24 มี.ค. เวลา 01:09 • ความคิดเห็น

"T-Shape vs I-Shape"

ถ้าเราไม่ได้มี "ความรู้เชิงลึกในเรื่องนั้นๆ" (I-Shape)... แม้เราจะมีตรรกะที่ถูกต้อง, มองเห็นภาพใหญ่...เวลาที่ argument เรามักจะแพ้ด้วยเหตุผลง่ายๆ ที่ว่าจากคู่สนทนาที่มาแนวลึก คือ "ไม่รู้รายละเอียด" "ลงรายละเอียดไม่พอ" "ไม่เห็นวิธีปฏิบัติทุกขั้น" เป็นต้น...
ซึ่ง ความรู้ที่เจะต้องมีและเพิ่มเสมอ จึงต้องเป็น T-Shape คือ ลงลึกได้ (ในระดับที่ยังเห็นภาพกว้าง)...และถอยตัวเองจากสิ่งที่รู้นั้น...เพราะภาพกว้างคือสิ่งที่เราต้องเห็น "ภาพกว้าง" คืออะไรบ้าง เช่น กลยุทธ์/ทิศทาง, สภาพแวดล้อมของคนในแต่ละระดับ, market trend/competitive, สไตล์การบริหารองค์กร หรือวัฒนธรรม เป็นต้น
ดังนั้น การสนทนากับคนที่มีความเชี่ยวชาญ เป็น T ที่ลงลึก...ให้ชวนถอยมาเป็ยภาพใหญ่ขึ้น (Why?) แต่ถ้าคนกว้างงอย่างเดียว = "Execution" มีปัญหา...แน่นอนเพราะว่าคนไม่ได้สามารถทำได้ทุกอย่าง และการสร้างคนให้มีความเชี่ยวชาญ เฉพาะด้านต้องใช้ "เวลา" และ "ความต่อเนื่องสม่ำเสมอ"
ซึ่งในชีวิตจริงต้องวางสิ่งก่อนและหลัง, หรือคนที่เหมาะสมให้ถูกตลอดห่วงโซ่ T-Shape ที่จะเกิดในองค์กรนั้นๆ เสมอ...
และที่สำคัญ "คุย/สื่อสารรู้เรื่อง" ทำให้คนอื่นอิน หรือ buy-in หรือ trust...ปลายทางจะจูนไปสู่สิ่งที่เหมาะสมเอง...
Without respect the people, the ship will be sinked between starting to destinations.
#วันละเรื่องสองเรื่อง
Blog Archive : yongyuth.medium.com
โฆษณา