"สัตตานัง สู่ วิมุตติญาณทัศนะ"
สิ่ง สิ่งหนึ่ง ที่เรียกว่า สัตว์ "สัตตานัง"
หลงไปตั้ง ยึด"ขันธ์ห้า" ว่า"ตน"ไซร้"
แบกของหนัก ท่อง"สังสารวัฏ" ผลัดเวียนไป
"ยึดมั่น"ใน "อุปาทานขันธ์ห้า" ว่า"ตัวตน"
""ธาตุธรรมชาติ" อัน"ธาตุสี่" ที่ "เกิด-ดับ"
หลงติดกับ "สิ่งสมมุติ" ไม่หลุดพ้น
"สัตตานัง" ยึด"อวิชชา" พาเวียนวน
เป็น"ปุถุชน" วน "เกิด แก่ เจ็บ ตาย" ไม่พ้นกรรม
วาง"ขันธ์ห้า" เมื่อใด ได้"ปัญญา"
เห็น"วิชชา..อริยสัจสี่" ที่เลิศล้ำ
พบ"ความจริงอันประเสริฐ" เปิดพบธรรม
จัก"ดับกรรม" ละปล่อยวาง ล้าง"ตัวตน"
รู้"ขันธ์ห้า" ว่า"กองทุกข์" ที่ผูก"สัตว์"
ขังอยู่ใน"สังสารวัฏ" ไม่อาจพ้น
"ได้สะดับคำพระศาสดา"ฆ่า"ปุถุชน"
ัเกิดมรรคผล หยั่ง"ศรัทธา" ปฏิบัติธรรม
เป็น"อริยบุคคล" ให้ได้ ในชาตินี้
บำเพ็ญบารมี "ศีล สมาธิ ภาวนา" อย่าตกต่ำ
มี"ปัญญา" ละ"สังโยชน์" ดับพ้นกรรม
ผู้ถึงธรรม..ตัดดับทุกข์ ปลูก"นิพพาน"
"ประพฤติธรรมสมควรแก่ธรรม"
ปฏิบัติโดยชอบยิ่ง
ปฏิบัติตามธรรมอยู่"
- 4
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
