จริงๆข่าวอาชญากรรมมีมาทุกยุคทุกสมัยและเหตุการณ์นองเลือดก็มีมาทุกยุคทุกสมัย แต่น่าแปลกที่แม้บ้านเมืองมีขื่อมีแป มีกฎหมาย มีตำรวจกวดขัน คดีอาชญากรรมกลับไม่ลดลงเลย สื่อเองก็เลือกที่จะตีข่าวทำซ้ำและจงใจประโคมข่าวซ้ำๆโดยที่ไม่เคยรายงานว่าอาชญากรได้รับโทษอย่างไร เด็ดขาดไหม ฆ่าเขาตายแล้วถูกประหารชีวิตหรือยัง ก็ด้วยขื่อและแปของบ้านเมืองมันหลวมตะปูโยกผุพังจนจะถล่มลงมารอมร่ออยู่แล้ว
1
สื่อก็ขยันประโคมข่าวเพื่อขายเอนเกจเม้นต์ต่างๆในแต่ละช่องให้ได้มากที่สุด รวมๆคือคุณธรรมในตัวของทุกฝ่ายทั้งบู๊(ตำรวจ\ศาล)และบุ๋น(สื่อ)นั้นก็ลดน้อยถอยลงมาก พอคนเห็นกันหมดแล้วว่าก่อคดีไปก็ไม่โดนประหาร ไม่ตาย รอด จำคุกเดี๋ยวเดียวพอประกันตัวก็ออกมาซ่าต่อได้ ตำรวจก็พลอยอิ่มเอมใจกับเงินที่ได้มา ทีนี้ละบันเทิง ไม่มีใครกลัวกฎหมายอีกต่อไป
เลยไม่ต้องแปลกใจว่าทำไมเหตุอาชญากรรมที่เคยมีมาทุกยุคทุกสมัยกลับไม่ลดลงทั้งๆที่อาญาแผ่นดินเราก็มีบทบัญญัติโทษทางกฎหมายไว้ชัดเจน ก็ไม่ใช่เพราะสื่อและเจ้าหน้าที่ทุกภาคส่วนหรอกหรือที่โอนอ่อนให้กับความหลง โมหะที่มีต่ออำนาจเงินตราและผลประโยชน์ แทนที่อาชญากรรมควรจะลดลง กลับมีเท่าเดิม หรืออาจจะมากกว่าสมัยก่อนเป็นเท่าทวีคูณไปเสียแล้ว
โฆษณา