ตลาดสดบ้านดงสาร อาหารมือหนึ่ง รังสรรค์จากธรรมชาติ
ลงน้ำ…ได้กินปลา
เข้าป่า…ได้กินหน่อไม้ ได้กินเห็ด
ขึ้นโคก…บ่กล้าไป! ย้านตำนานอีสิ่นเหี่ยน ครูแดงเล่านิทานให้ฟัง
แต่ว่าชาวบ้านดงสารใครหาปลาเก่ง…ครับ
ผมว่าวัตถุดิบสดใหม่ขึ้นจากหนอง มาจากป่า สามารถนำมาประกอบอาหารเลี้ยงครอบครัวได้ 1 วัน เลยเด้อ
ตอนเช้า..ก้อยกุ้งเป็นแจ่วกินกับผัก
ตอนเที่ยง..แกงหน่อไม้ชดฮ้อน ๆ
ตอนแลง..ปิ้งปลากับตำหมากฮุง
บ้านเฮาบ่แม้นว่าเฮ็ดอาหารอย่างเดียว สิได้กินส่ำนี้เด้อ พี่น้องบ้านหลังข้าง ๆ กะสิเอิ้นเอาอาหารมากินนำกัน วันนี้อาจจะเป็นบ้านพ่อลุง วันหน้าไปกินอยู่เถียงนาน้อยบ้านป้า สุดท้ายอาหารมากจนกินบ่เบิด
แต่คิดว่า…สิมีคนคือผมอยู่ดอก ขอกินฟรีมีเกียรติหลายทุกงาน ฮ่าฮ่า
ที่พูดมาผมเรียกว่า “วัฒนธรรมการกิน” ที่ส่งต่อมาตั้งแต่รุ่นปู่ย่าตายายแล้วละ เปรียบเทียบเป็นทางการคือ “สวัสดิการ” เป็นความมั่นคงทางอาหาร ถ้าคิดมูลค่าเป็นตัวเงินในแต่ละเมนู แล้วคุณจะตกใจ
กุ้งฝอย กิโลกรัมละ 200 บาท
หน่อไม้ กำมือละ 50 บาท
ปลา…(ผมจำชื่อไม่ได้) แต่ปลาเนื้ออ่อน กิโลกรัมละไม่ต่ำกว่า 200 บาท
อาหารที่พี่น้องหาจากธรรมชาติ มีมูลค่าทางเศรษฐกิจ ลดค่าใช้จ่ายไป 500 บาท แต่มากไปกว่ามูลค่าคือได้กินอาหารดี ๆ พอได้อิ่มท้องในแต่ละวัน
พี่น้องเอ๊ย.....
วิถีชีวิตลูกอีสานงานเหมิดกะลงท่ง
มีสวิงข่องน้อย...มือนั้นหิ้วกะคุ..
พากันบุไปหน้าหาแนวมากินสวย..
ได้อีปู..ได้กุ้ง..บ้างกะได้แมงระงำ...
บ่ต้องเปียงบาทเบี้ย...บ่ต้องดินรน...
นี้หล่ะคือสวรรค์ของอีสานบ้านเฮาแท้
#PaiSai_PaiDongsarn
- 5
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
