19 มี.ค. เวลา 12:15 • ท่องเที่ยว
อุบลราชธานี

--- น้ำโขงในปลายฤดูหนาว ---

การตั้งแคมป์นอนริมน้ำ
โดยตัวมันเองอาจไม่ใช่กิจกรรมที่น่าตื่นเต้นเท่าไหร่
ก็แค่เตรียมอุปกรณ์ให้พร้อม
เลือกสถานที่เหมาะๆสักที่
เตรียมอาหารของกินที่ชอบ
ฯลฯ
น่าจะเป็นเพราะสถานที่และผู้คน
ที่จะทำให้การตั้งแคมป์เป็นประสบการณ์ที่แตกต่าง
มาที่นี่คือมานอนริมโขงกับชาวบ้าน
เหมือนมาเป็นแขก
และเป็นส่วนหนึ่งของชาวบ้านในเวลาเดียวกัน
รอบนี้โชคดี
พ่อครูหลายคนในหมู่บ้านมาจอยด้วย
ดูเหมือนจะไม่ได้มานอนแบบนี้กันนานแล้ว
ครั้งนี้มีผู้มาเยือนเลยดูสนุกกันใหญ่
แถมมีเด็กๆรุ่นหลานตามมา
เราล่องเรือกันไม่นานก็ถึงพื้นที่เกาะกลางน้ำขนาดใหญ่
เกาะนี้จะจมอยู่ใต้น้ำตอนหน้าฝน
แต่ตอนนี้ช่วงปลายลมหนาวย่างหน้าแล้ง
พื้นที่ตรงนี้เลยกลายเป็นเหมือนส่วนหนึ่งของแผ่นดินใหญ่
เราจะตั้งแคมป์กันบริเวณนี้
ตรงเกาะที่จมอยู่ใต้น้ำตอนหน้าฝน
มื้อนี้ได้พ่อครูหลายคนทำหน้าที่เป็นคนปรุงอาหาร
อาหารแบบอีสานแท้ ง่ายแต่อิ่ม
มีทั้งปลาโขงที่คนในหมู่บ้านจับได้
และเนื้อสดที่ซื้อมาเพิ่ม
เนื้อสดถูกหั่นชิ้นมาแล้วตั้งแต่ที่บ้านเพื่อความสะดวก
เครื่องก้อยมาเป็นชุดพร้อมกับเนื้อ
ผู้มาเยือนรอบนี้กำลังจะได้ชิม “ก้อยเนื้อ” เป็นครั้งแรกในชึวิต
มาเที่ยวแล้วลองมากินแบบคนท้องถิ่น
ถึงแม้จะไม่คุ้นเคยกับอาหาร
หรืออยู่นอกสามัญสำนึกเราขนาดไหน
แต่การได้ลองก็เหมือนเป็นการก้าวย่างออกไปในที่ที่ไม่เคยไป
เหยียดตัวยื่นออกไปแตะขอบเขตของรสชาติใหม่
ชอบไม่ชอบก็ไม่มีใครว่าอะไรถือว่าลองแล้ว
แต่รอบนี้มีคนติดใจอยู่นะ
ก่อนที่ความสรวลเสจะพาเราไปไกลมากกว่านี้
พ่อครูสองคนก็ชวนเราออกเดิน
เดินลัดเลาะไปตามตลิ่งที่มืดสนิท
มีเพียงไฟฉายของแต่ละคนช่วยนำทาง
เป็นความสนุกและวิถีอย่างหนึ่งของผู้คนที่นี่
ที่พอกับข้าวหมดก็ไปหากินเอาหน้างานเลย
ของกินหมดก็คุยกันไม่สนุกสิ
เห็นว่าจะไปเหวี่ยงแหหาปลามาปิ้ง
เราเริ่มเดินทางตรงที่ตั้งแคมป์
ไล่เลาะตามตลิ่งไปวนไปเกือบจะรอบเกาะ
พ่อๆเดินกันเร็วมาก
ตาก็มองไปตรงจุดที่แสงไฟจากหน้าผากกระทบน้ำ
มองหาปลาที่อยู่ในระยะวงแหท่ามกลางความมืด
เสียงแก๊งค์เด็กๆดังแว่วมาจากอีกทิศทางหนึ่ง
เด็กๆคงได้ปลากันบ้าง
ผิดกับเราที่รอบนี้หาไม่ได้เลย
กลับมาถึงจุดกางเต็นท์
วงยังไม่เลิก
แถมยังดีกรีความสนุกของวงสนทนายังไม่แผ่ว
บรรยากาศนี้ดำเนินไปอีกพักใหญ่ทุกอย่างก็เริ่มเงียบสงบ
บางคนภาพตัดไปแล้ว
เด็กๆแยกเข้าเต็นท์
ในขณะที่ผู้ใหญ่เกือบทุกคนนอนกลางแจ้ง
ไม่มีหลังคาผ้าใบกั้นระหว่างคนกับฟ้า
ไม่มีหัวโขนมากั้นระหว่างคนกับคน
อีกไม่นานก็จะเข้าหน้าแล้งแบบเต็มตัว
ระดับน้ำอาจจะไม่ลดมากไปกว่านี้อีกแล้ว
ซึ่งก็ไม่มีใครรู้หรอก...
แต่ที่แน่ๆ... อีกไม่กี่เดือนพื้นที่ตรงนี้จะกลับสู่ใต้น้ำอีกครั้ง
#folkation #โปรแกรมให้น้ำโขงและดวงดาวโอบกอด
โฆษณา