EP : 1,258 จวบจนรสหวานขมนี้มลายไป... Marble bitter chocolate
อาจจะด้วยอายุและประสบการณ์ที่มากขึ้น หลังๆนี้ผมจึงสังเกตว่า มังงะที่ผมมักให้ความสนใจหาอ่าน ยอมเสียเงินเป็นพิเศษคือมังงะแนว “ดราม่า” ที่ “สะท้อนสังคม” เวลาเจอมังงะแนวนี้ ผมมักจะแพ้ทางและยอมควักเงินอันน้อยนิดไปหาซื้ออ่านอยู่เสมอ แน่นอนสิ่งที่ผมหวังก็คือ หวังว่าเรื่องราวในเล่มที่ยอมจ่ายไปนี้จะดราม่าหรือนำเสนอเรื่องราวที่ทำให้ผมสนุก คุ้มค่าทั้งกับเงินและเวลาที่เสียไป เพราะยิ่งผมโตขึ้นมากเท่าไหร่ ความจริงที่พบก็คือ “เวลา” เป็นสิ่งที่ไม่อาจเรียกกลับคืนมาครับ
และเรื่องนี้ก็น่าจะเป็นอีกเรื่องที่ตรงสเปคผมนะ แถมโดยส่วนตัวผมเป็นคนชอบอ่านงานดราม่าที่เขียนโดย อ.ผู้หญิงอยู่ไม่น้อย เพราะมันจะมีบางอย่าง บางมุมมอง บางการนำเสนอ ที่แตกต่างจาก อ. ผู้ชายเขียนครับ นั่นจึงเป็นที่มาของมังงะดราม่าปวดใจเรื่องนี้ “จวบจนรสหวานขมนี้มลายไป... Marble bitter chocolate”
...ใช้ชีวิตด้วยการรับเป็นเพื่อนคุยยามเหงาให้กับเหล่า “ป๋า” ... “ริโกะ” ผู้มีความตั้งใจจะใช้หน้าตาหาเงินแทนทำงานประจำกลับพบว่า “ป๋า” คนล่าสุดที่ติดต่อและอยากรู้จักเธอกลับกลายเป็น “ผู้หญิง”? ... “ผู้หญิงเป็นป๋าไม่ได้เหรอคะ?” และนี่เป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องราว ความสัมพันธ์ที่ตอนท้าย คงไม่มีใครคิดว่าจะออกมาแบบนั้น? ใน “จวบจนรสหวานขมนี้มลายไป”
ด้วยความที่เป็นมังงะเล่มเดียวจบ ผมว่าเรื่องนี้วางพล็อตเรื่อง ไทม์ไลน์ในการเล่า และเนื้อหาในแต่ละส่วนได้ดีและลงตัวมาก ด้วยเนื้อหาที่พูดถึงสาวน้อยผู้เลือกที่จะหาเงินด้วยการเป็นแฟนเช่าของป๋าๆ แบบไม่ต้องการเปลืองตัว เป็นพล็อตเรื่องที่สะท้อนปัญหา(อาชีพ)แบบหนึ่งทางสังคมที่ผมเห็นว่าไม่ได้เกิดแค่ในสังคมญีปุ่นเท่านั้น
ด้วยมุมมองของการนำเสนอจากฝั่งนักเขียนผู้หญิง ผมชอบที่เรื่องนี้ให้รายละเอียดของตัวละครนำเอาไว้ได้ดี แบบไม่เยอะจนเกินไป ทำให้เราเข้าใจบริบทและที่มาว่าทำไมเธอถึงมีมุมมองในการทำอาชีพแบบนี้ และความเข้าใจตรงนี้ถูกหยิบเอาไปใช้ในตอนจบด้วยเช่นกัน
เป็นเรื่องที่มีตัวละครไม่เยอะเลย แต่ผูกเรื่องและความสัมพันธ์เอาไว้ได้ดี ในขณะเดียวกันก็ใส่ตัวตนของแต่ละตัวละครให้เรามองภาพและเข้าใจในหัวโขนของแต่ละคนดีไม่ว่าคนนั้นจะเป็นคนที่เรามองว่าไม่ดีหรือดีก็ตาม ซึ่งการพยายามนำเสนอมิติของตัวละครแต่ละตัวในทำนองนี้ มันทำให้รู้สึกว่าเรื่องนีไม่ได้มีคนผิดคนถูกอะไร แต่เป็นเรื่องราวของแต่ละคนที่เริ่มและโตมาแตกต่างกันเท่านั้น
รวมถึงในส่วนของลายเส้นที่ผมมองว่ามีเอกลักษณ์ ทั้งในแง่ความเป็นมังงะที่วาดสาวๆออกมาได้น่ารัก ตรงไหนควรเน้นก็เน้นเอาไว้ รายละเอียดต่างๆ ใส่ไว้ได้พอดี โดยไม่ดูรก ถือเป็นลายเส้นที่น่าสนใจอีกคนนึงสำหรับผมนะครับ
“จวบจนรสหวานขมนี้มลายไป... Marble bitter chocolate” เรื่องและภาพโดย อ. Aki Poroyama เป็นมังงะเล่มเดียวจบจากค่าย PHOENIX หาอ่านได้ง่ายตามร้านหนังสือทั่วไปในตอนนี้ครับ เพิ่งออกมาได้ไม่นานนัก
เป็นอีกเรื่องนึงในสายดราม่าที่ทำออกมาได้ลงตัวมากๆ เนื้อหาหนัก มีภาพสะท้อนสังคม เล่าเรื่องราวได้กระชับ ด้วยตัวละครที่ไม่เยอะ ใส่รายละเอียดเอาไว้ได้ดี ไม่มีส่วนที่เกินอยู่ในเรื่องราว และตอนจบที่จุกและเสียดหัวใจคนอ่านอย่างผมได้ดี นี่เป็นอีกเรื่องที่แนะนำให้อ่าน ใช้เวลาไม่นาน แต่ค้างอยู่ในหัวใจหลังอ่านจบแน่นอนครับ สายดราม่าแบบมีน้ำหนักและเหตุผล เรื่องนี้ห้ามพลาดครับ
ภาพ 8.5/10
เรื่อง 8.9/10
ความประทับใจ 8.9/10
#Manga #รีวิวการ์ตูน #จบ #PHOENIX #การ์ตูนแนวดราม่า #การ์ตูนแนวรัก #MangaAnimeReviews #การ์ตูนแนวสะท้อนสังคม #8คะแนน #จวบจนรสหวานขมนี้มลายไป #หนังสือการ์ตูน #Rate15 #เล่มเดียวจบ #การ์ตูนแนวรวมเรื่องสั้น #เธอๆอ่านเรื่องนี้หรือยัง
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
