ถ้าอยากเห็นประเทศไทยเจริญรุ่งเรือง
และคนไทยอยู่ร่วมกันอย่างสันติสุข เราจะพูดให้ฟังโดยธรรม และเป็นความจริงที่ปฏิเสธไม่ได้ ถ้าใครไม่ทำดังจะกล่าวต่อไปนี้ ก็ไม่ต้องถามหาความเจริญใด ๆ เลย
.
คนไทยต้องปฏิวัติตัวเองให้เป็นคนดีก่อน ข้อนี้สำคัญมาก ถ้าใครรู้ว่าตัวเองเป็นคนไม่ดี เป็นคนชั่ว ก็ต้องพยายามแก้ไขปรับเปลี่ยนตัวเองให้เป็นคนดีให้ได้ อย่างน้อยก็ให้เป็นคนดีกว่าที่เคยเป็น ส่วนคนที่เป็นคนดีอยู่แล้ว ก็พยายามปรับตัวให้เป็นคนดียิ่ง ๆ ขึ้นไป จนสุดกำลังความสามารถของตน และรักษาความเป็นคนดีของตนเอาไว้อย่าให้เสื่อม คอยจับตามองอย่าให้คนดีหนีหายไปไหน มิฉะนั้น คนชั่วมันจะเข้ามายึดอำนาจครองใจเราแทน และสั่งให้ใจเรา คิดชั่ว ทำชั่ว พูดชั่ว จนกลายเป็นคนชั่วได้ในพริบตาเดียว
.
ส่วนคนที่รู้ตัวว่า ตัวเองเป็นคนไม่ดี และยังพอใจที่จะ คิดชั่ว ทำชั่ว พูดชั่ว อย่างไม่รู้สึกละอายใจ ไม่เกรงกลัวต่อบาป ใคร ๆ ก็คงช่วยอะไรไม่ได้ ในธรรมท่านเรียกคนจำพวกนี้ว่า ปทปรมะ เปรียบเป็นดอกบัวในโคลนตม ไม่มีโอกาสโผล่พ้นน้ำเบ่งบานได้ คนประเภทนี้ใคร ๆ ก็สอนไม่ได้ จำเป็นต้องปล่อยวาง หากเขาทำไม่ดี สร้างความเดือดร้อนให้กับสังคม ก็ต้องจัดการไปตามกฎหมายเท่านั้นเอง
.
ถ้าคนไทยปฏิวัติตัวเองให้เป็นคนดีได้สัก ๗๐% ก็จะเห็นบ้านเมืองเจริญขึ้นอย่างผิดหูผิดตาเลยทีเดียว การก่ออาชญากรรม ปล้น จี้ คดโกง จะลดลง การทำตามกฎหมาย กฏจราจร ความเป็นระเบียบเรียบร้อยจะค่อย ๆ ตามกันมา ความมีเมตตา กรุณา ช่วยเหลือกัน เห็นอกเห็นใจกัน ก็จะมีมากขึ้น สังคมแห่งคุณธรรมจะเริ่มปรากฏ บ้านเมืองก็จะสะอาดสะอ้านเจริญตาเจริญใจ
.
มีคำถามว่า แล้วคนดีที่ว่า มันเป็นยังไงรึ? ไปสมัครเป็นคนดีได้ที่ไหน?
.
คำตอบคือ การเป็นคนดีเป็นอยู่ที่ใจ ยื่นใบสมัครได้ที่ใจตนเอง เพียงตั้งเจตนาไว้ในใจว่า เราจะไม่คิดชั่ว ทำชั่ว พูดชั่ว อันเป็นเหตุให้ประพฤตผิดศีล ๕ ตลอดไป จากนั้นพยายามรักษาเจตนาอันนี้ไว้ให้แน่วแน่มั่นคงไม่เสื่อมคลาย เราก็จะเป็นคนดีได้ในระดับหนึ่ง ตราบเท่าที่ไม่ทำผิดศีล ถ้าเราทำผิดศีล ๕ เมื่อไหร่ ความเป็นคนดีจะหนีหายไปในทันที
.
ถ้าอยากจะรักษาคนดีให้อยู่ภายในใจไปนาน ๆ ก็ตั้งใจรักษาศีล ๕ ให้บริสุทธิ์ จนถีงขั้นยอมตายก็ไม่ยอมทำผิดศีล คนดีก็จะอยู่กับใจเราตลอดไป
.
ใจก็จะปฏิวัติตัวเองเป็นใจที่ดี เมื่อใจดีแล้ว ก็เป็นเหตุทำให้เรื่องที่คิด กิจที่ทำ คำที่พูด ก็พลอยดีไปด้วยกัน เมื่อมีคนดีมาอยู่ด้วยกันมากขึ้น คนดีก็ทำให้หมู่บ้านนั้นเจริญ ตำบลนั้นเจริญ อำเภอนั้น จังหวัดนั้นเจริญ ไปจนถึงประเทศไทยเจริญ
.
