สวรรค์.... ภพภูมิแห่งการเสวยผลบุญ
สวรรค์....เป็นที่เสวยผลบุญ ที่เรากระทำเมื่อตอนเป็นมนุษย์
สวรรค์... เขาไม่ได้ดูว่า ตอนเป็นมนุษย์ใครมียศถาบรรดาศักดิ์ สูงต่ำแค่ไหน จะหล่อรวยสวยฉลาดแค่ไหน... เขาดูที่ใครสั่งสมบุญมามากแค่ไหน
สวรรค์... เขาไม่ได้ดูว่าใครอายุยืนยาว หรืออยู่มานาน จึงจะให้เป็นผู้มียศใหญ่ มีความเป็นใหญ่ แต่เขาดูที่ใครมีบุญมาก เขาก็ให้โอกาสผู้นั้น เป็นผู้มียศใหญ่ มีความเป็นใหญ่
สวรรค์... เทพบุตรเทพธิดาผู้มีบุญมาก รัศมีที่ออกจากกาย จากเครื่องประดับก็มาก บริวารสมบัติก็มาก วิมานใหญ่โตโอฬาร
สวรรค์.... มีพื้นที่ใหญ่โตโอฬาร มีการปกครองแบ่งออกเป็นเขต ๆ ประชากรชาวสวรรค์ในแต่ละชั้น มีจำนวนมากกว่าในเมืองมนุษย์มาก
สวรรค์... มีฤดูเดียว คือ ฤดูสบาย ไม่มีฤดูร้อน ฤดูฝน ฤดูหนาว ฤดูใบไม้ผลิ
สวรรค์... ไม่มีความมืด มีแต่ความสว่างไสว แม้วัตถุสิ่งของก็สว่างไสว
สวรรค์... มีแต่ความเป็นหนุ่มเป็นสาว เทพธิดาอายุ ๑๖ - ๑๘ ปี เทพบุตรอายุ ๑๘ - ๒๐ ปี
สวรรค์... มีแต่เกิดกับตาย ไม่มีแก่ ไม่มีเจ็บ
สวรรค์... เป็นสังคมใหม่ มีวัฒนธรรมใหม่ ขนบธรรมเนียมประเพณีใหม่ และมีความคิดไม่เหมือนมนุษย์
สวรรค์... มีจริง พิสูจน์ได้ ไปรู้ไปเห็น ไปถูกต้องสัมผัสได้ ถ้าเราได้เข้าถึงพระธรรมกาย ได้ศึกษาวิชชาธรรมกาย ไปกันได้ทุกคน
คำสอนคุณครูไม่ใหญ่
หนังสือคำสอนคุณครูไม่ใหญ่ ๑ (หน้า ๒๖-๒๗)
ภาพดีๆ ๐๗๒, เพจการบ้าน
- 39
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
