ตรงกลางระหว่างเกิด-ดับ
ตรงนั้นคือความว่างเปล่า
ตรงข้ามความว่างเปล่าคือการมี
ในสถานที่ใดที่มีการมี
ที่นั่นคือพื้นที่การสร้างของความว่างเปล่า
ที่นั่นจึงมีสรรพสิ่ง...
แต่ที่ใดที่ไร้สรรพสิ่ง
การมีจึงหายไป...
อัตตาตัวตนที่ยึดไว้จึงต้องหายไปด้วย
มันไม่แปลกหรอกถ้าเมื่อถึงช่วงหนึ่ง
ที่จิตถูกยกระดับขึ้นสู่ธรรมที่ไร้กาล
ไร้สิ่งสมมุติปรุงแต่ง...จะมีบางสิ่งได้หายไป
จุดเกิดดับ...
แท้จริงคือการกระพริบของแสงสว่าง
อยู่ในช่วงที่พ้นไปจากกาล
แต่...เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป
นั้นคือภาคขยายที่ถูกสร้างขึ้น..ที่อยู่ในกาล
เพื่อการปั่นพลังงานให้คงอยู่..สิ่งหนึ่งเพื่อสิ่งหนึ่ง
เพราะฉะนั้น...
การเกิดดับ จึงเป็นจุดรวมที่รวมความจริง
ของทุกสรรพสิ่งเอาไว้ในที่ที่เดียว
การเข้าถึงสิ่งที่เล็กที่สุด
วัดค่าไม่ได้ที่สุด...
จึงต้องเข้าให้ถึงด้วยสิ่งที่เร็วที่สุด...นั้นคือจิต
สรรพสิ่งเกิดจากจิตและจบด้วยจิต
การเดินทางที่เร็วกว่าแสงกระพริบๆนั้น
จิตเป็นเพียงสิ่งเดียวที่เดินทางไปถึงได้
I AM HOLY
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
