4 มี.ค. เวลา 12:24 • ความคิดเห็น
การไม่เถียงนั่นแหละ
เอาแบบที่เขาสบายจิต สบายใจ
พอเราไม่เถียงมากๆเข้า
นานไป
บางทีเขาก็จะรู้สึกได้เองภายในจิตเขา
ที่เขารู้สึกถึงการไม่เถียง
แต่ก็แล้วแต่คนอีก
ว่าจะรู้สึกไหม
หรือจะยิ่งได้ใจ
แต่ถ้าเราจะพูดกัน
ก็พยายามใช้เหตุผล ไม่ใช้อารมณ์ ร้อน หงุดหงิด โมโห เบื่อ
พูดด้วยอารมณ์ สติ ที่เย็น
และไม่ว่าผู้ฟังจะคิดหรือเถียงกลับยังไง
เราก็เย็น วาง
ถ้าภายในยังทำไม่ได้ เราก็มักจะเหนื่อยจิต เหนื่อยใจ
โฆษณา