17 ส.ค. เวลา 20:20 • ความคิดเห็น

กูละกลุ้ม..ที่ดิน

ก็คือสำนักงานที่ดินน่ะคนละเรื่องกับที่เคยไปก่อนหน้านี้คือที่นี่เป็นแบบใหญ่มากแล้วก็มีคนไปกันแบบยั้วเยี้ยวุ่นวายต่างๆกับสาขาที่สัตหีบมันอาจจะเป็นเพราะว่าที่สัตหีบมันเป็นที่ดินของทหารไงไม่ค่อยมีเอกชนมากเท่าไหร่
ก็รอยัน 15:00 น อ่ะไม่ได้ไม่ได้ไปกดดันเขาอะไรเนี่ยเออเขาก็ไม่โทรมาสักทีก็เลยคิดว่าถึงเวลาสำนักงานใกล้เลิกรักก็เลยเดินไปหาก็โกรธเค้าบอกว่าพี่ไม่ได้บอกว่าจะได้วันนี้ หนูหนูเห็นแล้วว่าเขาแบบอายุเยอะอ่ะคือไม่ได้แบบเป็นคนอายุแบบ 30 นิดๆแล้วแบบเป็นเจ้าหน้าที่ขี้วีนที่ไม่ทำงานอะไรเนี่ยเอออาจจะเป็นด้วยแบบว่างานเขายุ่งจริงแล้วก็ด้วยวัยอ่ะเออหนูว่าเขามีขีดจำกัดมากกว่าสาวๆเยอะอะไรอย่างเงี้ย
ไล่หนูอ่ะกลับไปทำจดหมายจากกรมโยธามาถึงเขาอีกทีนึงอ่ะทั้งๆที่ก็มีจดหมายแล้วฉบับนึงอ่ะเออเขาบอกว่าแบบให้ระบุเรื่องเจาะจงมาเลยว่าจะขอดูเลขอะไรอย่างเงี้ยเออแบบเรามาเขียนกว้างๆว่าแบบขอความช่วยเหลือให้งานทำงานสำเร็จลุล่วงอย่างนี้แบบเขาเขาไม่ช่วยอ่ะ
ตอนกลางวันอ่ะไปกินคาเฟ่กินแบบโกๆอะไรอย่างนี้ใช่ป่ะก็ได้คุยได้คุยกับเจ้าของร้านกาแฟข้างๆสำนักงานที่ดินน่ะเขาก็พูดว่าเนี่ยตอนเขาแบบซื้อที่ดินทำตึกหลังเนี้ยเขาก็ต้องจ่ายให้กับเจ้าหน้าที่ชั้น 2 เหมือนกัน
ไปนั่งร้อยลูกปัดสร้อยนั่นแหละค่าค่าห้องแอร์ระหว่างรอระหว่างรอกรมที่ดิน
พี่ดิว ก็ถามกุจัง suffer จากรร.เตรียม
(คนนี้ แม่งนกสองหัวว่ะ ระวัง! สันดานเด็กสถาปัตย์ไม่หาย)
(คนนี้ แม่งนกสองหัวว่ะ ระวัง! สันดานเด็กสถาปัตย์ไม่หาย)
โฆษณา