12 มี.ค. เวลา 12:50 • การศึกษา

ใจเป็นอย่างไร ก็จะอยู่ในภพภูมิเช่นนั้น

ใจปั่นป่วน ก็อยู่ในทรภพ
ใจสงบ ก็อยู่ในศานติภพ
ใจเป็นสอง ก็อยู่ในทวิภพ
ใจเป็นเอก ก็อยู่ในเอกภพ
ทวิภพ คือภพเกิดดับ ภพเกิดดับก็คือภพเวียนว่าย คือสังสารวัฏที่พาให้ทุกข์ทนไม่รู้จบ
ส่วนเอกภพนั้นเล่า คือภพที่ไม่เกิดดับ คือภพนิพพาน ไร้การเกิดดับ จึงเป็นอมตะนิรันดร
แลเหตุที่มนุษย์ต้องเวียนว่ายไม่รู้จบ ล้วนเพราะจิตใจมีความทะเยอทะยานไขว่คว้ามิรู้สิ้น เมื่อได้มาก็เป็นสุข เมื่อคลาดไปก็เป็นทุกข์
1
ต้องการสิ้นทุกข์ จำต้องเข้าถึงความเป็นเอกแห่งจิต เช่นนี้จึงเป็นนิพพานที่แท้จริง
ดังที่ท่านเว่ยหล่างได้กล่าวไว้ว่า "ภายใต้ขันธ์และธาตุนั้น สำหรับปุถุชนจะพบเห็นเป็นสอง แต่สำหรับผู้ทรงปัญญาที่รู้แจ้ง จะเข้าใจดีว่าธรรมญาณนั้นไร้ความเป็นสอง ญาณอันไร้ความเป็นสอง จึงจะเป็นพุทธญาณ"
โฆษณา