เพราะความเจริญรุ่งเรืองทั้งปวงย่อมเกิดขึ้นได้ โดยมากต้องอาศัยคนดีเป็นกำลังสำคัญ แต่บางครั้งคนชั่วก็อาจทำดีได้บ้าง ถ้าคนชั่วเกิดสำนึกผิดเห็นโทษความชั่วของตัวเอง หรือด้วยเหตุผลความจำเป็นบางอย่าง เพราะชื่อว่า ความดี ไม่ว่าใครจะเป็นคนทำ ก็ต้องดีตลอดเวลา เพียงแต่ว่า คนดีจะทำดีได้ง่าย ส่วนคนชั่วจะทำดีนั้นยากนักหนา แต่มิใช่ว่าจะทำไม่ได้ เพียงแต่ต้องใช้ความพยายามสูงมากทีเดียว
.
คนที่ไม่เคยมีศีล ๕ อยู่ในใจเลยมาทั้งชีวิต ต้องย้อนกลับมาดูพฤติกรรมของตัวเองว่า การที่ประพฤติผิดศีล ๕ มานั้น มันช่วยทำให้ชีวิตความเป็นอยู่ของตัวเองมันดีขึ้นหรือไม่ จิตใจมีความสงบสุขร่มเย็น หรือเต็มไปด้วยความทุกข์แผดเผาใจให้เร่าร้อน
.
นอกจากการทำผิดศีล ๕ เป็นประจำแล้ว สามารถรำลึกถึงความดีอะไรที่เคยทำเอาไว้แล้วได้บ้าง พอที่จะให้ตนเองเกิดความภาคภูมิใจในการทำความดีนั้น ๆ และต้องเข้าใจว่า การทำความดีทุกประเภท ถ้าไม่สามารถยกระดับจิตใจให้มีคุณธรรมสูงส่งยิ่งขึ้น คือ มีศีลธรรม มีสมาธิธรรม มีปัญญาธรรม ที่สูงยิ่ง ๆ ขึ้นไป ให้รู้ว่า นั่น! ยังไม่ใช่ความดีจริงแท้ เป็นเพียงความดีแค่เปลือกนอกชั่วคราว ยังใช้การไม่ได้ แต่ก็ยังดีกว่าไม่มีเสียเลย
.
คนดีจริงต้องมีศีล สมาธิ ปัญญาสูงส่งยิ่ง ๆ ขึ้นไป และมีใจที่เพรียบพร้อมด้วยพรหมวิหาร ๔ ไม่มากก็น้อย คือ เมตตา กรุณา มุทิตา อุเบกขา อันเป็นวิหารธรรมของท่านผู้ใหญ่ที่จะทำให้ใจทรงความดีไว้อย่างหนักแน่นมั่นคงไม่เสื่อมคลาย
.
เพราะการจะรักษาศีล ๕ ได้ ผู้นั้นต้องมีเมตตาก่อน จะมีมากมีน้อยก็ต้องมี ใจจึงจะมีความโลภน้อยลง มีความโกรธน้อยหลง มีความหลงน้อยลง จนเกิดเป็น สัมมาทิฏฐิ ความเห็นชอบ คือเห็นอริยสัจสี่ ได้แก่ ทุกข์ สมุทัย นิโรธ มรรค สัมมาสังกัปโป ความดำริชอบ คือ ดำริออกจากกาม ดำริในอันไม่พยาบาท ดำริในอันไม่เบียดเบียน
.
เป็นเหตุให้พลังแห่งมรรค ๘ ถูกกระตุ้นให้ขับเคลื่อนภายในใจของผู้นั้น กงล้อแห่งธรรม คือ ศีล สมาธิ ปัญญา จะเริ่มปฏิบัติการต่อกรกับกิเลส กวาดล้างความชั่วออกจากใจ จนกว่าจะใจจะบริสุทธิ์หมดจดจากกิเลสเข้าถึงวิมุตติหลุดพ้น
.
ดังนั้น ก่อนที่คนไทยไม่ว่าใครก็ตาม จะทับถมประณามว่า ประเทศไทยไม่เจริญ เป็นประเทศด้อยพัฒนา หรือจะด้อยค่าว่าอย่างไรก็แล้วแต่ ให้ถามหาความเจริญในใจตัวเองด้วยว่ามีอะไรดีบ้างหรือยัง? เพราะประเทศไทยไม่สามารถเจริญขึ้นมาได้เอง ต้องอาศัยคนไทยช่วยกันสร้างความเจริญคนละไม้คนละมือดังกล่าวมาแล้ว
.
ถ้าประเทศไทยมีคนดีเพิ่มมากขึ้นเท่าไหร่ ประเทศไทยก็จะเจริญมากขึ้นเท่านั้น ถ้าประเทศไทยมีคนชั่วมากกว่าคนดี คนชั่วก็จะทำแต่เรื่องที่ชั่ว มีแต่ความเห็นแก่ตัว ไม่เห็นแก่ผลประโยชน์ของประเทศชาติ มีแต่จะคดจะโกง แบบมือใครยาวสาวได้สาวเอา ความอยุติธรรมก็เกลื่อนบ้านเกลื่อนเมือง แล้วประเทศไทยจะเจริญได้อย่างไร?
.
#ดอยแสงธรรม_๒๕๖๗_๐๒
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
