่ง ด้วยความสูงของเด็กทำให้เค้ามองเห็นขนมบนชั้นวางแค่ไม่กี่ชั้นเท่านั้น สมองน้อยๆนั่นคงคิดหนักว่าจะเลือกอะไร หนึ่งชิ้น จากกองขนมสูงท่วมหัวนั่น ยากแฮะ
และแล้วมือเล็กๆนั่นก้อเอื้อมไปหยิบขนมเม็ดมา1หลอด ราคา8 บาท ปากก้อพูดว่า เอาทอฟฟี่นี่คับ แม่บอกเค้าว่า มันคือเม็ดช้อกโกแลต เด็กน้อยวางลงทันที หันไปหยิบหลอดขนมคล้ายกัน ปากก้อพูดต่อว่า อันนี้ท๊อฟฟี่แน่ๆ แล้วกำแน่นไม่ยอมให้แม่ดู คุณแม่หยิบเหรียญส่งให้ เพื่อให้เด็กไปเข้าแถวจ่ายเงิน พร้อมกับบอกว่า เพราะว่านี่เป็นท๊อฟฟี่ ทานเสร็จแล้วต้องแปรงฟันนะคับ เราแอบก้มมองขนมแบบเดียวกับชิ้นที่เด็กเลือก เค้าเลือกขนมชั้นบนสุดที่เค้าสามารถมองเห็นได้ ขนมชิ้นนั้นคือเยลลี่เม็ด ราคา 5 บาท.....
ฝั่งคุณลูกๆของคุณพ่อใจดี หยิบขนมเต็มสองมือ ทั้งพี่ทั้งน้อง คุณพ่อยืนรอจ่ายเงินเร่งให้เด็กเลือกขนม เด็กเรียกร้องขอกินไอติม เอาละสิ ฝั่งเด็กของคุณแม่จะว่ายังงัย 555 เผือกไม่เลิก
ตามคาดคุณลูกของคุณแม่เงยหน้าขึ้นถามแม่ตัวเองทันที “เด็กคนนั้นทานไอติมได้คับ” คุณแม่ยิ้ม บอกว่า “ลูกก้อทานได้คับ แค่รอให้ลูกหายป่วยก่อน” 555 แม่ชนะอีกละ^^
รถเก๋งคันโตของแม่ลูกคู่นั้นขับออกไปแล้ว เราต้องกลับบ้านแล้วสิ เดินเอ้อระเหยไปจนถึงรถตัวเอง ได้ยินเสียงคุ้นๆ ของผู้ใหญ่และเด็ก ดังมาจากมอไซด์คันนึงที่กำลังจะขับผ่านเลยไป คุณพ่อใจดีและเด็กๆนั่นเอง ขนมถุงใหญ่ด้านหน้า เสียงหัวเราะของเด็กๆที่แซวพ่อ ความสุขและวิถีของแต่ละบ้านไม่เหมือนกันจิงๆ
รถจอดหน้าบ้าน พร้อมกับเสียงเล็กๆ ลอดรั้วบ้านออกมา "แม่กลับมาแล้ว ป๋มอยากไปซื้อขนมที่เซเว่นคับ"
.....ได้จ๊ะ.... แต่แค่ชิ้นเดียวนะ........
#อารมณ์มนุษย์แม่จำแลงกาย
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
