50-50 แล้วกันครับ
ผมเคยมีคนที่ผมเกลียดมากๆ สมัยที่มันมีชีวิตอยู่ มีเรื่องกับผมตลอด ชอบหาเรื่องผม และเคยมีปากเสียงบ่อยๆ ผมกับมันต่างคนต่างเกลียดกัน
ปรากฎว่าวันหนึ่งมันประสบอุบัติเหตุเสียชีวิต ทุกคนต่างใจหาย แต่ผมกลับรู้สึกดีใจ ดีใจนี่คือดีใจจริงๆ นะ ไม่ได้รู้สึกเศร้าอะไรเลย บางคนบอกต่อให้เกลียดกัน แต่เวลาคนนึงตายไป เราก็ต้องรู้สึกแย่ ใจหายบ้าง แต่อย่างเคสผม คือไม่มีเลยจริงๆ ผมกลับรู้สึกอารมณ์ดี (ทำให้รู้ตัวว่าผมเองนี่ก็เลือดเย็นพอสมควรเลย)
งานศพมันเพื่อนๆ ก็ชวนผมไป ผมก็ไม่ได้อยากไป แต่เพื่อนๆ ไปกันก็ไปให้มันจบๆ ไป ซึ่งตอนที่จุดธูปไหว้ศพ ผมก็คิดในใจถึงมันว่า
“ไอ้(ชื่อมัน) ตายห่_แล้วยังทำให้คนอื่นเดือดร้อนอีก มึงนี่มันเกิดมาเพื่อเป็นภาระแท้ๆ กูก็ต้องเสียเวลามาไหว้มึง ร้อนก็ร้อน แทนที่จะไปเดินตากแอร์ สบายๆ แต่ต้องมาหามึงเนี่ย ไอ้…เอ๊ย”
คืนนั้นเพื่อนๆ ก็ส่งรูปมันเข้ามาในกรุ๊ปไลน์ ผมดูรูปมันแล้วก็พูดออกมาโดยที่ไม่ได้ตั้งใจ
“ไอ้(ชื่อมัน) โง่ชิบหา_ ตายซะได้ก็ดี หมดเสี้ยนหนามกูไปอีกหนึ่ง ต่อไป กูจะได้ทำอะไรสะดวกขึ้น ขอบใจแล้วกันที่มึงช่วยตาย แล้วแฟนมึง ไม่ต้องห่วงนะ เดี๋ยวกูจะแนะนำเพื่อนผู้ชายให้เขาเอง เขาจะได้ไม่ต้องเหงานาน สบายใจได้นะมึง”
ซึ่งหลังจากนั้นผมก็แนะนำเพื่อนผมให้แฟนมันรู้จัก ทั้งสองคนนี้ก็คุยกัน กิ๊กกันอยู่พักหนึ่ง (พูดตรงๆ ก็คือ ไปต่างจังหวัดด้วยกันแล้ว ขึ้นห้องกันแล้ว)
ดังนั้นถ้าวิญญาณมีจริง มันก็น่าจะแค้นผม มาหักคอผมไปแล้ว
แต่ทุกวันนี้ผมก็ยังปกติดีนะ มันก็ไม่เห็นจะมาปรากฎตัวให้เห็น มาชี้หน้าผมด้วยความแค้น ไม่มีนะครับ
อันนี้ก็ไม่รู้เหมือนกันนะว่าจะนับว่าวิญญาณไม่มีจริงได้หรือเปล่า
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
