ดูใจให้สงบ
เมื่อวานขึ้นรถไฟฟ้า MRT ที่สีลมตอนกลับจากโรงพยาบาลจุฬาฯ เห็นสามเณร 30 กว่ารูป อายุราว 6-12 ปี อัดแน่นกันเต็มตู้ มีพระอาจารย์ดูแล 2 รูป ผมจึงต้องอาสาไปยืนคั่นไม่ให้โดนสีกา ถามพระอาจารย์ทราบว่าเป็นสามเณรที่วัดแห่งหนึ่ง พระอาจารย์อยากให้เขามีประสบการณ์ขึ้นรถไฟฟ้า
สามเณรแต่ละรูปต่างเล่นกันไม่หยุด บ้างก็แกล้งกัน ตบหัวกัน ถีบกัน นอนกลิ้งเกลือกกันที่พื้น เป็นภาพของเด็กที่โกนหัว ห่มผ้าเหลือง แต่ก็ยังซุกซนเหมือนกับเด็กทั่วๆไปที่ไม่ได้บรรพชา แม้พระอาจารย์จะปรามตลอดเวลาก็ไม่สำเร็จ
เห็นภาพแล้วก็เข้าใจว่าเด็กก็คือเด็ก ไม่ได้คิดตำหนิเขาหรอก แต่ทำให้เกิดความคิดว่า การอบรมสั่งสอนคนไม่ว่าอยู่ในสถานภาพใด Gen ใด ช่างเป็นเรื่องยากมาก คงต้องอาศัยเทคนิควิธี บรรยากาศที่เหมาะสม ช่วยกล่อมเกลาและฝึกฝนกันนานทีเดียว เพราะธาตุแท้ตัวตนของคนก็เป็นเช่นนี้เอง
เข้าใจแล้วว่าทำไมท่านโกเอ็นก้าจึงต้องกำหนดหลักสูตรอบรมวิปัสสนากรรมฐาน 10 วัน ที่ทำให้ผู้เข้ารับการอบรมที่เป็นศิษย์ใหม่รู้สึกว่าเป็นหลักสูตรที่โหดมากๆ ก็เพื่อขุดรากถอนโคนกิเลสคนให้เบาบางลง และพยายามสร้างบรรยากาศให้ผู้เข้ามาฝึกฝนเกิดบารมี 10 ให้ได้มากที่สุด เพื่อให้เกิดสติสัมปชัญญะมากขึ้น ได้ขัดเกลากิเลสที่เป็นต้นเหตุแห่งทุกข์ให้เบาบางลง เกิดภูมิคุ้มกันที่ดี และมีศิลปะในการดำเนินชีวิตที่ดีเมื่อกลับไปสู่ชีวิตปกติในโลกียะ
แม้เป้าหมายสูงสุดคือนิพพาน แต่หากปฏิบัติได้เช่นนี้อย่างต่อเนื่องก็ถือว่าเป็นมนุษย์ที่สมบูรณ์มากแล้ว
ผมเดินทางผ่านมาหลายสถานีแล้ว ในที่สุดธรรมะก็จัดสรรให้มาพบกับเส้นทางสายนี้ ณ สถานีปลายทางนี้ ช่างเป็นบุญของชีวิตเหลือเกิน นี่ก็ผ่านมาไม่รู้กี่ปีแล้ว และในวันที่ 27 มีนาคม - 7 เมษายนปีนี้ ก็จะได้เข้าไปขัดเกลาจิตใจในบรรยากาศเช่นนี้ ที่จะส่งเสริมให้เกิดบารมี 10 อีกครั้งที่ศูนย์ฯ ธรรมตโปทา ปากช่อง เขาใหญ่ งดการติดต่อสื่อสารใดใด
อนุโมทนาบุญด้วยกันนะครับ
- 3
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
