11 มี.ค. เวลา 23:00 • ความคิดเห็น

อย่าเอาความเจ็บปวดมาลงที่ฉัน

ทุกคนล้วนมีบาดแผลในใจ แต่น้อยคนนัก
ที่จะไม่นำมันมาเป็นปมในชีวิตและพ่นพิษใส่คนอื่น
มีอาจารย์ท่านหนึ่ง ที่เวลาเจอที่ไหนแกจะหน้ายิ้มตลอดเวลา
ตอนที่แกสอน แม้เนื้อหาจะเป็นการสอนเกี่ยวกับมะเร็ง
แกก็สามารถทำให้เรื่องราวกลายเป็นเรื่องที่น่าประทับใจได้
ครั้งหนึ่งเคยได้นั่งร่วมโต๊ะรับประทานอาหารด้วย
ก็เลยมีโอกาสถามว่าทำไมถึงเลือกมาเป็นอาจารย์
แกเล่าให้ฟังว่า อดีตตอนที่เพิ่งเป็นพยาบาลจบใหม่
โดนรุ่นพี่พยาบาลดุทุกวัน ไม่มีวันไหนเลยที่น้ำตาไม่นองหน้า
วันเวลาผ่านไป พยาบาลจบใหม่เติบโตขึ้น
ท้ายที่สุดพี่พยาบาลที่ดุคนนั้น ก็ได้มากล่าวขอโทษ
ทำแบบนั้นเพราะอยากให้ทำได้และด้วยอาชีพพยาบาล
ที่ทุกวินาที ชีวิตคนไข้นั้นอยู่ในมือเรา
อาจารย์ได้เล่าว่า เลือกตัดสินใจเรียนปริญญาโท
เพื่อที่จะมาเป็นอาจารย์ เพราะหากเป็นแค่พยาบาล
ดูแลคนไข้ได้คนเดียว แต่ถ้าเป็นอาจารย์จะสามารถ
ถ่ายทอดความรู้และสร้างพยาบาลที่รักษาคนไข้ได้อีกเป็นร้อยคน
สุดท้ายอาจารย์ก็ให้ข้อคิด ก็คือ
"ไม่ชอบคนแบบไหน ก็อย่ากลายเป็นคนแบบนั้น"
จะไม่สามารถเชื่อประโยคนี้ได้เลย
ถ้าคน ๆ นั้นไม่ได้ผ่านประสบการณ์อันยากลำบากมาก่อน
ซึ่งตอนที่อยู่กับอาจารย์ ก็รู้สึกได้เลยว่ามีแต่คำว่า "สบายใจ"
ไม่ว่าแต่ละวันเราจะเจออะไรมา จะทุกข์ สุข เศร้า เหงา ท้อ
ก็ขอให้ระงับอารมณ์ที่ไม่ดีไว้กับตัวก็พอ เพราะเราคงไม่อยาก
พูดประโยคที่ว่า "อย่าเอาความเจ็บปวดมาลงที่ฉัน"
โฆษณา