7 ก.พ. เวลา 08:50 • ความคิดเห็น
คนคุยคือคนที่ทำงานที่เดียวกัน มีเจอกันบ้าง (ความใกล้ชิด ไม่แปลกเลยค่ะ)
แต่คุยแชทไลน์กัน(แทบจะ)ทั้งวัน (อันนี้เริ่มแปลก หัวข้ออะไรหรือ ที่คุยกันทั้งวัน)
เป็นห่วงเป็นใย ซื้อของให้กัน (อันนี้ก็แปลก ของที่ให้คืออะไร? มูลค่าเท่าใด?)
จนถึงบอกฝันดีก่อนนอน (ฝันดีเด้อ ฝันดีนะเว้ย! หรือ ฝันดีนะ.....ดีกรีความรัญจวนใจมันจะบอกค่ะ)
แม้จะขีดเส้นใต้ในสถานะเพื่อน (เพราะสถานการณ์บังคับ) หากปัจจุบันบอกว่าเพื่อน ก็ไม่ใช่เพื่อนธรรมดาดาษดื่น วิเคราะห์ได้จากคำถามเราในวงเล็บ เพราะทั้งสองย่อมรู้ดีว่า "แค่เพื่อนธรรมดา หรือเพื่อนสนิท (ที่อยากจะคิดไม่ซื่อ) หรือเกินกว่าเพื่อน"
แต่นะ......สมัยเราทำงาน สารภาพว่าเราเป็นคนประเภทที่ไม่ชอบไปโพนทะนาบอกใครว่ามีแฟน และเราจะรู้สึกเขินอายมากกว่า หากจะต้องแนะนำแฟนให้คนในที่ทำงานรู้จัก และหากแฟนยืนยันว่าวันนี้ จะไปรับไปส่งเพราะเลิกงานจะไปดูหนัง ไม่ต้องขับรถไป เราจะนัดแนะเวลามารับ แบบชนิดที่เขาจะไม่ต้องมานั่งรอ ทันทีที่รถมาจอดหน้าอาคาร เราจะรีบกระโดดผลุงขึ้นรถ เพราะไม่ต้องการให้ใครเห็น ซึ่งคุณต้องเข้าใจว่า มันมีคนแบบเราอยู่จริงๆ นะ
1
ดังนั้น เราจึงมีคนมาจีบมาคุยเยอะ แต่เราก็ไม่ยอมเผยหรือบอกให้รู้ว่ามีแฟนหรือยัง เราเพียงรับไมตรีจิต ด้วยการวางตัวอย่างเหมาะสม จะคุยกับเราได้หมดทุกเรื่อง จะจีบยังไงก็ได้ ชวนไปทานข้าว/กาฟ เราก็ไปนะ แต่หากไปดูหนัง เราจะไม่ไป เพราะสถานที่ในโรงหนังมันจะเร้าอารมณ์ แต่เมื่อเราอยู่กับแฟน เราก็จะไม่คุย ไม่รับสายใดๆ ไม่เคยแสดงท่าทางตกใจ ลุกลี้ลุกลนใดๆ ให้แฟนต้องผิดสังเกตเลย จนเราถูกกล่าวหาว่า "หยิ่งและเล่นตัว" แต่ก็นั่นแหละ เพราะมันมีสิ่งที่เราปิดบังเอาไว้ไง
1
โฆษณา